Автор
Ольгерд Бахаревич

Альгерд Бахарэвіч

  • 35 книг
  • 26 подписчиков
  • 577 читателей
4.1
942оценки
Рейтинг автора складывается из оценок его книг. На графике показано соотношение положительных, нейтральных и негативных оценок.
4.1
942оценки
5 411
4 340
3 130
2 41
1 20
без
оценки
146

Рецензии на книги — Ольгерд Бахаревич

Olga_Wood

Эксперт

⠀разминаем пальчики

31 октября 2019 г. 19:50

3K

4.5

Есть такие особенные тексты, которые казалось бы состоят из ничем не связанных частей, но по мере прочтения находятся связующие нити, стягивающие героев и сюжет в единое целое. Подобные тексты, могут видеться немного нелогичными и непонятно для чего созданными: неужели невозможно было сделать один согласованный текст. На самом деле - это как отдельный вид искусства, где части, которые вроде как совершенно не стыкуются, автору необходимо переплести и задать едва видимый, тонкий, но весьма крепкий, основной стержень, который не даст распасться повествованию. ⠀ Мне нравятся такие книги, которые вроде бы состоят из отдельных рассказов, но на самом деле это что-то общее, цельное и весьма плотное, заставляющее читателя нырять из одной ситуации в другую, при этом не выкидывая его из основного…

Развернуть
xbohx

Эксперт

Диванный Эксперт

11 мая 2018 г. 13:12

3K

4.5

Эй, малец, пссс! Хочаш трошачкі Бахарэвіча? Ён падарыў сучаснаму чытачу сапраўдны выклік. У час, калі многія не чытаюць нічога больш доўгага за лонгрыды ў інтэрнэціку, Бахарэвіч самаўпэўнена сцвердзіў сваю важнасць для белліта 900-старонкавым томікам. 2040 год, звычайная беларуская школа, перапынак: —Што там на сёння па белліт? —”Сабакі Эўропы” Бахарэвіча. —Ён увогуле нармальны? Нахера ён 900 старонак накатаў? Што ён курыў?

Мы скардзіліся на “Войну и мир” у школьнай праграме, а нашы дзеці і ўнукі будуць на гэтую кнігу (я вельмі спадзяюся). З гэтай кнігі з лёгкасцю можна было б выдзеліць 6 сюжэтаў і развіць іх у асобныя кнігі. Але паасобку яны больш не былі б чымсьці важным, кавалачкамі пазла, які складаецца ў вялікую і маштабную карціну. Карціну адзіноты і безнадзейнасці існавання…

Развернуть
Morra

Эксперт

Эксперт Лайвлиба

5 октября 2013 г. 23:42

509

4

каб нешта забыць, гэта трэба ператварыць у помнік, так лягчэй забываецца (с)

Часам здараецца так, што, амаль не ведаючы чалавека, мы можам прадказаць, ці адбудзецца паміж намі сяброўства. Мне не прыемны спадар Бахарэвіч, хоць я ніводнаго яго рамана і не чытала (так, так! "не читал, но осуждаю") і, шчыра кажучы, наўрад ці збяруся ў бліжэйшы час. Мне не падабаецца яго самаўпэўненнасць і пагарда да братоў-пісьменнікаў, яго павярхоўнасць, празмерная палітызаванасць (хоць я зусім не ўпэўнена ў слушнасці сваёй пазіцыі - а ці можа літаратура ўвогуле разглядацца па-за межамі палітыкі? напэўна, не; але павінна ж быць нейкае пачуццё меры ў колькасці кпінаў і здзекаў з улады і яе падхалімаў). Нарэшце мяне моцна раздражняе нават такая дробязь, як нямецкія словы ў тэксце. Ну так, аўтар жыве ў…

Развернуть
Morra

Эксперт

Эксперт Лайвлиба

15 ноября 2016 г. 00:36

324

3

"Каляндар Бахарэвіча" я чытала больш за год. У прынцыпе гэта цалкам адпавядае канцэпцыі кнігі, бо каляндар, згодна са сваёй назвай, утрымлівае па гісторыі на кожны дзень. Справа, аднак, у тым, што гэта хутчэй недахоп, чым пахвала - калі нешта нас захапляе, супыніцца і прымаць гэтае нешта дазавана проста немагчыма. Мяне не захапіла. Мы ўвогуле не супадаем са спадаром Бахарэвічам на нейкім клеткавым ўзроўні - мне не падабаецца яго стыль, яго кпіны і здзекі, яго злосць, яго самаўпэўненнасць. Усё гэта нагадвае мне максімалізм падлетка ці, добра, маладога чалавека, а ніяк не дарослага спрактыкаванага пісьменніка. Цікава, што некаторыя думкі (нават большасць думак?) я падзяляю, але з формай пагадзіцца не магу.

