Галіна Багданава — об авторе

Предложить изменения

Героі прозы Галіны Багданавай – гэта мастакі, кампазітары, навукоўцы, супрацоўнікі музеяў, педагогі, студэнты, у большасці сваёй людзі гарадскія. “Сентыментальныя” гісторыі пісьменніцы адлюстроўваюць прыватнае жыццё асобы, якое карэктуецца ўздзеяннем горада. У самім творы “Сакрамэнта” пісьменніца выкарыстоўвае сімвалы. Вобразы рыбы, змяі, птушкі, ўзятыя не проста так! Гэта тры сферы жыцця: вада, зямля і неба; гэта тры этапы жыцця: рыба - змяя - птушка. І гэта гісторыя пра жанчыну, якая змагла прайсці ўсе тры этапы… Пры гэтым, кожны этап у жыцці жанчыны адлюстроўваў яе адчуваненне сябе ў гэтым жыцці. Для некаторых жанчын толькі і застаецца, што жыць у абалонцы нейкага вобраза ( жанчына – рыба, жанчына- змяя, жанчына-птушка ). А ў некаторых жанчын хапае сілы вырвацца з замкнёнага,…

Пакуль у дамскіх раманах буяюць слязлівыя гісторыі з хэпі-эндамі, у "літаратуры вялікіх дасягненняў" мода на траўматычны жаночы досвед, на выбудоўванне катастрафічнай сюжэтнай лініі "маці—дачка", на інструментальную ролю мужчыны, на жаночую турму ці жаночую бальніцу, урэшце — на жаночую фізіялогію. Аўтаркі сцвярджаюць, што быць жанчынай — гэта нешта іншае за быццё мужчынам. І гэты апошні тэзіс хіба адзінае, што будзе лучыць кнігу Галіны Багданавай "Сакрамэнта" з сучаснай жаночай прозай (не блытаць з жаночай літаратурай, бо не кожны тэкст, напісаны жанчынай — ёсць жаночая проза).

Бывае цікава сачыць за тым, што ў творах аўтара паўтараецца, становіцца лейтматывам. У кнізе Галіны Багданавай "Сакрамэнта" пры ўсёй размаітасці тэм і сюжэтаў квінтэсенцыяй можна лічыць фразу: "

Тады я ўпершыню…