Մարդն աշխարհի ամենամիայնակ էակն է : Հենց ծնվելու պահից այցելում է միայնությունը , տեղավորվում պորտալարի կտրված մասում՝ որպես աղիքային սուր հիվանդություն : Դրան հաջորդում է ցավը ,որից ծնվում է մանկական առաջին ճիչը : Միայն դրանից հետո է մարդը ծանոթանում երջանկության հետ , որի քույրն էլ սփոփանքն է : Անարդար է այդ չորս ուժերի…