Планктон

Приглянулась эта книга мне в библиотеке..прочитал первые 205 страниц,это почти все рассказы.каждый из них интересный,но к середине 5 рассказа начинаешь понимать что как то все банально,выдумано и понятно.такая беллетристика,хотя первый рассказ Кароль Капайла и яго атачэнне зацепил.в общем,спасибо за ро́дную мову,Міхась Зізюк,за знакомство.на этом всё.

Ці бывала вам крыўдна за няспраўджаную ідэю ў кнізе? Калі ў аўтара ёсць усё, каб напісаць цудоўную кнігу, але ён гэтым чамусьці не карыстаецца. Вось і выглядае твор у выніку сырым, недаробленым. Такім я бачу зборнік Міхася Зізюка “Планктон”, які сёлета патрапіў у доўгі спіс Прэміі Гедройца. Складаюць кнігу 6 аповесцяў, 5 апавяданняў і нарысы. Завязка першай аповесці “Кароль Капайла і яго атачэнне” вельмі нагадвае апавяданне Эдгара Л. Доктараў “Уэйкфілд” (дарэчы, Доктараў паходзіць з сям’і яўрэйскіх эмігрантаў з Мінскай губерні). Паводле гэтага апавядання пару гадоў таму быў зняты фільм “Wakefield” з Браянам Крэнстанам у галоўнай ролі (цудоўна адаптаваны расейскімі лакалізатарамі пад назвай “Во всём виноват енот” *сарказм*). Раю і апавяданне Доктараў (яно зусім невялічкае) і экранізацыю.…