Ruby Chef. Proza po polsku

© Natalia Patratskaya, 2018

ISBN 978-5-4493-7681-7

Создано в интеллектуальной издательской системе Ridero

Rozdział 1

Lato było doskonałe – ciepłe i słoneczne do połowy września. Jesień stopniowo przechodziła w złotą granicę na drzewach. Wyspy czerwonych liści na klonach pojawiły się przymilnie i pięknie. Liście brzozy powoli wirowały w powietrzu. Było miło i było zgrabnie na ulicy. Deszcz minął z grzmotem, ale nie było burzy. Jest zimno. Ale pojawiło się słońce i nie mogłem uwierzyć, że nie jest szczególnie ciepło.

Rimma tęsknie myślała, że musi założyć ciepłe ubrania, aby wyjść na zewnątrz. Na wiosnę trzeba zdjąć dodatkowe ubrania, a jesienią trzeba codziennie dodawać coś ciepłego do garderoby. Nie chcę tego. Niedziela. Możesz po prostu spojrzeć na upadek z balkonu i nie wychodzić. Okazuje się, że jest to pewnego rodzaju oszustwo, by przedłużyć lato. Wieczorem w białym namiocie mogły być tańce, ale w zeszłym tygodniu ich nie było, więc mocno wątpiła, że będą.

Teraz tańczą kilka tańców parowych, które zdarzają się w dni powszednie, ale nie bierze udziału w tańcach par. Coś w niej pękło i nie chciała wiązać nerwów ze względu na przypadkowego partnera do tańca. Ale w jej życiu był partner, który mocno przeniknął jej istotę, ale nigdy z nim nie tańczyła. Dziwne? Nie było powodu. Nie tańczący człowiek Shchepkin przyjaźnił się z przyjacielem Rimmy o imieniu Olga. Niezależnie od tego, czy Shchepkin i Olga miały coś więcej niż przyjaźń, Rimma mogła się tylko domyślać.

Rimma raz nazwał ją Olga, a ona odpowiedziała:

– Dlaczego mam iść do ciebie? Mam winogrona w domu!

Rimma przypomniała sobie tę odpowiedź do końca życia. A teraz kupowała i jadła winogrona przez trzy tygodnie, a nawet teraz winogrona leżały w lodówce. Jesień Schepkin nie lubił tańczyć, kochał szybkość, samochody. Uwielbiał popisywać się przed kobietami, posiadając niewytłumaczalny urok. Zawsze nosił rubinowe spinki do mankietów na koszulach, pierścionek z rubinem, a czasami wkładał krawat do klipu z rubinem. Liliowy odcień kamieni wyraźnie go ozdobił i nadał mu pewien męski urok. Gdyby był aktorem, byłby kochany przez miliony kobiet, a więc tylko dziesiątki.

Rimma postanowiła zaprosić do niej Schepkina, a on odpowiedział:

– Przyjdę po herbatę.

Ale herbata nie zadziałała, zaraz po jego odpowiedzi matka przyjechała bez zaproszenia. Rima nie zamierzała przedstawić mamie Shchepkina. I konieczny jest zbieg okoliczności, matka przyniosła ze sobą dokładnie winogrona, jakby ktoś jej to zasugerował. Chociaż moja matka mieszkała w tym samym rejonie z Olgą. Okazuje się, że Olga usłyszała rozmowę Rimmy i Schepkiny? Więc Olga była z nim? Głupota. Przed śledztwem Schepkin poszedł już do Rimmy. Zostawiła matkę w domu i wybiegła na ulicę, by spotkać się z Schepkin. I z czasem. Dotarł już do krawężnika przy wejściu. Dostała mu samochód.

– Rimma, a gdzie są mewy?

– To nie działa mewy, przyszła moja matka.

– Poznaj mamę!

– Nie! Ona potraktuje cię poważnie, a potem zadręcza cię pytaniami.

– Jestem poważnym mężczyzną!

– I inteligentny, piękny i czarujący! Nie! Wszyscy cię lubią, nawet Olga!

