4

Живя согласно с строгою моралью,
Я никому не сделал в жизни зла

Гэта іранічны рэфрэн да кожнай часткі верша М.А.Някрасава пра маральнаснага чалавека (1847), які застаў жонку з палюбоўнікаму 1-й частцы, і яна памерла; у 2-й памёр сябар у турме, што не сплаціў пазыку; у трэцяй утапіўся селянін, бо не вытрываў прыгнёту; у чацвёртай ад чахоткі памёрла дачка, якую выдаў за старога багацея.
Я аналізаваў ужо яго паэму "Каму на русі жыць добра", а зараз рэцэнзію захацелася напісаць на вершы класіка. "Вчерашний день, часу в шестом..." - верш, напісаны 21 лютага 1852 г. у дзень смерці М.В.Гогаля, пра тое, што разумееш, наколькі чалавек быў важным, толькі пасля яго смерці (у мяне ёсць падобны верш, напісаны ў дзень смерці Рыгора Барадуліна "Сыходзяць беларускія паэты..."):

И только труп его увидя,
Как много сделал он, поймут,
И как любил он - ненавидя.

Крылатымі выразамі сталі многія радкі М.А.Някрасава, як напрыклад: "Поэтом можешь ты не быть, но гражданином быть обязан" - з верша "Паэт і грамадзянін" (1856). Магчыма, і вы знойдзеце колькі афарызмаў у вершах М.А.Някрасава, калі пачытаеце яго цудоўную паэзію. Вельмі шмат цікавых вершаў, што адлюстроўваюць яго гістарычную эпоху. Гэта і "Меркаванні ля параднага пад'езда" (пра сялян у лапцях, нагах у крыві, армяках худых, з крыжамі на целе і сагнутымі спінамі, якія прыйшлі да маёнтка пана), гэта "Чыгунка" (1864) і іншыя вершы.
Смачна чытаць, спадарства!