xbohx 5 апреля 2023 г., 13:48 Пожаловаться Ёсьць людзі блізкія, а ёсьць і проста недалёкія. Але найгорш — Калі два ў адным. Забі ў сабе Сакрата! Виктор Жыбуль, Вера Бурлак 3,5
xbohx 5 апреля 2023 г., 13:35 Пожаловаться Выйшаў чалавек глухі На трамвайныя шляхі. — Дзінь-дзінь-дзінь! — сказаў трамвай. І адвёз глухога ў рай. Забі ў сабе Сакрата! Виктор Жыбуль, Вера Бурлак 3,5
xbohx 5 апреля 2023 г., 13:50 Пожаловаться Жыцьцё праходзіць, стоячы на месцы. Забі ў сабе Сакрата! Виктор Жыбуль, Вера Бурлак 3,5
xbohx 4 апреля 2023 г., 23:36 Пожаловаться Я працягнуў руку дапамогі, а мне ў адказ працягнулі ногі. Забі ў сабе Сакрата! Виктор Жыбуль, Вера Бурлак 3,5
xbohx 4 апреля 2023 г., 23:34 Пожаловаться На правадох электрык павіс. Тырчыць адвёртка з ілба. І думаеш, бачачы гэты эскіз: «Наша жыцьцё — барацьба!» Забі ў сабе Сакрата! Виктор Жыбуль, Вера Бурлак 3,5
xbohx 4 апреля 2023 г., 23:35 Пожаловаться На чырвонае святло Пайшоў дождж. Забі ў сабе Сакрата! Виктор Жыбуль, Вера Бурлак 3,5
chornae_sonca 17 мая 2016 г., 19:49 Пожаловаться Гімны вясне ствараюцца ўзімку Дыяфрагма Віктар Жыбуль 4,1
xbohx 16 сентября 2012 г., 18:00 Пожаловаться Цяпер мы - толькі Тамагочы ў руках Вялізнага Дзіцяці. Стапеліі Віктар Жыбуль 4,4
xbohx 16 сентября 2012 г., 03:09 Пожаловаться А мы абдымаемся ў ліфце, прарастаючы ў неба калоссем. Чырванеюць ігрушы на эўкаліпце. Апакаліптычная восень. Стапеліі Віктар Жыбуль 4,4
xbohx 1 февраля 2017 г., 14:36 Пожаловаться "Мяне няма", — прыгадваючы кнігу філосафа Валянціна Акудовіча, часта думаю я. Ды толькі кандуктарка, якая заходзіць у аўтобус, шторазу пераконвае мяне ў адваротным. Дзяцел і дупло Віктар Жыбуль 4,0
xbohx 1 февраля 2017 г., 14:33 Пожаловаться — Квіток альбо жыццё? — падкрыўшыся ззаду, спытаў кантралёр. От, жартаўнік!.. Я таксама адказаў жартам і аддаў яму жыццё. Дзяцел і дупло Віктар Жыбуль 4,0
chornae_sonca 17 мая 2016 г., 19:50 Пожаловаться Нішто - гэта тое, што лягчэй за ўсё забіць. Дыяфрагма Віктар Жыбуль 4,1
xbohx 16 сентября 2012 г., 17:59 Пожаловаться Пакуль ніхто з нас не здох - не спыніцца наша хада. І нам ісці па глуздох, пакуль у саміх не паедзе дах. Стапеліі Віктар Жыбуль 4,4
xbohx 16 сентября 2012 г., 17:58 Пожаловаться Каб расціснуць у сэрцы змяю, запускаю ў сябе статак быдла. Стапеліі Віктар Жыбуль 4,4
xbohx 16 сентября 2012 г., 17:57 Пожаловаться Уяўляеце: распілаваныя дошкі пачынаюць зрастацца. Стапеліі Віктар Жыбуль 4,4
xbohx 16 сентября 2012 г., 17:57 Пожаловаться Маё жыццё- рулон прыбіральнай паперы. Здавалася б, доўгае, роўнае і чыстае. Але нехта перыядычна адрывае ад яго кавалкі, смачна падціраецца і бесцырымонна выкідвае іх у сметніцу нябыту. Стапеліі Віктар Жыбуль 4,4
xbohx 16 сентября 2012 г., 17:52 Пожаловаться Калі на душы тваёй рана, ды не адна, а цэлыя тры, прыстасуй да іх вадаправодныя краны, а потым на ўсю моц іх адкрый. Стапеліі Віктар Жыбуль 4,4
xbohx 16 сентября 2012 г., 17:51 Пожаловаться Мяне грызла сумленне. Яно хацела прагрызці ўва мне вялікую дзірку, праз якую можна вырвацца з мяне і ўцячы, бо сумленню ўжо зусім абрыдла жыць унутры такога гадкага чалавека, як я. Стапеліі Віктар Жыбуль 4,4
xbohx 16 сентября 2012 г., 17:49 Пожаловаться Балюча насіць у сэрцы стралу. Але яшчэ больш балюча спрабаваць дастаць яе адтуль Стапеліі Віктар Жыбуль 4,4
xbohx 16 сентября 2012 г., 17:48 Пожаловаться Каго на крылах носяць музы ў нябёсы, дзе жывуць багі, а хтосьці ходзіць з цяжкім грузам, які прыкуты да нагі. Стапеліі Віктар Жыбуль 4,4