Цитаты из произведения Роднае карэнне

Всего 13

12345MLV

16 марта 2021 г., 20:33

Пожаловаться

Помні, што каб другога вызваляць, трэба самому крэпкім быць, на сілы не ўпадаць, a то і самаго затопчуць

robot

19 мая 2020 г., 10:29

Пожаловаться

Помні, што каб другога вызваляць, трэба самому крэпкім быць, на сілы не ўпадаць, a то і самаго затопчуць...

robot

19 мая 2020 г., 10:18

Пожаловаться

Нядбаласці, звярынства, гразі многа. Але дзе ж гэтага няма?

robot

19 мая 2020 г., 10:10

Пожаловаться

Эх, бяднота, бяднота, бяднота! Да чаго ж ты даводзіш чалавека! I жалка, горка, і крыўдна... З лепшых людзей робіць цар голад звяроў, сумлення не маючых.

Helena-Helena

18 января 2024 г., 17:11

Пожаловаться

A дзед y гэты час маўчаў, думаючы важную думу. Абразы мінулага луналі прад памаладзеўшым старыком. Ён, падумаўшы, загаманіў: — Дык вось, Архіп, любы ты мой! Бачу я, крэпка ў табе роднае карэнне наша. A мне, старому, уміраць трэба. Едзеш ты ў свет далёкі. Смерць мая з-за кургана ўжо смяецца: мо і не пабачымся болей, дык…

Развернуть

tul

28 августа 2023 г., 22:19

Пожаловаться

— А-а! Наша старое ўжо ім не надта падабаецца. — На тое ж маладыя. — A праўда, і шкода іх, што яны знайдуць? — Пажывём — паглядзім. — Калі дажывёмся.

tul

28 августа 2023 г., 22:19

Пожаловаться

— Дык што ж рабіць, сваток? — A што ж? Трэба жыць

tul

28 августа 2023 г., 22:18

Пожаловаться

I вось ён «укусіў» ад кніжнае мудрасці... Папраўдзе, знайшоў такія і гэткія адказы, але ж — божа! — пэўнасці аніякай няма, няма. Хто даў гэтыя адказы?

tul

28 августа 2023 г., 22:17

Пожаловаться

I Архіп успомніў, як ён з вялікім жарам і шчырай ахвотай пачынаў вучыцца, бо думаў, ды што думаў — крэпка верыў, што ў кніжках усё ёсць, кніжкі ўсё раскажуць, не толькі як яно, але і адкуль яно.

tul

28 августа 2023 г., 22:17

Пожаловаться

думаў-думаў, што будзе праз дзвесце, трыста, чатырыста гадоў тут, наўкола? Калісь тут лясы былі дрымучыя, непраходныя, y лясах людзі пням маліліся і жылі са сваею доляй-нядоляю. Ішло жыццё, высякаліся лясы. Загарцавалі па тутэйшых месцах людзі ваенныя-ратныя, шмат костачак маскоўскіх, польскіх, казацкіх палягло «паміж…

Развернуть