Лучшие книги Ярослава Марека Рымкевича

Tom szkiców o ostatnich latach życia i ostatnich dziełach Juliusza Słowackiego, poświęcony głównie okresowi mistycznemu w życiu poety oraz jego tekstom genezyjskim.

Nowa książka Jarosława Marka Rymkiewicza Reytan. Upadek Polski opowiada o proteście Tadeusza Reytana na sejmie rozbiorowym 1773 roku. Jest to także opowieść o dziejach rodu Reytanów od jego początków do roku 1939. A przede wszystkim symboliczna opowieść o zdradzie, upadku Polski i zakończeniu dziejów Rzeczypospolitej. Trzy ostatnie książki Rymkiewicza – Wieszanie, Kinderszenen, Samuel Zborowski – nazywano „trylogią polską”. Reytan. Upadek Polski tworzy razem z nimi „tetralogię polską”.

Oparta na bogatym materiale publikacja dokumentująca miłosne życie Adama Mickiewicza. „Żmut” to audiobook z mnóstwem do tej pory nieznanych informacji dotyczących wieszcza, ale również porządkujący wiadomości, które ukazywały się na jego temat.
Fascynacje, miłości, romanse Adama Mickiewicza, prawdziwe uczucia poety do Maryli Wereszczakówny. Nawet, gdy któryś z fragmentów jego życia pozostaje nieudokumentowany, autor umiejętnie łączy opisane fakty, aby stworzyć prawdopodobny ciąg przyczynowo-skutkowy.
Jarosław Marek Rymkiewicz stawia śmiałe tezy, nie boi się wyciągać odważnych wniosków z materiału, który udało mu się znaleźć. Przedstawia Mickiewicza nie tak, jak zwykli o nim pisać biografowie i jak my jesteśmy przyzwyczajeni postrzegać jego postać. Jak przekonuje Rymkiewicz naczelny twórca epoki romantyzmu nie zawsze wykazywał romantyczną naturę.
To niestandardowa, zupełnie inna od wszystkich próba opowiedzenia o Adamie Mickiewiczu, a przy okazji także interesująca opowieść o epoce, którą poznajemy jedynie przez pryzmat wielkich, poważnych dzieł literackich.

„Książka ta przeznaczona jest dla miłośników historii ojczystej – takich, którzy lubią czytać o tym, jak wyglądało życie polskie w dawnych czasach i jak żyli nasi przodkowie, jakie mieli przygody oraz obyczaje. Mówi ona o wydarzeniach, które miały miejsce w Warszawie przed ponad dwustu laty, między połową kwietnia a początkiem listopada 1794 roku. Jest w niej również mowa o kilku wydarzeniach nieco późniejszych i nieco wcześniejszych, a także (dla przykładu oraz porównania) o wydarzeniach, do których doszło w tymże czasie w Wilnie i w Krakowie. Nie znaczy to, że moja opowieść zdaje sprawę ze wszystkich ważnych wydarzeń, które miały miejsce w Warszawie w roku 1794. Tę kwestię dostatecznie wyjaśnia tytuł książki – jej tematem są wydarzenia wiążące się z wieszaniem na szubienicy, a więc, ujmując to inaczej, z legalnym lub nielegalnym wykonywaniem wyroków śmierci – niekiedy sądowych, a niekiedy wydawanych spontanicznie przez lud Warszawy”.

(Polish) Ciemność poezji nie jest pomysłem poetów, to jest coś, co jest rdzeniem. Gdyby poezję przenicować, wywrócić na jej druga stronę, na ntice, to ukazałaby się - ciemność. Wiele znajdziemy w poezji Rymkiewicza zachwytów nad tytułowym zachodem słońca, nad deszczem albo sosenkami w śniegu, nad cichą codziennością przydomowego ogródka i bogatym życiem, które w tych milanowskich krzakach nieustannie trwa. To tam właśnie Rymkiewicz znajduje i obserwuje bohaterów swojej poezji. Pisze o nich wierszem rymowanym. Może się wydawać, że trochę niemodnym i naiwnym. Rymkiewicz nie może się nadziwić śmieciom, liściom, dziurze w płocie, ale te najprostsze zdziwienia prowadzą go do zachwytów nad porządkiem całego stworzenia. Tak jest w wierszu "Skośny deszczyk w połowie sierpnia" - "Ja widzę w płocie wielką dziurę/O tam w istnienia samym środku", w wierszu "Kosz na śmieci na stacji kolejki WKD w Milanówku pod Warszawą": "Puszki plastik dwa psie gówna i milczenie/Śmieci śmieci - jest w tym jakieś Boże tchnienie".
Najnowszy tom wierszy autora nominowanego do Nagrody "NIKE" książki "Leśmian Encyklopedia". Ciemność poezji nie jest pomysłem poetów, to jest coś, co jest jej rdzeniem. Gdyby poezję przenicować, wywrócić na jej drugą stronę, na nice, to okazałoby się - ciemność. To coś - ta ciemność - znajduje się w najgłębszych warstwach jej istnienia. Jacyś bogowie ją tam kiedyś umieścili. I wchodząc w tę ciemność - wchodzimy też w najgłębsze warstwy naszego tutejszego istnienia.