Новая земля

Пасля апошней старонкі адразу пачала шукаць інфармацыі на тэмат паэмы, і тады карціна ў галаве злажылася. Усе пішуць, што Якуб Колас пісал паэму з 1911 па 1923гг, але можна знайсці інфармацыю, што сапраўды ён з большага пісаў этапамі. І не ад самага пачатку. Некаторыя раздзелы поўныя любві да сваёй зямлі, лясоў, Нёмана, паветра... Некаторыя больш прыпамінаюць байку з жыцця. Некаторыя развіваюць падзеі, але большасць - апісуе жыццё звыклага чалавека - Міхала, яго брата Антося, жонкі і дзяцей. І калі разумееш, што пісалася ўрыўкамі, апошнія часткі напісаныя аднымі з першых, то тады разумееш чаму часамі было так цяжка чытаць. Часамі гэта был такі мікс з апавядань, рэальнага сюжету, прыгожай паэзіі, напэўненай любоў'ю да айчыны. Але я з тых, хто цяжка ўспрымае паэзію. Я люблю, калі ў твора…

Одно из самых значительных произведений беларускай литературы за многие века ее существования было написано Константином Михайловичем Мицкевичем (настоящее имя Якуба Коласа) в 1911-1923 гг. Весной 1911 г., сидя в минской тюрьме, он вспоминал свои детские годы, свою семью и деревню, - и эти воспоминания вылились в стихотворной форме, отдельными эпизодами, которые позднее стали частями поэмы. Всего в ней 30 глав: 1-3 - лирическое введение и описание праздничного летнего дня в хате Михала, а также завязка основной проблемы поэмы - желание главы семьи купить кусок земли и стать самостоятельным хозяином. Затем, в главах 4-25, идет ретроспективное изображение жизни большой деревенской семьи лесника Михала во всех ее проявлениях, вплоть до мельчайших подробностей. В 26 главе мы возвращаемся к…

«Мой родны кут, як ты мне мілы!.. Забыць цябе не маю сілы!»

Это поэма беларуского писателя Якуба Коласа, которую он писал аж с 1911 по 1923. И хочу сказать честно, до уточнения информации о ее написании, я даже не предполагала, что она настолько старая.

Но ее возраст никак не сказывается на душевности и смысле.

Поэма рассказывает о жизни беларуского села - о природе, о людях, об их привычках и эмоциях.

На самом деле, мы читали ее еще в школе на уроках белорусской литературы (да, да, я уже говорила, но напомню, я - гражданка Республики Беларусь ) и тогда я не могла в полной мере прочувствовать силу этого произведения. А сейчас… Сейчас читая, я думаю о доме, о родных, о временах, когда я ещё не уехала из страны.

И нет, я воспитывалась в городе и у меня весьма поверхностные знания о жизни в…

Читала я еще давно. Много писать не буду. Читается очень нудно , много чего лишнего , а так если вам не жаль потратить свое время на это то вполне можно и прочитать.

Мала дзе ў беларускай літаратуры сустрэнеш столькі крылатых выразаў і дасціпных слоўцаў, як у "Новай зямлі". Яны і сёння, ужытыя да месца, упрыгожаць любую гутарку, нягледзячы на тое, што паэма была створана вельмі даўно і тэматыка ў яе спецыфічная — сялянская. "Новую зямлю", звычайна, бегла вывучаюць у школе, і потым да яе ніколі не вяртаюцца. А шкада! Пры больш "дарослым" прачытанні знаходзіш новыя фарбы і эмоцыі, многае ўспрымаеш інакш. І немудрагелістая гісторыя сям"і палясоўшчыка Міхала, які марыць аб уласнай зямлі, успрымаецца, як велічная і трагічна-філасофская.

Энцыклапедыя беларускіх імёнаў. Вось мы думалі, як дачку назваць: а трэба было раней перачытаць Новую зямлю. Аднак, не для гэтага кніга, канешне. Што гэтая школа, нічога з тых часоў (акрамя тых вершаў, што вучылі) з Новай зямлі не памятала. А мне здаецца, кожны беларус павінен ведаць гэты твор. Не таму, што гэта "патрэбна", а таму, што гэта неверагодна цікава. І гэта пра нас.

Мой родны кут, як ты мне мілы! Забыць цябе не маю сілы!..

Ніводны Беларус не можа і не павінен забываць гэтыя радкі. Паэма "Новая зямля" - гэта квінтэссенцыя беларускай традыцыйнай культуры. Чуеш радкі апісання прыроды і пазнаеш беларускія прасторы.

Ды я душою ажываю, Як вокам мыслі азіраю Цябе, мой луг і бераг родны, Дзе льецца Нёман срэбраводны, Дубы дзе дружнай чарадою Стаяць, як вежы, над вадою Даўнейшых спраў вартаўнікамі І ззяюць грозна жараламі.

Едучы ў машыне, слухала кнігу, а слёзы наварочваліся ад замілавання. Не важна, што з моманту напісання паэмы прайшло шмат часу, радкі Якуба Коласа будуць зразумелыя кожнаму жыхару Беларусі. Хоць ідзе размова пра часы, калі простыя людзі былі падуладныя панам, праблемы, якія раскрывае пісьменнік, знаёмы і сучанаму чалавеку. Але і не толькі…