Tip Marugg, de in mei van dit jaar overleden schrijver en
dichter, heeft een klein maar uiterst fijnzinnig oeuvre
nagelaten. Zijn romanpersonages zijn eenlingen die
worstelen met hun plaats in de wereld. In een nauwkeurige,
poëtische stijl schreef Marugg over de ambivalente
houding ten opzichte van zijn geboorteland Curaçao.
Zijn laatste roman De morgen loeit weer aan vertelt het
verhaal van een oudere man die leeft als een kluizenaar
buiten de stad. In het gezelschap van vier honden, een
grote drankvoorraad en een pistool op zijn nachtkastje
overpeinst hij tijdens een lange nacht zijn leven, tot de
ochtend weer aanbreekt: ‘Buiten hoor ik het gekraai
van hanen. De morgen loeit weer aan en is niet te
vertrouwen.’
