Быў. Ёсць. Буду.
Уладзімір Караткевіч
Издательство: | Мастацкая літаратура |
Лучшая рецензия на книгу
1 сентября 2020 г. 09:45
966
5
Гэтая кніга самы вядомы паэтычны зборнік Уладзіміра Караткевіча. Яна вытрымала два выданні, што для беларускай паэзіі ўнікальны выпадак. Нейкі іншы прыклад, калі паэтычны зборнік перавыдаваўся ў тым самым годзе я й прыгадаць не магу. І гэта не проста дадрукаванне тыражу, а выхад другога выдання, нават з іншай вокладкай. Што азначае толькі адно – першае выданне знікла з кнігарняў за лічаныя дні.
Рэдактарам зборніка “Быў. Ёсць. Буду” выступіў сябар Караткевіча Рыгор Барадулін. Ён жа і напісаў прадмову да кнігі, у якой адзначыў: “Вершамі Ты ўваходзіў у літаратуру, вершамі правяраў, як і блізкі па духу Табе Максім Багдановіч, ці “пырснуць іскры з халодных каменняў”. (…) Кнігу паэзіі, якую ўжо не вычытваеш уважліва ў карэктуры, Ты назваў тэстаментна, нібы прадчуваючы сваё развітанне з…
ISBN: 985-02-0076-6
Год издания: 1997
Язык: Белорусский
157 с.
5100 экз. (перавыданне)
Жанры: Поэзия
Теги: Беларуская, Паэзія, Караткевіч, Беларуская мова, Поэзия, Беларуская літаратураВсе теги
Рецензии
Всего 31 сентября 2020 г. 09:45
966
5
Гэтая кніга самы вядомы паэтычны зборнік Уладзіміра Караткевіча. Яна вытрымала два выданні, што для беларускай паэзіі ўнікальны выпадак. Нейкі іншы прыклад, калі паэтычны зборнік перавыдаваўся ў тым самым годзе я й прыгадаць не магу. І гэта не проста дадрукаванне тыражу, а выхад другога выдання, нават з іншай вокладкай. Што азначае толькі адно – першае выданне знікла з кнігарняў за лічаныя дні.
Рэдактарам зборніка “Быў. Ёсць. Буду” выступіў сябар Караткевіча Рыгор Барадулін. Ён жа і напісаў прадмову да кнігі, у якой адзначыў: “Вершамі Ты ўваходзіў у літаратуру, вершамі правяраў, як і блізкі па духу Табе Максім Багдановіч, ці “пырснуць іскры з халодных каменняў”. (…) Кнігу паэзіі, якую ўжо не вычытваеш уважліва ў карэктуры, Ты назваў тэстаментна, нібы прадчуваючы сваё развітанне з…
30 августа 2012 г. 11:28
709
5
Приведу стихотворение Владимира Короткевича специально для русскоязычных читателей. Стихотворение ТАВРЫ, в переводе Анатолия Уткина
"Тaвры жили, кaк все нaроды: Воевaли, Любили, Беседы вели, Пили водку, Сливaлись с родною природой... Порaботaли, Песни сложили, Ушли.
Но совсем Без следов Ничто не уходит. До сих пор По просторaм родной стороны, Средь людей, Позaбытые, тaвры всё бродят И сaми не знaют - кто же они? Нa рaзвaлины стен - тех, что строили прaдеды, Глядят, кaк бaрaны нa новый зaплот: "Почему нaши прaщуры с долей не лaдили? Что тaщило их в горы? Внизу же - тепло!"
Дремлет Кошкa-горa, Дремлют тaвров руины. Я стою, предстaвляя, Что я не изгой, Не поэт с белaрусских пригорков синих, А последний из тaвров С их горькой судьбой.
О, кaк обидно зa эти обломки! О, кaкой…
Издания и произведения
Всего 5Похожие книги
Вы можете посоветовать похожие книги по сюжету, жанру, стилю или настроению. Предложенные вами книги другие пользователи увидят здесь, в блоке «Похожие книги». Посоветовать книгу