กระบี่เหมันต์ในป่าท้อ เล่ม 4

ในป่าท้อหลายร้อยปีไร้คนร่วมสนทนากู้เซวียนตูทำได้เพียงรอคอยอนาคตที่ไม่รู้ว่าเป็นเช่นใด
แม้ลมพัดน้อย ๆ ต้นท้อแคระแกร็นก็สั่นไหวต้องใช้เวลาเท่าไร การรอคอยอันยาวนานจึงจะสิ้นสุดลงล่วงเข้าฤดูเหมันต์ ต้นท้อในสวนกลับงอกดอกตูมไร้ที่มาจิตวิญญาณกู้เซวียนตูก็ยังคงสถิตในดอกท้อนั้นกระบี่ใบไม้ผลิมิได้สลาย เสี้ยววิญญาณหนึ่งยังคงโอบอุ้มตราบวันที่พานพบกัน หลินหรูเฝ่ยก็จะยังเฝ้ารอเสมอเฉกเช่นยามกู้เซวียนตูรอเขาในครานั้น