Nietzsche'nin düşünce evreninde müzik daima büyük bir yer tutar. Yazarlık yaşamının başlarında müziksel esini ve müzik heyecanını metafizik gerçekliklerin bir aracısı gibi almıştır. İnsan aklının gelişiminde ve insan ruhunun oluşumunda müziği daima ön planda tutmuştur. Müzik, o dönemde, onun düşün dünyasının neredeyse tümünü kapsıyordu. "Müziğin derinliklerinde doğmuş olanlar ve bu dünya ile ilişkileri temelde müzikle kurulmuş olanlar" için yazıyordu denebilir.
Gençlik Yıllarındaki Wagner Hayranlığı herkesçe bilinir. Bu çalışmada, en ateşli bağlılık yıllarında bile Nietzsche'nin, Wagner'in müziği için duyduklarının, hiç değilse, kendi kuramlarının ve düşüncelerinin oluşturduğu tarihsel ve felsefi anlamlarla tam olarak uyuşmadığını göreceğiz.