– Jesteś zazdrosny? Olga jest moim przyjacielem. Pracujemy z nią, opracowuję schematy, a ona rysuje na planszach.

– Przyjaciel czy krąg? Na planszach jest tyle viasów! Widziałem twoją nową książkę na temat rozwoju nowych produktów.

– Zamknij się. Kupuję nowe mieszkanie. Chcesz na nią spojrzeć?

– Chodźmy.

– I nie możesz się domyślić, w której okolicy kupię mieszkanie?

– Chyba w nowym. Tam domy są piękne na zewnątrz, ale wewnątrz są czarne.

– Nie, w mieszkaniu są białe: ściany są białe, podłoga jest biała i nie ma kanalizacji.

Przejechali przez stare miasto, potem skręcili w nowy most i pojechali w stronę nowego budynku. Nowe domy w pobliżu były jaśniejsze i piękniejsze niż z daleka. Teren przed wejściami został całkowicie uporządkowany. Zielone pole do gry, kolorowe place zabaw dla dzieci.

Rimma i Schepkin weszli na ganek, zbliżyli się do metalowych drzwi wind. Pojechaliśmy windą na żądane piętro. W mieszkaniu Shchepkina dwóch robotników parsknęło, zastąpili okna. Tak bardzo się staraliśmy, żeby pękło szkło. Mieszkanie było naprawdę białe, a dom został zbudowany na nowych technologiach z izolatorów i pięknych paneli.

Zapoznała się z tymi grzejnikami w pracy, musiała wykonać klocki uliczne na duży sprzęt.

Schepkin pokazał apartament Rimmie, a potem powiedział:

– Uwaga, pokazałem ci pierwsze mieszkanie, ale nie obracaj wargami! Mieszkanie jest tylko moje. Nie warto o niej mówić w pracy i nie mów nic Oldze.

Rima po tych słowach wyszedł na balkon i spojrzał na plac budowy po drugiej stronie domu. W tym czasie pracowity pracownik złamał kolejną szklaną torbę. Plastikowe okna zaczęły działać jak zamek w drzwiach: larwa i skrzydło. Nastrój Rimmy zmalał. Mewy zamieniły się w oblubienicę.

Mama zadzwoniła i zapytała:

– Rimma, gdzie jesteś?

– W nowym budynku.

– Czekaj. Widziałem z balkonu, z którym wyszedłeś. Odbiorę cię. Wyjdź za dziesięć minut.

Rimma mimowolnie podporządkował się jej matce i pomachał do Shchepkiny, która układała stosunki z robotnikami o rozbitych podwójnie oszklonych oknach.

Matka zabrała Rimmę przez sklep, kupiła trochę artykułów spożywczych, poprowadziła Rimmę do jej domu i poszła do jej domu, mówiąc kilka słów:

– Rimma, rozumiem, że pasjonujesz się panem Shchepkin. Olga powiedziała mi, że nie jesteś dla niego obojętny. Nie dla ciebie, on. Nie dla ciebie!

Rimma wysiadła z samochodu matki i powoli wróciła do domu, jedząc winogrona z kamieniami.

Kiedy Rimma wracała do domu, poznała sąsiada. Rimma nie miała jeszcze dzieci, ale jej kolega z klasy i sąsiad w niepełnym wymiarze czasu, Christina, w wieku 26 lat, wkrótce urodzi czwartą. Kto o czym. Rimma uczęszczał do college’u, studiował w instytucie i cały czas pracował. Kolega z klasy był starszy od niej przez rok i cały czas rodził. Urodziła pierwszą dziewczynę przed 18 rokiem życia, potem miała prawdziwego mężczyznę i wkrótce miała trzecie dziecko, a tylko czwartą. Mężczyzna mieszkał w swoim trzypokojowym mieszkaniu 10. Rodzina Christiny – 5 osób plus inne dziecko, które wkrótce się urodzi. Tak, nawet rodzina matki, która urodziła sześcioro dzieci. Niektóre dzieci dorastały i żyły osobno, najmłodszy syn matki był w tym samym wieku co syn jego córki. W skrócie, dziesięć osób mieszkało w trzypokojowym mieszkaniu.