Ідэя, дарэчы, выдатная. І за што мне хочацца ўхваліць аўтара, дык гэта за небанальны…

Развернуть
xbohx

Эксперт

Диванный Эксперт

27 июля 2020 г. 17:44

949

5

Ведаеце, чаму сёньня так шмат нават таленавітых аўтараў стараюцца пісаць кароткія і зразумелыя кнігі, простай мовай, даходлівыя і забаўныя? Таму што гэтыя кнігі прасьцей перакласьці на іншыя мовы, гэта раз. Таму што іх прасьцей прадаць. Гэта два. І таму што аўтары і выдаўцы думаюць выключна пра продажы і папулярнасць, а не пра боль, страх і свабоду. Творчасьць нікога ўжо не цікавіць.

Як мы бачым, Альгерд Бахарэвіч думае пра боль, страх і свабоду. Прычым думае пра гэта даволі шмат, судзячы па аб’ёме ягонай кнігі. Ды й паводле зместу гэта заўважна. Пісьменнік, якога ў сучаснай беларускай літаратуры я магу назваць галоўным. Не паводле чэргаў па аўтограф і фотачак з ягонымі кнігамі ў інстаграме. А паводле якасці прозы і маштабу таленту. У кожнай новай кнізе ён знаходзіць, чым здзівіць. І мне…

Развернуть
Howkins

Эксперт

Русская классика навсегда!

22 июля 2019 г. 21:39

2K

1 Обиженный белорус

Наверное тяжело родиться в СССР, носить в школе красный галстук, ощущать себя гражданином великой страны, а потом .... Бац! И ты житель маленькой, но духовно богатой республики с населением меньше, чем в одной-единственной Москве. Обидно. Зато можно вырасти и высрать толстенный кирпич и бросить его в омерзительного соседа. Вот только опоздал Бахаревич малеха. Все это уже было и кирпичи похожие тоже были, правда, не такие объемные. Например, "День опричника" и "Сахарный Кремль" Сорокина, "Град обречённый" Стругацких и "«S.N.U.F.F.» Пелевина, да сотни их. И теперь вот белорусские "Собаки"... На фига? На фига тащить эту ересь на общероссийскую литературную премию? Первая часть, кстати, заинтриговала. А остальные на ее фоне смотрятся так, будто автор вытащил из дальнего ящика все свои старые…

Развернуть
xbohx

Эксперт

Диванный Эксперт

7 февраля 2013 г. 15:27

237

5

Адразу хачу заўважыць, што гэтая кніга — не падручнік па літаратуры, і нават не аўтарытэтнае меркаваньне літаратуразнаўцы. Гэта суб'ектыўнае меркаваньне самога Альгерда Бахарэвіча, хоць ён і скончыў філфак. Я сама вучуся на філфаку, таму, на шчасьце, чытала амаль усё, пра што вядзецца гаворка ў кнізе. Гэта вельмі важна, каб яе разумець. Таму я раю сядаць за гэтую кнігу людзям, якія валодаюць вялікім багажом ведаў па беларускай літаратуры. Асобна хачу сказаць пра гумар, якога ў кнізе дастаткова. Прычым якаснага гумару:

Мала хто задумваецца, што для цяперашніх школьнікаў, якія рагочуць зь «Пінскай шляхты», выраз «Хрэн у вочы» выклікае трывалыя парнаграфічныя асацыяцыі.

