Дзяцел і дупло

«Дзяцел і дупло» - бадай самы канцэптуальны паэтычны зборнік Віктара Жыбуля. У ім не толькі падабраныя адпаведныя вершы, але і праілюстраваныя адпаведнымі фотаздымкамі, на якіх паэт удзельнічае ў розных імпрэзах, перформенсах і слемах. Дарэчы і значная частка зборніка аматарам паэзіі Жыбуля добра вядомая па слэмах – менавіта з гэтымі вершамі ён перамагаў на паэтычных рысталішчах.

Іронія, гратэск, «чорны» гумар, гульня словаў і абсурд сэнсаў – усё гэта прысутнічае ва ўсіх паэтычных зборніках Жыбуля, але ў кнізе «Дзяцел і дупло» - усяго гэтага з коптурам. Прычым не ўсе чытачы ўспрымаюць хармсаўскую паэтычную гульню Віктара адпаведным чынам. Жыбуль ужо неаднойчы сутыкаўся з тым, што яго вершы выклікалі адмоўную рэакцыю. Але асабліва не пашанцавала як раз зборніку «Дзяцел і дупло».…

Ва ўніверы думала, што не люблю постмадэрнізм. Пазней прыйшла да высновы, што ўсё ж такі нармальна да яго стаўлюся, калі гэта сапраўды таленавіта і якасна. Беларускі постмадэрнізм — гэта ўвогуле своеасаблівая з'ява. Віктар Жыбуль — адзін з найлепшых сучасных беларускіх паэтаў-постмадэрністаў. Заўжды з задавальненнем слухаю яго выступленні, перформансы, чытаю вершы. Для мяне найлепшым быў папярэдні зборнік "Стапеліі". У ім вельмі добра спалучыліся ўсе выдатныя якасці паэзіі Жыбуля: мая любімая гульня слоў, падбор крутых метафар, параўнанняў, шмат цікавых мастацкіх знаходак.

Дык вось у параўнанні з тым зборнікам гэтая кніга падалася мне слабаватай. Я не вялікі спецыяліст у постмадэрнізме, але гэтая кніга выглядае, як зборнік нейкіх дзіцячых вершаў (не толькі ўнутры, дарэчы, але яшчэ і…