Rimma żył samotnie. Jej matka mieszkała sama. Przyjaciółka Olgi mieszkała sama, nie miała dzieci, pomagała dzieciom swojego brata. A Rimma była tak pilnie strzeżona przez matkę, że sprawa nie dotarła do mężczyzn.

Rimma lubił Shchepkina, ale był jakoś nieuchwytny. I mieszkał sam, ale miał hobby: kochał mieszkania w różnych miejscach. Nie przyjdziesz go odwiedzić, nigdy nie wiesz, gdzie on jest. Teoretycznie dostaje trochę, ale wie, jak zarobić pieniądze poza pracą, wie, jak zaprzyjaźnić się z dużymi ludźmi.

Wydech Trzeba wydychać. Został tylko Rimme. Uświadomiła sobie, że Schepkina musi zostać zapomniana. Niech Olga zostanie z nim.

Olga, jakby usłyszała myśli Rimmy, wezwała:

– Rimma, podoba ci się nowe mieszkanie Shchepkina?

– Normalny.

– Czujesz się smutny? To normalne. Czy postanowiłeś mi to zostawić?

– Nie wziąłem tego. Skąd wiesz o mieszkaniu? Powiedział mi, żebym nie mówił ci o niej.

– Naiwny, wiem wszystko. On jest moim człowiekiem i patrzysz na prawdę naszego związku przez ślepców.

«Przepraszam, nie zauważyłem cię z nim.»

«Nie widzisz nikogo oprócz siebie.» Pracujesz i pracujesz – powiedziała Olga i odłączyła telefon.

Rimma myślał, że w pracy jest już za późno, by szukać mężczyzny. Wszyscy są zajęci. Przypomniała sobie kolegów z instytutu i college’u. Ale mają już rodziny. Gdzie ona była? Teraz, jeśli mama nie przyniosła dzisiaj winogron, być może coś by się stało. Tak, nawet w święta wszyscy mężczyźni są samotni, ale ostatnio wakacje w pracy zostały w większości zniesione.

Skąd pochodzi mieszkanie Rimmy? Jest późnym dzieckiem. Matka była z mieszkaniem, wyszła za mężczyznę z pokojem. Z pokoju zrobili mieszkanie i wynajęli. Kiedy zmarł jej ojciec, Rimma wprowadziła się do tego mieszkania, a jej matka kupiła sobie nowy samochód. To proste, dla miłości i obliczeń. Obliczenia z zakochanym panem Shchepkin nie poszły.

Indyjskie lato. Piękny i smutny.

Nazwałem Shchepkin:

– Rimma, proponuję jutro pójść na piknik. Twoja matka tam nie będzie.

– Jutro jest dzień pracy.

– Z czasem na lunch.

– A Olga? Czy ona pójdzie?

– Olga ma tylko siostrzeńców na głowie. Niech rosną. Chcę moje dzieci od ciebie.

– Mam kilka apartamentów, nie jestem parą. Czy dzieci pojawią się na pikniku? Czy podczas lunchu jest dużo ładunku?

– Nie dotrze do pieluch. Ubierz się jak kapusta. Pogoda będzie pochodzić z indyjskiej serii letniej.

W czasie lunchu Shchepkin czekał na Rimmę, silnik był włączony. Usiadła na przednim siedzeniu i natychmiast odjechali z miasta. Zjechali z drogi i zatrzymali się na łące wśród złotych liści na tle wciąż zielonych liści. Słońce świeciło, chmury unikały polany. Shchepkin wyjął z bagażnika składany stolik i dwa krzesła. W pudełku było jedzenie. Schepkin zachowywał się poprawnie, jedli i rozmawiali. Rima była miło zaskoczona datą pośród jesiennej przyrody i pogody oraz bez świadków. Mały kawałek szczęścia.

Rimma wyjrzała przez okno: na dziedzińcu panowały jasne złote loki z klonowymi gałęziami. Nieopisane piękno rozciągało się nad ziemią, docierając na szóste piętro. W niektórych miejscach żółte bukiety klonów wznosiły majestatyczne brzozy z zielonymi liśćmi. Gdzieś gdzieś Rowan oparł się o klon z czerwonymi jagodami.