Бахарэвіч чарговы раз хоча паказаць людзям, што беларуская літаратура — гэта ня толькі вёска ды вайна. Вельмі…

Развернуть
TamaraLvovna

Эксперт

Эксперт Лайвлиба

7 февраля 2020 г. 13:05

2K

1 Взвешен, измерен, признан негодным

О чём вы узнаете, прочитав эту книгу? О том, что в республике Беларусь живёт некий Ольгерд Бахаревич. О том, что этот самый Ольгерд очень не любит всё, что связывает Беларусь с Россией, и саму Россию он тоже, конечно же, очень не любит ("дякую тоби, боже, що я не москаль"), не любит её историю, будь то имперскую, советскую, или современную, не любит русский язык, потому что считает, что он вытесняет беларускую мову. Не любит своих соотечественников, потому что те, в большинстве своём, общаются на русском.

Ещё вы узнаете о том, что Бахаревич выдумал свой собственный тили-мили-трямский язык (с десяток страниц нечитаемого текста), как некое индивидуальное спасение от надвигающегося русского мира (союзного государства). О том, что пока существует Россия, единая и неделимая ("Российский…

Развернуть

1 августа 2019 г. 00:40

2K

5 Острое блюдо + интеллектуальный лабиринт = такого вы еще не читали

Роман Ольгерда Бахаревича - вещь взрывная, страшно интересная и наполненная острыми, как битое стекло, идеями. Даже не припомню другого такого современного романа, который содержит столько вызовов, провокаций, раздражителей, не относясь формально к политической сатире. Строго говоря, это же все вымысел, альтернативная реальность. Современные реалии и наскучившие персонажи-политики не упоминаются, а действие части историй вообще происходит в 2050 году.

Бахаревич-рассказчик прямо-таки беспощаден к надутым спесью бессильным соотечественникам, к "вырождающейся" Европе, к бредящим националистической имперской утопией русским современникам. Их образы не карикатурны, но, несомненно, заденут национальные чувства читателя. Это все прекрасные фантасмагории. Вроде безумной идеи создать идеальную…

Развернуть
xbohx

Эксперт

Диванный Эксперт

8 июля 2019 г. 17:13

379

5

Пачынаючы гэтую кнігу я нават не магла падумаць, што Альгерд стане для мяне такім адкрыццём. Столькі яго твораў прачытана, але як чалавек ён раскрыўся толькі цяпер. І гэта было прыемнае знаёмства, бо я не чакала, што ў вялікай колькасці момантаў у кнізе буду пазнаваць сябе. Хоць у дзевяностыя я толькі нарадзілася, але гэты твор і пра мае дзевяностыя. У дзевяностыя Бахарэвіч увайшоў школьнікам-падлеткам, і ўжо тады быў яркай і неардынарнай асобай. Потым былі філфак БДПУ, з якога Альгерд выйшаў маладым настаўнікам, праца ў школе. Вось можаце сабе ўявіць яго ў якасці школьнага настаўніка? Цяжкавата, але факт. І гэта сапраўды цікавы перыяд з жыцця пісьменніка. Педагагічную практыку ён увогуле праходзіў у маёй роднай Серабранцы. Потым праца ў сферы журналістыкі, калі так можна сказаць пра…

Развернуть

15 ноября 2019 г. 18:08

1K

5 Мощная вещь

Я прочла книгу четыре раза. Так уже было у меня однажды в юности, когда после первого прочтения "Шума и ярости" Фолкнера я почувствовала, что есть там еще смыслы, связи, соотношения, глубже, глубже, надо прочесть еще раз. Для полного ощущения овладения, что ли, текстом понадобилось прочесть четыре раза. И вот оно пришло! Здесь же совсем другая история — читала книгу сначала как издатель, чтобы оценить: издавать — не издавать. Решение пришло быстро, чуть ли не сразу, по прочтении малой части книги, а дальше — в упоении погружением в роман оно всё подтверждалось. Потом второе прочтение, редакторское — правка, детали, тонкости, соответствия, — такое чтение всегда медленнее, вдумчивее просто читательского. И снова открытия;) Затем верстка и чтение уже не рукописи, а сверстанного текста —…

