Я прыду за табой у аўгусце

В этой небольшой книжке - три истории, три приключения, рассказанные Зинаидой Юрьевной, контролершей. Истории незатейливые, хотя и не совсем банальные, погонь с перестрелками нет, но следить за расследованием Зинаиды интересно. Женщина она вполне ординарная, но умудряется как-то проводить расследования, не без помощи своего "Ватсона". И все это в локациях Заводского района, что добавляет атмосферности, особенно бывавшим или жившим там. К языку повествования нужно приноровиться, это не чистая трасянка, скорее русский с белорусским акцентом, что тоже добавляет атмосферности. Минус книги - слишком короткая, хотелось продолжения. По книге вполне можно было бы снять мини-сериал.

Праўда нечакана, што адной з найлепшых беларускіх кніг для мяне ў гэтым годзе становіцца твор, напісаны трасянкай? Але гэтая кніга па-добраму ўзарвала мне мозг і прымусіла рагатаць да слёз. Не пужайцеся тэксту з першых старонак, чытацца будзе непрывычна. Але старонцы на пятай гэтая шчырая споведзь кантралёркі грамадскага транспарту натуральна загучыць у вашай галаве голасам якой-небудзь знаёмай “жэншчыны з начосам” гадоў 50-60, якіх так шмат вакол. Галоўнае, каб не голасам кіраўніка дзяржавы. Зінаіда Юр’еўна думала, што ўжо шмат розных людзей бачыла, працуючы кантралёркай у транспарце, але мёртвы пасажыр ёй трапіўся ўпершыню. Яна жанчына актыўная, а яшчэ даволі кемлівая, таму там, дзе міліцыя не знаходзіць ніякага крыміналу, Юр’еўна распачынае ўласнае расследаванне. У кнізе ёсць усе…