Цитаты из книги Μια εικόνα … Χίλιες λέξεις!

Όνειρα χωρίς πατρίδα τροχισμένα αγκάθια στεφανώνουν το δρόμο με παράσημα τ' άστρα παιανίζουν οι σειρήνες της Σελήνης στη θάλασσα του ονείρου πέρα απ' τη στεριά χαράζει η πανσέληνος στο παγωμένο κύμα της κόκκινης παλίρροιας τα όνειρα δεν έχουν πατρίδα φυλή ή γλώσσα μιλούν τη γλώσσα της τρικυμίας στη θύελλα της…

Αποχωρισμός Γεμίζεις με την απουσία σου το σπίτι όπως το φευγάτο τραίνο τον άδειο σταθμό. Μένουν χέρια υψωμένα, τρεμάμενα που συνοδεύουν τη φωνή σου στο τελευταίο αντίο, το αντίο του αποχωρισμού. Τα μάτια σου υγρά, δακρυστάλαχτα μάτωναν με το βλέμμα την καρδιά μου κι έμενα εκεί ριζωμένος να παρακολουθώ την απουσία σου που…

Μαύρα περιβραχιόνια Φοράω μαύρα περιβραχιόνια μα τα χέρια μου στάζουνε πάντα αίμα. Μη με κοιτάς απορημένος «άνθρωπε» φοράω μαύρα περιβραχιόνια ως τυπική ένδειξη πένθους. Έτσι με έμαθαν «όταν πεθαίνει κάποιος φοράμε μαύρα» μου είπαν. Φοράω λοιπόν μαύρα περιβραχιόνια «άνθρωπε» μα δεν μου σφουγγίζουν το αίμα. Αυτό το αίμα…

Το άλμπουμ Το Άλμπουμ (μην αδιαφορείς για ό,τι βλέπεις, να το βλέπεις καλά). Κοιτάζω τις φωτογραφίες, μαζεύω το μυαλό μου απ’ τις τύχες του κόσμου, συγκεντρώνομαι και κερδίζω το μεγαλείο, του να είσαι ο εαυτός σου! Ω! Ναι, πόσο με χαροποιεί! Γελάω. Είχα κάτι μέρες να γευτώ λίγο γέλιο κι αυτό μου δίνει ζωή. Κι αναρωτιέμαι:…

Υλικά σε τιμή ευκαιρίας ...όσοι μείνανε μαζί μου, για μια μέρα, μια ώρα, ένα όνειρο, φεύγοντας νιώσανε θύματα, χτυπημένα από τις σκληρές και άπονες πλευρές μου Θύματα που ακόμα κείτονται περιμένοντας άλλοι τα κοράκια και άλλοι τους από μηχανής θεούς. Ο χρόνος κάνει τον μύθο παραμύθι, ψέμα, λόγια. Λόγια εύκολα ειπωμένα, με…

Ένοχοι κατηγορηθήκαμε ότι προσπαθήσαμε να κλέψουμε λίγο ουρανό ότι ενδύσαμε τα οράματά μας με φως του ήλιου πράγματι βάψαμε με λίγο γαλάζιο τ' ουρανού τις ελπίδες μας ποτίσαμε με κλεμμένες ακτίνες τις ανάγκες μας ομολογούμε την ενοχή μας είμαστε ένοχοι που ζωγραφίζουμε ακόμα όνειρα Δήμος Χλωπτσιούδης

Το δωμάτιο Σ' ένα δωμάτιο υγρό, σε βρήκε κι αυτό το βράδυ Έξω απ' το παραθύρι, πάγωσε ο ήλιος και μια βροχή, ματώνει το περβάζι Κοιτάς γύρω σου, ένα κουτσό τραπέζι, ένα αδειανό ποτήρι κι ο τοίχος Ο τοίχος που χωρίζει Γυρνάς το βλέμμα, ψάχνοντας κείνη τη χαραμάδα Το λιγοστό φως που έφερνε και σε συντρόφευε Τώρα, δίχως ήχο…

Η ομορφιά του καραβιού Θαλασσοδαρμένο μου καράβι, τη στεριά σου νοσταλγείς και νομίζεις ειν' απάτη το γλυκό όνειρο που ζεις. Το γυαλί έχει ραγίσει, το κατάρτι έχει σαπίσει. Επιχρυσωμένο το τιμόνι, πάντα εσύ κυριαρχείς, της καρδιάς μου αυταπάτη, μόνο εσύ την οδηγείς. Αρμύρα έμεινε στα χείλη κι άνεμος χαϊδεύει τα μαλλιά, θα…