5 Гендер, каханне і палітыка ў Пятым элефанце

Пратчат цудоўны.
Чарговая кніга, для якой трэба прыкласці нямала намаганняў, каб ёй пранікнуцца. Першая палова зноў далася мне вельмі складана - усё так заблытанна, незразумела, манатонна. Але далей, калі патроху пачынаеш унікаць у сэнс і грунтоўную задумку, чытаецца на адным дыханні. Вельмі спадабалася, як аўтар падыйшоў да раскрыцця расы, а менавіта пытання гендэру, гномаў. У сувязі з гэтым, канцоўка нечаканая, да. Спадабалася закручаннасць сюжэту (калі ён ужо раскруціўся і стала панятна што дзе і хто). Мне б мазгі Ваймса.. Увогуле, уразілі Гаспод, Сібіла, Ангва. Не магла падумаць пра бок Калона, які адкрыўся ў кнізе. Ну і адназначна - я застаюся гіганцкім фанатам лорда Вецінары.