To są bukiety! Pozostaje zawiązać wstążkę z bukietem drzew i zapakować ją w papier prezentowy. Ale gdzie jest ta wielka ręka, która może podnieść luksusowy bukiet jesieni? Gdzie jest ta mocna dłoń, która może przynieść kilka liści klonu swemu ukochanemu, mały bukiet żółto-miedziany? Rimma chciałby pójść do tego ukochanego.

Ale gdzie go zdobyć? Spojrzała na płaski ekran telewizora, na którym gracz w jasnych ubraniach chował się przed bykiem, odbijając się w powietrzu za liną. Chciała sfotografować środek bukietu jesieni, ale nie chciała zejść. Poniżej jest piękna jesień, a powyżej jest wspaniała. Zaczęła fotografować jesień z okna, potem wydrukowała zdjęcia na kolorowej drukarce, a żółta farba szybko się skończyła – wydrukowała jesienne zdjęcia.

Musiałem iść do sklepu z elektroniką. Kupując atrament do drukarki, Rimma zobaczył nazwisko sprzedawcy na skrzyni – Alex. Oczywiste jest, że nie prowadził on cieląt na inne planety. I przyszło jej do głowy psotna myśl. Od jakiegoś czasu pracowała w firmie «Mistyczne okoliczności» w laboratorium o podwyższonej tajemnicy, gdzie zajmowała się produkcją seryjnych bajek działających w psychologicznym nastroju populacji. Naturalnie na godle firmy błyszczał złoty liść wiązu.

Wszystko jest czymś więcej niż prostym: na zlecenie firmy telewizyjnej pracownicy stworzyli kosmitów, latające przedmioty i drobną diabelstwo. Na przykład, jeśli spodziewano się burzy w określonym regionie, wysłano tam dodatkową rzucającą błyskawicę.

Niepozorny samolot miał zdolność rozproszenia pozorów błyskawicy w określonym kierunku. Znana osoba o dobrej reputacji została wybrana i zastraszona przez błyskawicę, tak że było to drogie, aby zabrać ją do reporterów telewizyjnych, a następnie pokazać ludziom i zdać sprawę, że naoczni świadkowie uzyskali losowe ankiety ze sceny.

Dobrze było zastraszyć pilotów małych lotnisk. Można było obejść się bez burzy z piorunami. Latający obiekt, pokryty specjalnym strumieniem emitującym wielokolorowe światło, w którym zawsze był złoty odcień, nieustannie pojawiał się nad lotniskiem. Piloci byli przerażeni i pozostał tylko po to, aby usunąć efekty kreatywności firmy.

Najbardziej ulubione firmy rozrywkowe – kosmici. Zostały stworzone jako nowoczesne obrazy do sieci World Wide Web. Obcy zostali wysłani na polany kebabu przed końcem uczty. Hełm w kolorze skóry nosił się na osobie, w obszarze oczu w maskę umieszczono trójkątne oczy. Ludzie na żarty zostali wybrani elegancko, z nimi wypracowali określony chód, nałożyli na ręce coś w rodzaju membrany. Ogółem taki kosmita uderzył w samych twórców.

Rimma zawsze drżał na widok obcego – obcego. Są ludzie, których łokcie są pochylone w drugą stronę, ona sama widziała takich ludzi, i w przebraniu obcego, zaskakują skręcone łokcie. Gdzie znaleźć wyjątkowych kosmitów urodzonych na Ziemi? Najlepszy w konkursie.

Dlatego firma telewizyjna ogłosiła konkurs dla osób o obcych cechach w ciele. Wybraliśmy grupę odpowiednich ludzi, podpisaliśmy z nimi kontrakt i przygotowaliśmy ich do roli kosmitów.

W takich przypadkach międzygwiezdny statek kosmiczny nie przeszkadzał. Jeśli weźmiemy Burana i dodamy do niego dodatkową geometrię ze struktur wspierających, to całkiem możliwe będzie zaskoczenie ludzi o słabych nerwach, a jednocześnie dostarczenie kosmitom odpowiedniego miejsca, powiedzmy, na konferencję sprytnych doktorów nauk.

