Рецензии на книги — Уладзімір Сіўчыкаў

У анатацыі да кнігі аўтар адразу тлумачыць сэнс слова “бювар” – гэта адмысловая папка для захоўвання паштовай паперы, канвертаў і карэспандэнцыі. Кніга складаецца з 4 тэкстаў, якія раней друкаваліся ў часопісе “Дзеяслоў” і на сайце Радыё Свабода. Так бы мовіць у папку-бювар аўтар склаў асноўныя свае публічыстычныя творы і гутаркі. Пачынаецца кніга эсэ «Загадка Вінцэнта», якая распавядае пра мастака Ван Гога, ягоны складаны жыццёвы лёс, пра любоў аўтара да гэтага фантастычнага майстра пэндзля (не забываем, што па першай адукацыі Уладзімір Сіўчыкаў мастак).

Другі тэкст у кнізе – гэта падарожныя нататкі пісьменніка, якія маюць назву «Мюнхаўзенаў камень, або Пілігрымка ў Крывію». Разам з сябрамі Задзіночання беларускай моладзі аўтар зрабіў вандроўку на поўнач Беларусі і апісаў яе. Нататкі…

Ужо не толькі мной заўважана, што самыя прыгожыя і чуллівыя кнігі пісьменнікі пішуць, калі згадваюць сваё дзяцінства. Кнігу Уладзіміра Сіўчыкава «Лісты да брата» і складаюць пераважна апавяданні пра дзяцінства і маладосць. Зборнік пачынаецца апавяданнем «Тры лілеі, лілеі тры...», у якім аўтар расказвае пра сваё першае школьнае каханне. Ён з настальгіяй згадвае прыгоды дзяцінства, пра тыя дні, калі бесклапотна бавіў час з сябрамі на вадасховішчы – купаліся, лавілі рыбу, каталіся на лодках. І марылі пра заўтрашні дзень, калі вырастуць і здзейсняць свае мары. У апавяданні «Тры лілеі, лілеі тры...» ёсць перанос у часе ў больш познія гады – калі былыя аднакласнікі сабраліся, каб адзначыць 10-годдзе свайго школьнага выпуску. Аўтар меў магчымасць яшчэ раз пераканацца, што вельмі часта, на жаль,…