Гняздо-2

У зборнік "Гняздо-2" (які атрымаў назву ад карціны, змешчанай на вокладцы) увайшлі апавяданні 1987—1990 гадоў, тэксты, напісаныя пасля 2012 года, і аповесць “Паэт”. Калі казаць шчыра, то ў кнізе я толькі аповесць "Паэт" разглядаю як закончаны літаратурны твор. Астатнія апавяданні хутчэй нагадвалі дзённікавыя запісы, або пасты для фэйсбука, дзе аўтарка аддаецца настальгіі, дзеліцца ўспамінамі. У многіх тэкстах увогуле няма сюжэтнай лініі, проста мастацкія рэфлексіі. Для мяне гэта было слабавата і невыразна, на троечку. А вось аповесць "Паэт" ужо цікавей (аўтарка 8 гадоў працавала ў Літаратурным музеі Максіма Багдановіча). Твор прысвечаны юнацкім гадам Максіма Багдановіча, яго пераезду з Ніжняга Ноўгарада ў Яраслаўль і вучобе ў яраслаўскай гімназіі, а таксама сяброўству з Дыядорам…

Асноўную частку гэтай кнігі займае аповесць пра Максіма Багдановіча «Паэт». Прыканцы аповесці пазначана, што яна была напісана ў студзені - траўні 1996 года. Зазірнуўшы ў біяграфію пісьменніцы, даведаемся, што з 1990 па 1998 гг. яна працавала ў Літаратурным музеі Максіма Багдановіча ў Менску. То бок аповесць была напісана ў той час, калі аўтарка ўдзельнічала ў стварэнні музея – распрацоўвала канцэпцыю музейнай экспазіцыі, сістэматызавала і вывучала фонды, займалася пошукам экспанатаў, рыхтавала да друку мемуары бацькі паэта Адама Багдановіча. Увесь гэты матэрыял і быў скарыстаны пры напісанні аповесці.

Як на маю думку, гэта адзін з найбольш адметных мастацкіх твораў пра Максіма Багдановіча. Прычым напісаны без асаблівых фантазійных прыдумак, бо абапіраецца на пісьмовыя сведчанні бацькі…