Развернуть

11 августа 2020 г. 22:31

2K

2

«Не хотите книги белорусских авторов посмотреть?» – спросил продавец. Я хмыкнул. Мне нравилось думать об этих «белорусских авторах» – но читать их? Prego uvolto. Я уже давно вышел из того возраста, когда люди интересуются беллитом. Конечно, иногда мне попадались их имена, какие-то интервью, какие-то маловразумительные описания их книжек… Но покупать и читать то, что они понаписывали?.. Такое мне в голову как-то не приходило. Ну да. Труханович. Тот, что написал роман «Лебеда» – а на обложке это слово так выведено, будто там «Либидо». Ага. Костюкевич, Бахаревич. Все эти ичи. А почитать-то и нечего. Правда, Костюкевича я не читал, может и интересно, семейная сага может быть забавной. А вот за попсового Трухановича и нудного Бахаревича я браться не стал бы. Когда-то я их любил. В иной…

Развернуть

22 марта 2018 г. 22:32

789

3.5

"Шабаны — не деревня. Но Шабаны — это и не город. Шабаны — как бардовская песня, которая не дотягивает ни до настоящей музыки, ни до настоящей литратуры..." Книга прям вот нашпигована такими обалденными метафорами, которые хочется бежать зачитывать всем подряд. "Хороший, зелёный район, ни заводов тебе, ни парадов..." Как такая книга может не понравиться? Она замечательная!

Были, правда, по-началу некоторые трудности с восприятием текста, из-за не линейного, а параллельного сюжета, одна из частей которого тоже нелинейна. На неординарную композицию намекает название – "Шабаны. История одного исчезновения". Т.е. в книге есть и про Шабаны, и про исчезновение. И вот с исчезновением как раз всё понятно (на самом деле нет), а про Шабаны автор просто (не просто) рассказывает всё, что ему…

Развернуть
Xartym

Эксперт

Эксперт Лайвлиба

15 марта 2016 г. 21:25

809

4.5

Без жанчын Гісторыя, вялікая Гісторыя, была б раўнейшай, велічнейшай і прастакутнейшай.

«Белая муха, забойца мужчын» Альгерда Бахарэвіча, напэўна, адзін з самых феміністычных твораў беларускай літаратуры. Сюжэт яго з першага погляду даволі просты – група жанчын захоплівае адзін з адрэстаўраваных замкаў Беларусі, разам з усім персаналам і экскурсійнымі групамі, якія ў ім знаходзіліся. І значная частка твора прысвечана менавіта супрацьстаянню мужчын, якія апынуліся ў палоне, і жанчын-тэрарыстак. Жанчыны-палонныя ў разлік аўтарам нават не бяруцца. Мабыць таму, што яны знаходзяцца на іншым баку барыкад.

Кіруе жанчынамі даўняя знаёмая галоўнага героя. Можна сказаць, яго першае каханне. І менавіта ў гэтых абставінах іх пачуцці зноў ажываюць. Але ў гэтым творы ёсць не толькі гісторыя захопу…

Развернуть
Osman_Pasha

Эксперт

Эксперт Лайвлиба

13 августа 2021 г. 23:21

513

4

Аднойчы невядома дзе і невядома калі па старой лясной дарозе, а часам нават не па дарозе, а проста па напрамку прайшоў каралеўскі вястун. Клічуць яго – Лёкса Шпуль і ён валодае каштоўнейшымі звесткамі аб выніку вялікай бітвы каралеўскага войска з войскам іншаземным. Лёкса успрымае свой паход як вельмі пачэсны абавязак, бо яго выправіў у шлях сам Кароль. І хоць вынік бітвы – параза, але паведамленне вестуна з'яўляецца праўдай. Пакуль Кароль ваяваў, у краіне пачалі адбывацца змены. Рэгент, брат Караля, пачаў прымаць новыя законы, мяркуючы палепшыць стан жыцця для простых людзей. І адзін з законаў абвяшчае, што калі вястун прыносіць звесткі аб паразе, яго трэба пакараць смерцю, бо салдата, які добра ваюе з бітвы не выправяць. А калі прыйдуць звесткі аб перамозе, то вестуна трэба…

