ภาพความทรงจำที่ได้เห็นในต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ทำให้ "จ้าวอวิ๋นหลาน" รู้สึกเจ็บจุก เป็นอีกครั้งที่คิดว่าตนไม่คู่ควรจะรัก "เสิ่นเวย" ไม่ใช่เพราะเขาคือเทพคุนหลุน และอีกฝ่ายเป็นราชาวิญญาณ เทพไม่คู่ควรกับภูตผี แต่เป็นเพราะเขาในอดีตชาติก่อพันธะ ให้อีกฝ่ายต้องปกปักรักษาโลกทั้งสามอย่างเดียวดายมาตลอดหลายพันปีอย่างไม่ยอมให้ละทิ้งหน้าที่นี้ไป เทพคุนหลุนช่างใจดำอำมหิตเหลือเกิน!
"จ้าวอวิ๋นหลาน" คงยอมปล่อยมือจาก "เสิ่นเวย" จริง ๆ แล้ว หากเขาจะไม่ฉุกคิดขึ้นมาได้ว่า.. ความทรงจำที่ได้เห็นนั่นมีบางอย่างไม่ชอบมาพากล ไม่แคล้วถูกบิดเบือน แต่เป็นฝีมือใครกันล่ะ แล้วทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร..
"ต่อให้ต้องลงไปในแดนปรโลก ดำดิ่งสู่ก้นแม่น้ำลืมเลือน ล่วงล้ำสู่ดินแดนของผู้ไร้ความยำเกรง เขาก็จะต้องหาคำตอบให้ได้ พร้อมทั้งเรียกคืนความทรงจำที่ถูกต้องทั้งหมดในห้วงเวลาแห่งบรรพกาลกลับมา!"
ภาพความทรงจำที่ได้เห็นในต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ทำให้ "จ้าวอวิ๋นหลาน" รู้สึกเจ็บจุก เป็นอีกครั้งที่คิดว่าตนไม่คู่ควรจะรัก "เสิ่นเวย" ไม่ใช่เพราะเขาคือเทพคุนหลุน และอีกฝ่ายเป็นราชาวิญญาณ…
