xbohx 16 сентября 2012 г., 18:00 Пожаловаться Цяпер мы - толькі Тамагочы ў руках Вялізнага Дзіцяці. xbohx 16 сентября 2012 г., 03:09 Пожаловаться А мы абдымаемся ў ліфце, прарастаючы ў неба калоссем. Чырванеюць ігрушы на эўкаліпце.… Развернуть xbohx 16 сентября 2012 г., 17:59 Пожаловаться Пакуль ніхто з нас не здох - не спыніцца наша хада. І нам ісці па глуздох, пакуль у саміх не… Развернуть xbohx 16 сентября 2012 г., 17:58 Пожаловаться Каб расціснуць у сэрцы змяю, запускаю ў сябе статак быдла. xbohx 16 сентября 2012 г., 17:57 Пожаловаться Уяўляеце: распілаваныя дошкі пачынаюць зрастацца. xbohx 16 сентября 2012 г., 17:57 Пожаловаться Маё жыццё- рулон прыбіральнай паперы. Здавалася б, доўгае, роўнае і чыстае. Але нехта перыядычна… Развернуть xbohx 16 сентября 2012 г., 17:52 Пожаловаться Калі на душы тваёй рана, ды не адна, а цэлыя тры, прыстасуй да іх вадаправодныя краны, а потым на… Развернуть xbohx 16 сентября 2012 г., 17:51 Пожаловаться Мяне грызла сумленне. Яно хацела прагрызці ўва мне вялікую дзірку, праз якую можна вырвацца з мяне… Развернуть xbohx 16 сентября 2012 г., 17:49 Пожаловаться Балюча насіць у сэрцы стралу. Але яшчэ больш балюча спрабаваць дастаць яе адтуль xbohx 16 сентября 2012 г., 17:48 Пожаловаться Каго на крылах носяць музы ў нябёсы, дзе жывуць багі, а хтосьці ходзіць з цяжкім грузам, які… Развернуть Показать ещё « ‹ 1 2 › »
xbohx 16 сентября 2012 г., 18:00 Пожаловаться Цяпер мы - толькі Тамагочы ў руках Вялізнага Дзіцяці. xbohx 16 сентября 2012 г., 03:09 Пожаловаться А мы абдымаемся ў ліфце, прарастаючы ў неба калоссем. Чырванеюць ігрушы на эўкаліпце.… Развернуть xbohx 16 сентября 2012 г., 17:59 Пожаловаться Пакуль ніхто з нас не здох - не спыніцца наша хада. І нам ісці па глуздох, пакуль у саміх не… Развернуть xbohx 16 сентября 2012 г., 17:58 Пожаловаться Каб расціснуць у сэрцы змяю, запускаю ў сябе статак быдла. xbohx 16 сентября 2012 г., 17:57 Пожаловаться Уяўляеце: распілаваныя дошкі пачынаюць зрастацца. xbohx 16 сентября 2012 г., 17:57 Пожаловаться Маё жыццё- рулон прыбіральнай паперы. Здавалася б, доўгае, роўнае і чыстае. Але нехта перыядычна… Развернуть xbohx 16 сентября 2012 г., 17:52 Пожаловаться Калі на душы тваёй рана, ды не адна, а цэлыя тры, прыстасуй да іх вадаправодныя краны, а потым на… Развернуть xbohx 16 сентября 2012 г., 17:51 Пожаловаться Мяне грызла сумленне. Яно хацела прагрызці ўва мне вялікую дзірку, праз якую можна вырвацца з мяне… Развернуть xbohx 16 сентября 2012 г., 17:49 Пожаловаться Балюча насіць у сэрцы стралу. Але яшчэ больш балюча спрабаваць дастаць яе адтуль xbohx 16 сентября 2012 г., 17:48 Пожаловаться Каго на крылах носяць музы ў нябёсы, дзе жывуць багі, а хтосьці ходзіць з цяжкім грузам, які… Развернуть Показать ещё « ‹ 1 2 › »
xbohx 16 сентября 2012 г., 03:09 Пожаловаться А мы абдымаемся ў ліфце, прарастаючы ў неба калоссем. Чырванеюць ігрушы на эўкаліпце.… Развернуть
xbohx 16 сентября 2012 г., 17:59 Пожаловаться Пакуль ніхто з нас не здох - не спыніцца наша хада. І нам ісці па глуздох, пакуль у саміх не… Развернуть
xbohx 16 сентября 2012 г., 17:58 Пожаловаться Каб расціснуць у сэрцы змяю, запускаю ў сябе статак быдла.
xbohx 16 сентября 2012 г., 17:57 Пожаловаться Маё жыццё- рулон прыбіральнай паперы. Здавалася б, доўгае, роўнае і чыстае. Але нехта перыядычна… Развернуть
xbohx 16 сентября 2012 г., 17:52 Пожаловаться Калі на душы тваёй рана, ды не адна, а цэлыя тры, прыстасуй да іх вадаправодныя краны, а потым на… Развернуть
xbohx 16 сентября 2012 г., 17:51 Пожаловаться Мяне грызла сумленне. Яно хацела прагрызці ўва мне вялікую дзірку, праз якую можна вырвацца з мяне… Развернуть
xbohx 16 сентября 2012 г., 17:49 Пожаловаться Балюча насіць у сэрцы стралу. Але яшчэ больш балюча спрабаваць дастаць яе адтуль
xbohx 16 сентября 2012 г., 17:48 Пожаловаться Каго на крылах носяць музы ў нябёсы, дзе жывуць багі, а хтосьці ходзіць з цяжкім грузам, які… Развернуть