Автор

Владимир Некляев

Уладзімір Пракопавіч Някляеў

31 книга
3 подписчика
84 читателя

4.3

222оценки

5		131
4		50
3		37
2		4
1		0
без оценки		20

Владимир Некляев — о поэте

Родился: 11 июля 1946 г. , Сморгонь, Гродненская область, БССР, СССР

Я — Владимир Некляев или представляю его интересы

Биография — Владимир Некляев

Владимир Прокофьевич Некляев (белор. Уладзімір Пракопавіч Някляеў) — белорусский поэт, прозаик и общественно-политический деятель, лауреат ряда профессиональных и государственных наград за литературную деятельность.

Владимир Прокофьевич родился 9 июля 1946 года в городе Сморгонь Гродненской области. В детские годы жил в деревне Крево, там же закончил 1-й класс. Со 2-го по 9-й классы учился в СШ № 1 г. Сморгонь. Во время учёбы в школе занимался музыкой: играл на цимбалах и контрабасе в оркестре народной музыки имени Огинского.

С 1962 по 1966 годы учился в Минском техникуме связи. В период учёбы в техникуме активно занимался борьбой и боксом. Прекратил занятия спортом из-за серьёзной травмы.

По…

КнигиСмотреть 31

Библиография

«Адкрыццё», Мінск, 1976
«Вынаходцы вятроў», Мінск, 1979
«Знак аховы», Мінск, 1983
«Местное время». Москва, 1983
«Наскрозь». Минск, 1985
«Галубіная пошта», Мінск, 1987
«Дерево боли», Москва, 1989
«Прошча», Минск, 1996
«Выбранае», Мінск, 1998
«Лабух», Санкт-Петербург, 2003
«Так», Минск, 2004
«Цэнтр Еўропы», Минск, 2009 — сборник прозы
«Кон», Мінск, 2010
«Окно», Москва, 2010
«Выбраныя творы», Мінск, 2010
«Poczta gołębia / Галубіная пошта», Вроцлаў, 2011
«Лісты да Волі», Вільня, 2011
«Аўтамат з газіроўкай з сіропам і без», Мінск, 2012 - раман
«Знакі прыпынку», Мінск, 2013
«Толькі вершы», Мінск, 2016
«Гэй Бэн Гіном», Беласток, 2021

Титулы, награды и премии

Премия Ленинского комсомола — за книгу «Вынаходцы вятроў» в 1979 году.
Орден «Знак Почёта» — за вклад в литературу в 1986 году.
Государственная премия Республики Беларусь имени Янки Купалы (в области литературы) за 1998 год — за книгу стихов и поэм «Прошча», опубликованную в 1996 году.
Лауреат прэмии «Залаты апостраф» (2008).
Лауреат первой премии I Международного фестиваля славянской поэзии «Поющие письмена» (Тверь, Россия) — в 2009 году.
Лаўрэат прэміі "Гліняны Вялес" (2010) за кнігу «Кон. Вершы двух стагоддзяў».
Лауреат первой премии имени Ежы Гедройца (2013) за роман «Аўтамат з газіроўкай з сіропам і без».
Лаўрэат прэміі імя Наталлі Арсенневай (2017) за зборнік "Толькі вершы".

Премии

Лауреат

2016 г. — Премия «Золотой Апостроф» (За высокий вклад в современную белорусскую литературу)
2014 г. — Премия имени Алеся Адамовича (Знакі прыпынку)
2013 г. — Премия имени Ежи Гедройца (Аўтамат з газіроўкай з сіропам і без)
2011 г. — Премия Курта Тухольского

Номинант

2022 г. — Премия имени Ежи Гедройца (Гэй бэн гіном)
2016 г. — Ангелус (Аўтамат з газіроўкай з сіропам і без)
2010 г. — Глиняный Велес (Цэнтр Еўропы)

Ссылки

Википедия

РецензииСмотреть 16

Torvald5 написал рецензию

Эксперт

Эксперт Лайвлиба

Пожаловаться

Знакі прыпынку

Уладзімір Някляеў

4,6

3 октября 2018 г. 14:32

348

5

Сёлета Сяргей Шапран выдаў чарговую кнігу, прысвечаную беларускім пісьменнікам. Кніга называецца „Някляеў. Незавершаная аўтабіяграфія”. Але, згадаем, штосьці падобнае, прынамсі аўтабіяграфічнае, выходзіла ў 2013 годзе ў выдавецтве “Лімарыус” у серыі “Беларуская мемуарная бібліятэка”. Тую кнігу таксама ўкладаў Сяргей Шапран і называлася яна “Знакі прыпынку”. Ці не палову тэкстаў, якія аб’яднала кніга "Знакі прыпынку", былі напісаныя ў эміграцыі, калі Уладзімір Някляеў некалькі гадоў вымушана жыў у Польшчы, а затым у Фінляндыі.

Значная частка тэкстаў з кнігі добра вядомая чытачу, прынамсі мне, бо яны друкаваліся ў газеце “Наша Ніва” пад рубрыкай, якая так і называлася “Знакі прыпынку”.

У анатацыі да кнігі яе змест тлумачыцца наступным чынам: “Знакі прыпынку” – гэта біяграфія душы.…

Развернуть

Torvald5 написал рецензию

Эксперт

Эксперт Лайвлиба

Пожаловаться

Гэй бэн гіном

Уладзімір Някляеў

4,9

16 января 2022 г. 23:03

509

5

Гэты раман аматары беларускай літаратуры чакалі. Гадоў пяць таму Уладзімір Някляеў у адным з інтэрв'ю сказаў, што піша раман пра Купалу, дакладней пра таямніцу яго смерці. А таямніца смерці Купалы – хіба адна з галоўных таямніц беларускай літаратуры.

Праўда, працуючы над раманам, Някляеў зразумеў, што гэтую таямніцу нельга разгадваць да канца, інакш таямніца знікне незваротна. І тады аўтар вырашыў увесці ў твор яшчэ аднаго персанажа, маладога паэта Віктара Маргера, які мае аўтабіграфічныя рысы.

Увогуле гэта містычны раман, штосьці на ўзор «Майстра і Маргарыты» Міхаіла Булгакава. Янку Купалу ажыўляюць пасля смерці і ён робіцца сведкам розных падзей, у тым ліку і сваёй крэмацыі. Пасля смерці яго зноў арыштоўваюць і прывозяць на сустрэчу са Сталіным. З гэтай сустрэчы стала зразумела, чаму…

Развернуть