Лучшие книги Егише Абгаровича Чаренца

Избранные стихи классика армянской советской литературы.
Предисловие С.Капутикян.

Егише Чаренц (1897—1937) — выдающийся армянский поэт советской эпохи. Он прошел сложный путь поэтического развития: испытав влияние поэтов-символистов на раннем этапе своего творчества, Чаренц впоследствии преодолевает его и становится вдохновенным певцом Великого Октября и одним из зачинателей социалистического реализма в армянской советской литературе.
Настоящий сборник является наиболее полным из русских изданий Чаренца. В нем представлена значительная часть его многообразного стихотворного наследия, отражающая различные этапы творческого пути поэта.
Многие произведения публикуются в новых переводах. Ряд поэм и стихотворений печатается на русском языке впервые.

.

В сборник вошли стихи Егише Чаренца.

Роман Е. Чаренца «Страна Наири» — беспощадная сатира, направленная против буржуазных националистов, прикрывавшихся «революционной», «патриотической» фразой, а на деле толкавших страну к гибели. В яркой галерее наирских типов мы встречаем людей разных занятий и профессий, но всем им одинаково чужды помыслы буржуазных националистов. В повестях Ст. Зорьяна…

Книга включает два произведения Егише Чаренца - "Страна Наири" и "Из Ереванского Исправительного дома".

В книге представлена поэзия великого армянского поэта XX века Егише Чаренца. В числе известных стихов в ней даны и впервые переведенные на русский язык, которые составляют более половины сборника.

Եղիշե Չարենցի «Դանթեական առասպել» պոեմը իր կառուցվածքով պատերազմի շարքային մասնակցի հուշագրություն-խոստովանություն է… Պատերազմի անմիջական տպավորությունների պաշարով նա գրեց «Դանթեական առասպել» պոեմը 1915-1916թթ.՝ նվիրված նահատակ ընկերների հիշատակին, որոնք զոհվել էին 1915թ.-ի դեկտեմբերի 25-ին Սուլդուզի դաշտում: Այս պոեմն ունի «Հիշողություններ պատերազմի դաշտից» ենթավերնագիրը: Պոեմի առաջին մասում նա պատմում է այն ոգեւորության մասին, որ համակել էր հայրենիքի փրկության համար կռվի գնացող կամավորներին.Նա պոեմում նկարագրում է մարդկանց ձեռքով ստեղծված գեղեցիկ աշխարհը, խաղողի այգիները, քաղաքները, տները, մյուս կողմից պատկերում է կյանքի սպանությունը, մարդու կործանումը: Տեսնելով պատերազմի անթաղ դիակները, ամայացած գյուղական խրճիթները՝ պոեմի հերոսը կանգնում է ճակատագրական հարցերի առաջ: