Wojciech Tomczyk0.0 Teologia Polityczna wraz z Państwowym Instytutem Wydawniczym prezentuje zbiór czterech dramatów autorstwa Wojciecha Tomczyka, na który składają się: Norymberga, Wampir, Bezkrólewie oraz Marszałek. Wybór tych sztuk nie jest przypadkowy. Są to bowiem najlepsze dzieła napisane przez Tomczyka, w których autor porusza aktualne sprawy współczesnej Polski, odnosząc się niejednokrotnie do niedalekiej przeszłości.
Jak pisała wybitna badaczka polskiego dramatu – Krystyna Ruta-Rutkowska – sztuki te posiadają pełną niuansów konstrukcje świata przedstawionego, co sprawia, że są wieloznaczne i można je interpretować na wiele sposobów. Dzieła te doczekały się teatralnych adaptacji, nagrań dla Teatru Telewizji czy też publicznych odczytów.
Piotr Zaremba o dramatach Wojciecha Tomczyka:
„Dobrze mi się mówiło pana tekst” – powiedział wielki aktor Mariusz Bonaszewski do Wojciecha Tomczyka podczas festiwalu Dwa Teatry, na którym obu nagrodzono za „Marszałka”. Trudno o bardziej miarodajną pochwałę dramaturga. Tomczyk, kronikarz swojej epoki z jej historycznymi korzeniami, piszący sztuki o czymś ważnym, a przecież nieoczywiste, zawsze z wyczuciem ludzkiej natury. W tych dramatach zawarł najpełniej swoje życiowe doświadczenie, którego mu zazdroszczę.
Marta Kwaśnicka0.0 Jak madrze odczytac miejsce kobiety sprzed 620 640 lat w XXIwiecznej Polsce Marta Kwasnicka umie postawic swietej krolowej Jadwidze takie pytania ktore ozywiaja nasza moja w kazdym razie wyobraznie Pomaga wejsc w rozmowe z jednym z najwspanialszych duchow naszej historii prof Andrzej Nowak Marta Kwasnicka stworzyla piekny plastyczny daleki od zbednego patosu i lakiernictwa portret wielokrotny Jadwigi Andegawenskiej Jej bohaterka to jednoczesnie swieta krolowa i pelna temperamentu kobieta przezywajaca dylematy bliskie nam wspolczesnym Ta znakomita bardzo osobista ksiazka potwierdza ze Kwasnicka nalezy do najlepszych dzisiaj pisarek i blyskotliwie kontynuuje najlepsze tradycje polskiej szkoly eseju prof Maciej Urbanowski Imponujaca erudycja bez cienia pretensjonalnosci wielowatkowosc wolna od chaosu szerokosc spojrzenia bez mielizn rozumienia fabula mysli wartka i wciagajaca poczucie humoru delikatne niekiedy ironiczne zawsze jednako od gryzacego cynizmu dalekie i jeszcze do tego blyskotliwa spostrzegawczosc zarowno w obrebie najwyzszej kultury jak i najzwyklejszej ulicy wszystko to sprawilo ze jako czytelnik pochlonalem esej Marty Kwasnickiej z zachwytem jako autor z zazdroscia o Janusz Pyda OP
Рената Лис0.0 W lodach Prowansji to pierwsza w Polsce książka o życiu Iwana Bunina - pisarza, wokół którego narosło mnóstwo nieporozumień. Jego miłość do Galiny Kuzniecowej i późniejszy związek Kuzniecowej z Margaritą Stiepun; co się stało z pieniędzmi z Nagrody Nobla; prawdziwy stosunek Bunina do Rosji po drugiej wojnie światowej; nagonka na niego prowadzona przez agenturę sowiecką we Francji i Stanach Zjednoczonych - to tylko niektóre z wielu tematów poruszonych w tej fascynującej książce. Nie jest ona biografią w klasycznym sensie, to raczej pełna przygód i odkryć podróż przez życie Bunina, którą autorka - wyposażona, oprócz wiedzy literaturoznawczej, także w pamięć historyczną - odbyła w roku 2013 i 2014, w czasie wojny rosyjsko-ukraińskiej.
Jest początek lat 40., Niemcy zajmują Francję, a Bunin obserwuje to z Grasse na Riwierze. Za sobą ma wszystko, co kiedyś dawało mu siłę: starą Rosję; miłość; sukces literacki. Odkrywamy jego dawne i obecne tajemnice: autorka sugestywnie przedstawia rozwijany wewnątrz małżeństwa z Wierą Muromcewą romans Bunina z poetką Galiną Kuzniecową, która w końcu opuściła go dla kobiety; towarzyszy mu w podróży do Szwecji po Nagrodę Nobla; pokazuje go, jak rozebrany do naga i głodny pracuje nad prozą miłosną z tomu Ciemne aleje, klnie jak matros i rzuca się z nożem rzeźnickim na André Gide'a.
W tej wielowarstwowej opowieści często słychać głos samych bohaterów - przede wszystkim za sprawą dzienników Kuzniecowej, Muromcewej i Bunina, których obszerne fragmenty można tu przeczytać po raz pierwszy.