Развернуть
Kelderek

Эксперт

Эксперт Лайвлиба

11 июня 2019 г. 16:13

2K

3

Всегда приятно согласиться с автором, а не спорить с ним. Бахаревич кокетливо пишет в "Собаках Европы": "За нудного Бахаревича я браться не стал бы". Нудный он или нет, решать каждому отдельно. Но прочитав его толстенную книгу, жалею о потерянном времени. Не потому что плохо (складывать слова он умеет, и делает это достаточно ловко), просто бессмысленно. Исписать столько страниц лишь для того, чтобы добиться такого же эффекта и уровня мысли, который воплощен в заурядном выпуске "Новой газеты"? Ну я не знаю. В остальном же, все слишком бестселлерово и узнаваемо: искусственный язык, книжки, поэзия, мечты о свободе и неспособность к ней, громадная тоталитарная империя, сделавшая Беларусь почти забытым прошлым (нас это правда интересует?), декорации антиутопии недалекого будущего,…

Развернуть
xbohx

Эксперт

Диванный Эксперт

9 апреля 2012 г. 23:35

403

5

Добрая кнiга,не адпускала мяне ад сябе да поўнага прачытаньня) нiколi не была ў Шабанах, зь цяжкасьцю ўяўляла, як там. Але пасьля прачытаньня кнiгi нiбыта сьвет адкрыўся) Даволi займальны не занудны сюжэт, цiкавыя гiстарычныя ўстаўкi. Яшчэ больш захацелася патрапiць у гэты канцавы пункт мiтычных аўтобусаў. Кнiга на 9 зь 10.

13 декабря 2020 г. 18:51

2K

5 Я тут, чтобы допить чай и рассказать вам, что иногда читаю не только ромфант. Как видите, чай я уже допила.

Я тут, чтобы допить чай и рассказать вам, что иногда читаю не только ромфант. Как видите, чай я уже допила.

Ольгерд Бахаревич «Собаки Европы». Книжку цедила без малого год. Так уж вышло, что она изначально стала ассоциироваться у меня с поездами Москва-Тамбов и метро, так что читалось лучше всего мне именно в таких условиях. Субъективно её вообще нельзя читать залпом, или вы свихнётесь, или она упадёт на дно мусорной корзины раньше конца первой части. Хотя мне сложно представить человека, который за один раз осилил бы 790 страниц не самого ровного (в хорошем смысле) языка.

Автор делает с повествованием нечто странное, почти акробатическое, тебе и непонятно, и восторженно. Это как смотреть на человека, жонглирующего огнём. Как кататься на американских горках: падение и легкая тошнота…

Развернуть
xbohx

Эксперт

Диванный Эксперт

22 мая 2020 г. 19:44

284

3

У пачатку мінулага года знаёмая папрасіла накідаць ёй спіс сучасных беларускіх аўтараў вартых прачытання. Захацела крыху наблізіцца да нашай літаратуры, якую чытала апошні раз у школе. Прасіла пазначаць менавіта тых пісьменнікаў, пра якіх у школе не гавораць. Спіс я склала, і адным з першых у ім фігуравала прозвішча Бахарэвіча. Канкрэтныя творы яна не прасіла называць, сказала, што будзе выбіраць сама. Нядаўна яна напісала мне невялікую справаздачу паводле вынікаў года з беллітам, і прагартаўшы яго, я зразумела, што не даваць ёй парады канкрэтных твораў было маёй вялікай памылкай. З творчасцю Бахарэвіча яна пазнаёмілася, але вырашыла ісці паводле храналогіі і пачала са зборніка “Практычны дапаможнік па руйнаваньні гарадоў”. Аказалася, што да падобнай літаратуры чалавек, які мала знаёмы з…

Развернуть

2 ноября 2019 г. 15:48

2K

2

Читаю книгу и чётко понимаю, что это действительно не продукт от РЕШ. Полагаю, Елена Шубина не смогла бы выпустить книгу, автор которой, на мой взгляд, стремится словить лишь хайп. А даже если и пустила бы в тираж, то, полагаю, самые острые углы были бы сглажены. Когда я читала эту книгу, меня пропитывала идущая от автора ненависть ко всему происходящему, особенно к России. И пусть описываемые события разворачиваются в далёком будущем, когда республика Беларусь стала «частью российской Западной границы», но атмосфера жуткого гнёта, человеческой подлости и низости ждёт читателя на почти на каждой странице уже сегодня. Ах да, это считается «поиском национальной идентичности», «болью за родную речь». Но чёрт возьми, зачем столько ужаса и гадости вываливать на голову читателя?! Неужели…

Развернуть
Показать ещё