Цитаты из книг — Аркадий Кулешов

Я іду каля жыта. Пакасілі яго кулямёты, Усё пакасілі, А тупыя фашысцкія боты Яго малацілі. Танкі гусеніц жорнамі Жыта пасля памалолі, Коні потныя, чорныя Хлеб замясілі на полі. Кроў была ім дражджамі, Палілі агнём і жалезам, І ляжыць камянямі Хлеб з пякарань фашысцкіх за лесам. На дарозе ляжыць каравай, Як на белым…

"НА МИНСКОМ ШОССЕ" Идти устали маленькие ноги, Но он послушно продолжает путь. Еще вчера хотелось близ дороги Ему в ромашках полевых уснуть. И мать несла его, теряя силы, В пути минуты длились, словно дни. Все время сыну непонятно было, Зачем свой дом покинули они. Что значат взрывы, плачь, дорога эта? И чем он хуже…

ПИСЬМО ИЗ ПОЛОНА. Дорогой!.. Не расстаться с тоской, Невесёлый мой путь, невесёлый... Покидаю родимые сёла,- И увозят по взгорьям и долам Нас в Неметчину, Будто в Туретчину... Не одна я, с девчатами - всех нас увозят в неволю, Покидают девчата Отцовские хаты, Наплачутся вволю. Я пишу и не плачу, я стала скупою на слёзы,…

ПРА МАРС Не жывуць на Марсе марсіяне, Працай рук не жывяць дол глухі, Марс даўно іх у сваім кургане Пахаваў за нейкія грахі. Час усмерціў іх ці даканалі Сваркі, не пазбытыя ў свой час? Як маршчыны на чале, каналы З запытаннем звернуты да нас: “Адкажы нам астраном-аматар, Растлумач, вучоны чалавек, Для каго, шырэйшыя ад…

ДА ПАЭЗІІ Я – вязень твой, а ты – мая турма, Асуджан я любоўю пажыццёва. Зняволенне маё датэрмінова Ты скараціць спяшаешся дарма. Дарэмна, заняволіўшы другога, Ты варту памяншаеш мне ўдвая – Не мае сэнсу гэта засцярога І гэтая прадбачлівасць твая. Я не збягу, пазбаўлены нагляду, Не перастану ланцугом грымець, Штодзень…