Больше рецензий

17 сентября 2015 г. 23:04

608

4 "І ніхто не нясе гіяцынт..."

У гэтай паэме аўтар дае гістарычную аснову: інтэрв'ю з 60-гадовым таксістам, які 10-гадовым хлапчуком бегаў глядзець растрэлы ("Пасляслоўе"); розныя дакументы і факты пра Сімферопальскую акцыю 1941 г. Гэта паўплывала і на назву "Роў", куды скідвалі растраляных і засыпалі і засыпалі ("зямля дыхала"). А.Вазнясенскі паказвае вайну "не в блеске значков, я в зрячих язвах зрачков". Аўтар распавядае пра адносіны да ахвяр пасля вайны, пра амаральных ашукальнікаў могілак, якія шукалі золата загінуўшых:

Человек отличается от червя. Черви золото не едят.

А.Вазнясенскі - наватар. Акрамя таго, што змяшчае…