Firma telewizyjna z międzygwiezdnych tematów nigdy nie cierpiała z powodu braku publiczności, więc Rimma miał świetną robotę.

Pracując jako kierownik sprzedaży sprzętu elektronicznego, Alex, młody człowiek o wspaniałym wyglądzie, zmierzył się z kosmitą. Światło w hali w tym momencie lekko się zmniejszyło i pojawiła się przed nim istota o przeciętnej wysokości. Wyglądał jak wielkie trójkątne oczy, ograniczając jego wolę. Wyglądało na to, że w holu było tylko dwóch z nich. Stwór wziął laptopa i podał go następnemu graczowi, który został podświetlony na hali targowej.

Wkrótce cały łańcuch ustawiono w szeregu kosmitów, po czym zniknęły laptopy z obszaru sprzedaży. Alex był zdrętwiały. Nawet nie wcisnął przycisku alarmu. Wszystkie spektakle na parkiecie były kręcone na aparacie bezpieczeństwa. Materiał filmowy pojawił się w telewizji wieczorem. Alex stał się najpopularniejszym frajerem dnia. Chodziło o kosmitów – intruzów. Wiedziałby, kto był właścicielem wyglądu kosmitów! Wszyscy byliby źli na to, że zostali pokonani! Kierownictwo firmy telewizyjnej zawarło umowę na zakup laptopów dla tej grupy osób, a spektakl zapłacił za koszty.

Alex był boleśnie zawstydzony cudzoziemską kradzieżą swojego wydziału, ponieważ laptopy przesłano mu przed oczami, a on zdecydował się odejść daleko, gdzie nie ma obcych. I poszedł na wschód przez żelazny pierścień kraju. W przedziale obok niego siedział pompowany mężczyzna, dręczony znajomością meteorytu Tunguska. Wszyscy martwili się o pytanie: dlaczego drzewa leżą na obwodzie magicznego kręgu, a na środku zmieniły kolor na zielony.

«Bardzo interesujące», powiedział Alex, i dodał: «To był latający spodek, z obracającymi się śrubami po obwodzie i obserwatorium w środku.»

– Wspaniale, młody człowieku, ja sam miałem taki pomysł. Jeśli pójdziemy dalej i założymy, że statek międzygwiezdny został wylądowany na poduszce powietrznej umieszczonej wokół obwodu statku?

– Prawie to samo.

– Nie mów mi, młody człowieku! Latający talerz jest zbyt mały, ale bardziej odpowiedni byłby samolot międzygwiezdny.

– A co mamy z tego? – zapytał bez zainteresowania Alex.

– Jak co? Tak, to kosmici poleciał do nas! Kolejna cywilizacja.

– Ci kosmici w moim dziale zostali obrabowani, a ja wstydzę się iść tam, gdzie moje oczy nie patrzą.

– Podobnie, przypomniałem sobie twoją twarz! Jesteś frajerem, którego okradli geeksy o trójkątnych oczach! – wykrzyknął radośnie towarzysz.

«Dlaczego miałbym przecinać żelazny pierścień kraju na wschód, jeśli już znają tę historię?»

– Posłuchaj, skoro jesteś frajerem, idź ze mną na miejsce upadku meteorytu Tunguska lub na miejsce lądowania statku międzygwiezdnego, który roztopił się i zamienił w materiał niezrozumiały dla ziemian. Oznacza to, że międzygwiezdny statek kosmiczny sam się zniszczył.

– Jeśli statek się rozpuści, czego będziemy tam szukać?

– Poczta! Najbardziej realna poczta obcej cywilizacji.

– List w papierowej kopercie?

– Humor jest odpowiedni. Ty i ja musimy zostać medium, dostroić się i spojrzeć w kierunku, w którym nasz szósty zmysł nas wskaże.

– Chodzić na wiatrochronach, na snagach, wśród komarów?

– Posłuchaj, komary nie widziały twojego fiaska w sklepie. Czy możesz się z tym zgodzić?

