Рецензии на книги — Аркадий Кулешов

Сегодня 22 июня. 81 год ровно, как началась Великая Отечественная Война. Выбрал эту поэму, потому, что она как начинается с начала войны. Учил в школе на уроках белорусской литературы, кусочки из этой поэмы.

В тот раз выбрал самое начало. До сих пор эти строчки, у меня в голове. Не очень любил стихи учить. И тогда не понимал. А чем старше становлюсь тем больше понимаю.

До войны в Минске проживало 250 тысяч человек. К концу войны осталось около 50 тысяч. То есть за время оккупации минчан стало в пять раз меньше. Можно было бы предположить, что часть просто успела убежать, эвакуироваться. И эти люди, вернувшись домой, быстро поправили эту жуткую статистику. Но нет. Редкие минчане успели в июне 1941-го уйти из города до того, как туда вошли немцы.

Эта поэма написанная в 1942 году,…

Сама назва гэтай кнігі тлумачыць, што ў ёй галоўнае, найбольш важнае, – нізка вершаў пад назвай “Маналог”, якая прысвечана паэтам, сябрам маладосці па Мсціслаўскаму педтэхнікуму Аркадзя Куляшова – Змітраку Астапенку і Юлію Таўбіну. Абодва былі рэпрэсаваныя ў 30-х гадах. Гэтую нізку вершаў Куляшоў пісаў у 1964 – 1965 гг, пасля афіцыйнай рэабілітацыі сяброў-паэтаў. Юлій Таўбін быў рэабілітаваны па першай справе 24 жніўня 1956, па другой – 29 ліпеня 57-га года. Змітрок Астапенка - па першай справе таксама 24 жніўня 1956 году, па другой – 29 снежня 54-га. То-бок, Аркадзь Куляшоў у той час ужо мог пісаць пра сяброў без якой-кольвечы насцярогі і таямнічасці – адкрыта.

Усе трое паэтаў былі назвычай таленавітыя. І нават тая небагатая творчая спадчына, якую пакінулі пасля сябе Таўбін і…