2 Дзе абяцаны сюжэт???

Усё больш мяне раздражняе фраза "Яны на першым месцы" адносна марояў. Вы сур'ёзна? Так, гэтая раса - проста пакаёвыя кветкі, якія загінуць, калі іх няправільна даглядаць. І менавіта яны ўявілі, што іх жыццё каштоўней за астатнія. Кніга напоўнена сапраўдным расізмам.

Мяне парадавала, што Роза ў гэтай частцы адносна пасталела. Яе інфантыльныя звычкі нікуды не дзеліся, але яна становіцца больш сабранай і адказнай, і толькі нешта незвычайнае можа выбіць яе з каляіны. Тым не менш, назіраецца супярэчнасць - з некаторымі персанажамі, якія непасрэдна прымалі ўдзел у канцы другой часткі, у Розы склаліся сяброўскія адносіны, але з адным з іх - на жаль, не. Неабходна ўключыць мазгі і зразумець, што гэты герой ужо сапраўды не вораг нашай маленькай дампірке.

Непрыемна, што падзеі з апісання кнігі адбываюцца бліжэй да канца. Да гэтага сюжэт амаль стаіць на адным месцы, і адзінае, што неяк яго прыхарошвае, - трэніроўкі дампіраў-вучняў у абароне марояў ад нападаў. Гэта добрая ідэя - падрыхтаваць вучняў Акадэміі, якія не мелі вопыту вядзення боя са стрыгоямі да рэалій іх жыцця пасля заканчэння адукацыі.  А ўсё астатняе (спа-салоны, візіты ў маройскую сталіцу) хутчэй дадатак да сюжэту, але не ён сам. Практычна ніякага годнага зместу ў ім няма. Акрамя хіба што тагасветных сіл. Вось яны згуляюць вырашальную ролю ва ўсіх сэнсах.

Нарэшце Роза быццам бы вызначылася, хто ж з'яўляецца яе крашам. Няцяжка здагадацца, хто стаў каханым аматаркі парушаць забароны. І класна, што гэта ўзаемна, а то вытрымліваць яе рыданні з нагоды адсутнасці пачуццяў у партнёра я б дакладна не змагла.

Асабіста мне дадзеная кніга здалася слабай у адносінах да астатніх. Апавяданне цячэ марудна і павольна, амаль нічога годнага не адбываецца. Развіццё другарадных персанажаў стаіць на месцы і замест дарослых у сілу абставін герояў чытач працягвае бачыць падлеткаў у ружовых акулярах. Быццам бы ўсе ў нейкім неадэкваце і ПМС. Засталося чакаць паляпшэння ў другіх частках.