«Jasne,» odpowiedział poważnie Alex.

Rimma weszła do przedziału, gdy pociąg się poruszał.

– Dzień dobry, miłośnicy egzotów! Nazywam się Rimma. Przyleciałem helikopterem, który wylądował na dachu twojego samochodu, a przez specjalny właz wszedłem do samochodu.

«Nazywam się Alex,» młody człowiek uśmiechnął się z niedowierzaniem.

«Ach, znam cię», powiedział Rimma z uśmiechem.

Nic nie powiedział.

Inny podróżnik przedstawił się:

– Sidor Sidorovich Fen! Wszyscy mnie znają z powodu uzależnienia…

– Nie trzeba kontynuować, czytałem twoją wersję meteorytu Tunguska w magazynie.

– A gdzie są teraz twoje skrzydła, Rimma, na które przylecieliście do nas? – poważnie zapytał Alex.

«Leżą w walizce» – odpowiedziała poważnie.

– Rimma, chcemy zaoferować ci wycieczkę w poszukiwaniu poczty lub czarnej skrzynki międzygwiezdnego statku Tungus.

«Więc mówisz, że to był statek, a nie meteoryt?» – zapytał Rimma bardzo zainteresowany.

– Kamień, papier, nożyczki. Potrzebujemy czarnej skrzynki międzygwiezdnego statku kosmicznego – powiedział Sidor Sidorowicz bez emocji i myśli, że Rimma była młodą i bardzo miłą dziewczyną.

– A w pudełku czeka na nas informacja? – zainteresował się Rimma. – Aha, i kosmiczni piloci wyrzuceni ze statku?

– Kochanie, jesteś cudem! – zawołał Sidor Sidorowicz, wyciągając z kieszeni bursztynowy różaniec. – Możesz latać?

– Tak, przywiązuję skrzydła i latam.

– Nasz człowiek! Gdzie idziesz?

– Mam wakacje. Idę tam – nie wiem gdzie, spójrz na to – nie wiem co.

– Doskonała odpowiedź. Zaczekaj, czy wygrałeś następny światowy konkurs z dziedziny psychiki?

– Ja

– Rimma, spójrz na zdjęcia miejsca upadku nieznanego.

– To jest miejsce upadku Tunguska…

– Nie spiesz się! Pomyśl, kochanie! Pomyśl! Czy te stworzenia żyją na tym statku przy życiu?

– Było siedmiu członków załogi – powiedział poważnie Rimma. – Dwa zostały oszronione na statku podczas lądowania, pięć wyrzucono z wysokości dwudziestu kilometrów. Są przenoszone przez wiatr. Musimy wiedzieć, gdzie wiał wiatr tego dnia.

«Przewieziono ich dwadzieścia kilometrów od miejsca upadku» – powtórzył Alex.

«Słowo kokosowe przemknęło mi przez głowę» – powiedział Rimma.

«Cóż, wylądowali w kuli, która otwiera się na dwie połowy» – zakończył Alex.

Rima ponownie spojrzał na migawkę upadku obcego ciała.

«Mnożyły się» – powiedział Rimma. – Podobnie, na Ziemi jest ich co najmniej setka. Mają nieznane funkcje dla ludzi.

– Brawo! – krzyknął Alex. «Znalazłem skąd przybyli kosmici w moim dziale!»

Rimma był zaskoczony zupełnie innymi problemami: pojawiła się wiadomość o transformacji obcych kosmitów. Wśród tych, którzy to rozgryzli, był Alex! Sidor Sidorowicz nie wzbudzał wątpliwości, ten specjalista był zawsze blisko najbardziej nierzeczywistej prawdy. Był przekonany przez przedstawicieli firmy «Mistyczne Okoliczności», był śledzony i wyciągnął nieprzespane wnioski. Więc była obok nich.

