4.5

- Мы павiнны вынайсцi беларускi варыянт сексуальнай гульнi. Я адчуваю ў сабе здатнасць на такое адкрыццё...

Вось наш адказ Джавані Бакача і сваеасаблівы працяг лініі Яна Баршчэўскага ў адным флаконе. Нячысцікі выраслі. "У XIX стагоддзi, любы, усе казкi засталiся ў мiнулым.". Нячысцікі канца ХХ стагоддзя займелі новыя забавы. І калі туманнікі традыцыйна палохаюць каханкаў у цёмным лесе, дык русалкі чакаюць мужыкоў у лазнiцы, дамавікі робяць з жанчынамі "тое, што людзi звычайна называюць актам" і пішуць лісты гаспадарам, каб распавесці, якім чынам разнастаіць сэксуальнае жыццё, а дваравiкі катаюцца на опелях. Дарэчы, у сучасным фальклоры з'яўляюцца і новыя героі - кадравік апускае шторы на акне, адпачыннік поіць жанчын каньяком у бары, цікаўнік задае пытанні, газавік бярэ з гаспадыні зусім не грошы, а садоўнiк носіць ружы палюбоўніцы і пасля "гадзіны кахання" выкідвае іх у смецце. Эратычны падтэкст прысутнічае зусім не ва ўсіх апавяданнях. Некаторыя проста смешныя, жахлівыя, злыя. Але што цешыць - эротыка "Дамавікамерона" не нахабная, нягледзячы нават на тое, што ўсё называецца сваімі імёнамі (і такое пашырэнне лексікона настаўнікі белліту наўрад ці ўхвалілі). Хаця ўвогуле ў Адама Глёбуса вельмі прыгожая і сакавітая беларуская мова. "Грыбнiк не ведаў лепшага вiдовiшча, чым высокi брунатны баравiк у смарагдавай траве" - гэта ж паэзія!

І вось што яшчэ цікава. Я ўжо неаднойчы казала, але паўтару ізноў - гэта асалода... гмм... у кантэксце кнігі атрымліваецца двухсэнсоўна... асалода зусім іншага ўзроўня, калі геаграфія твора накладваецца на геаграфію твайго ўласнага жыцця. Гэта нейкі асаблівы кайф, калі аўтобус спыняецца на прыпынку "Пратэзны завод", калі хтосьці накiроўваецца ў Траецкае прадмесце, дзе доўга стаіць у букiнiстычнай краме "Вянок", а скверык "не носiць iмя пiянера-героя Марата Казея, хоць помнiк непаўналетняму немцабойцу там i стаiць".

Цудоўна.