Tymczasem podróżni opuścili pociąg, wziął helikopter i odleciał od upadku obiektu kosmicznego. Dwadzieścia kilometrów od krateru z wicherami leżących drzew, zeszli na maleńką polanę dzięki chłodnemu pilotowi helikoptera. Musieli znaleźć kapsułę: gdyby kosmici nie byli cyrkowcami i nie siedzieli w niej po trzech śmierciach, to powłoka powinna mieć przyzwoitą wielkość. Nawet gdyby miały zwiększoną elastyczność, rozmiar kapsułki mógł być bardzo mały wewnątrz, ale duży na zewnątrz, aby chronić kosmitów podczas przejścia warstw atmosferycznych.

Podróżnicy mieli szczęście, spotkali łowcę i spytali go o dużą muszlę. Co zaskakujące, łowca nie śmiał się, ale powiedział, że zna jaskinię niedźwiedzia, używaną przez wiele pokoleń niedźwiedzi i do której ludzie nie mają wstępu. W jaskini znajduje się skorupa orzecha kokosowego. Grupa czterech osób zbliżyła się do wyjątkowej jaskini i usłyszała niesamowity ryk niedźwiedzi. Niedźwiedzie wyparły podróżnych z wystawy muzealnej, aby zapomnieli myśleć o okolicy Tungus.

Rimma wiedział, że wielkie masy ludności nie będą wysyłać takich wiadomości, ludzie nie zauważą ich, i zrobią to dobrze, a nikt nie postawi takich zadań. Ale wymyślanie mistycznych okoliczności to jej bezpośrednie oficjalne obowiązki.

Istnieją trzy sfery życia: woda, ziemia, przestrzeń. Kosmos poczuł się przez Sidora Sidorowicza, ale wiedziała, że trzeba pracować na odwrót, co oznacza, że ludzkie poglądy muszą być opuszczone na dno! Co z tego?

Podobnie pewien biznesmen postanowił zagrać w Captain Nemo! Kupił sobie nie jacht, ale okręt podwodny. Łódź podwodna biznesmena różniła się od wojskowego okrętu podwodnego, jak pałac z baraku. Możesz zaskoczyć biznesmena w podwodnym świecie, ale jest chciwy i nie może wypuścić powierzchni. A to nie jest myśl.

Myśl! Weź kilku kosmitów Tungus, umieść ich w lekkiej łodzi podwodnej lub głęboko osadzonym pojeździe spustowym, osłoń go pod pływającym obiektem, spraw, by obraz obcych mieszkańców pulsował na łodzi podwodnej biznesmena. Jego odbiorcy złapią te natrętne obrazy. Szok jest zabezpieczony, a od zabezpieczonego klienta korporacja otrzyma część płatności. Ale Rimma nie rozpoczęła wdrażania na szeroką skalę w życiu swoich regularnych bzdur.

Nowo wybite przyjaciele udali się w kierunku wioski Sidor, gdzie miał swoją rezydencję, w której zarezerwował pokoje gościnne dla Alexa i Rimmy. Sam Sidor Sidorowicz poszedł odpocząć, a młodzi ludzie jeździli po wiosce w złotym samochodzie, który im dał.

«Odległa przyszłość, podobnie jak odległa przeszłość, ma pięć różnic, naturalnie w porównaniu z teraźniejszością», powiedział Rimma, biorąc pod uwagę jarzmo leżące obok osoby lub podobieństwo osoby.

«A co powiesz o tym ludzkim stworzeniu?» – zapytał Alex z napięciem w głosie.

Pochylił się nad leżącym mężczyzną, jakby powtórzył linię rockera. W pobliżu były dwa puste wiadra. Alex, ubrany w srebrny kombinezon, próbował wymachiwać leżącym mężczyzną: najwyraźniej był wciąż żywy, ale kompletnie szalony. Rimma był w złotym kombinezonie

– Rimma, ten człowiek wypił dwa wiadra wody i dlatego tak trudno go podnieść?

«Alex, pił ciężką wodę,» odpowiedziała kpiąco dziewczyna, «najprawdopodobniej mężczyzna został uderzony rockerem w głowę.

«To detektyw w tobie obudził się». Ale ty i ja jesteśmy zupełnie inną sprawą. «Nie powinniśmy przejmować się pustymi wiaderkami» – powiedział szybko Alex, próbując odepchnąć Rimmę od wahacza. – Zrozum, człowiek jest żywy. On się obudzi i nie potrzebujemy niczego, co można by rozpoznać.

Rimma mimowolnie posłuchał Alexa i szybko wsiadł do samochodu. Złocisty samochód oderwał się, pozostawiając za sobą chmurę kurzu.

Mężczyzna leżący obok jarzma opiekował się zakurzoną chmurą:

– Och, obudziłeś się! Sen był niedozwolony.

I znów zwinął się obok jarzma.

Do belki zbliżyła się kobieta w sukience z perkalu z kwiatami. Wzięła dwa wiadra i rocker, nie zwracając uwagi na mężczyznę leżącego na trawie, powoli podeszła do studni. Ona spokojnie wyciągnęła do niej wiadro, przymocowane do dźwigu i wzdrygnęła się z przerażenia: w wiadrze była trująca żółta ciecz. Próbowała wylać żółtą mieszankę na ziemię, ale mieszanina zwinęła się w kłębek, jak człowiek w rockerze, i zawisła na dnie wiadra. Kobieta postanowiła wyjąć wiadro z żurawia, ale się nie udało. Publiczne wiadro było dobrze zabezpieczone przez barbarzyńców. Potem wróciła do leżącego człowieka i zaczęła go budzić:

– Wstawaj!

– Odczep to! Śpię!

Kobieta westchnęła smutno i poszła do domu. A w domu nie miała wody nawet w zlewie, które powinno być przyciśnięte z dołu, a osławiony, drewniany zielony komfort był ukryty wśród krzaków agrestu.

W tym czasie złoty samochód zwolnił tuż obok rezydencji, pomalowanej w słoneczny kolor i pokrytej miedzianym dachem. Dom stał na wsi jak mniszek na trawniku. Rimma pierwszy opuścił samochód. Będąc w ruchu, zdejmując żółty kombinezon i uśmiechając się z mocnym uśmiechem, weszła do łazienki, dotknęła kranu i woda wlała się w jej dłonie. Ponownie odkręciła kran i woda napełniła się z różnych końców niebieskawej kąpieli, wypełniając pojemnik. Zamknęła za sobą drzwi.

Podczas gdy Rimma był w łazience, Alex w hali ustawił ekran o wielkości ściany i zobaczył raport z satelity Saturna. Ten satelita został nazwany Ziemią przez mieszkańców Ziemi – 2. Wydawało się, że całe życie ziemian odbija się na nowej planecie. W transmisji z Ziemi – 2 pokazało wygodę w nowych domach, ale zamiast przezroczystej wody żółty związek składający się z niezrozumiałych substancji płynął z kranu.

Alex wzdrygnął się, przypominając sobie, że dzisiaj próbowali się umyć tą rzadką substancją, którą przywiózł z Ziemi – 2, ale tylko oni rozmazali miejscową studnię. Wstydził się, że zostawił w wiadrze studni żółtawo-miedziany plamę śluzu, mimo że kosztowało to sporo pieniędzy.

Ludzie z wiadrami zaczęli zbliżać się do studni. Była to jedyna studnia z dźwigiem i wanną w małej wiosce, mieszkańcy tracili nawyk pobierania wody z rzeki. Mężczyźni próbowali wyjąć wiadro przymocowane łańcuchem do dźwigu, ale nie udało im się i nie chcieli opuścić żółtego śliskiego zakrzepu do studni. Nagle mężczyźni ubrani w ubrania w stylu wiejskim zaczęli odsuwać się od wanny silny młodzieniec w srebrnym kombinezonie. Zręcznie złapał żółtą grudkę dłońmi w dziwne rękawiczki i wkrótce zniknął w samochodzie.

Rimma wyszła z łazienki i zobaczyła, jak Alex wchodzi do domu, niosąc w rękach żółtą grudkę kosmicznego śluzu.

– Rimma, ty i ja zapomnieliśmy o próbce detergentu z Ziemi – 2, zwróciłem…

Wkrótce wrócili do domu, z dala od obcych problemów.