Лучшие книги Tang Jiuqing

Шесть округов Чжунбо были повержены и без сопротивления отданы иностранному врагу. Шэнь Цзэчуаня, единственного выжившего в битве, конвоировали в столицу, где он превратился в пса, которого норовил жестоко избить каждый человек. Сяо Чие, охваченный ненавистью, лично хотел чуть ли не до смерти пнуть Шэнь Цзэчуаня, но кто ж знал, что этот хиляк укусит его в ответ. С этого момента между ними завязались весьма сложные отношения, и при встрече они обязательно норовили друг друга укусить, пока однажды обстоятельства сложились так, что их противостояние начало перерастать в симпатию.

«Воля неба такова, чтобы я всю жизнь находился здесь, но это…

大周王朝咸德年间，建兴王沈卫兵败于东北茶石河，导致中博六州险些被外敌侵占。其子沈泽川受押入京，沦为人人喊打的余孽。离北王幼子萧驰野闻讯而来，出手狠戾几乎要了沈泽川的命，谁知这看似文弱的沈泽川凶得很，回头一口便咬得他鲜血淋漓。两人从此结下了梁子，庙堂内外，争斗不休。不想在这明争暗斗中，意外发现了沈卫兵败的真正原因。

Я испытал на себе восемь страданий этого мира, но мне не нужна милость Будды, мне нужен только ты. Восемь страданий бытия: рождение, старость, болезнь, смерть, разлука с любимым человеком, встреча с ненавистным человеком, невозможность достижения цели, душевные и физические страдания.

大周王朝咸德年间，建兴王沈卫兵败于东北茶石河，导致中博六州险些被外敌侵占。其子沈泽川受押入京，沦为人人喊打的余孽。离北王幼子萧驰野闻讯而来，出手狠戾几乎要了沈泽川的命，谁知这看似文弱的沈泽川凶得很，回头一口便咬得他鲜血淋漓。两人从此结下了梁子，庙堂内外，争斗不休。不想在这明争暗斗中，意外发现了沈卫兵败的真正原因。

The fan-favorite danmei/Boys’ Love novel series originally released in Chinese! In this historical tale of war and political intrigue, an intense relationship burns between the son of an infamous traitor and the vengeful nobleman who despises him…at first. Shen Zechuan is the eighth son of the traitorous Prince of Jianxing, a man who doomed his cities and people to destruction at the hands of the foreign enemy. As the only surviving member of his reviled line, Shen Zechuan is dragged to the capital in chains. He bears the hatred of the nation, but no one’s hate burns hotter than that of Xiao Chiye, the youngest son of the powerful Prince…

Vận mệnh đã muốn ta suốt kiếp chôn chân tại chốn này, nhưng số mệnh ấy nào phải con đường ta lựa chọn. Cát vàng chôn vùi huynh đệ ta, ta không muốn tiếp tục thần phục số mệnh hư vô nữa. Thánh chỉ không cứu được sĩ tốt của ta, triều đình không nuôi nổi chiến mã của ta, ta không muốn liều mạng vì những thứ đó nữa. Ta muốn băng qua núi xanh kia, ta muốn đánh một trận, vì chính mình.

“Vận mệnh đã muốn ta suốt kiếp chôn chân tại chốn này, nhưng số mệnh ấy nào phải con đường ta lựa chọn. Cát vàng chôn vùi huynh đệ ta, ta không muốn tiếp tục thần phục số mệnh hư vô nữa. Thánh chỉ không cứu được sĩ tốt của ta, triều đình không nuôi nổi chiến mã của ta, ta không muốn liều mạng vì những thứ đó nữa. Ta muốn băng qua núi xanh kia, ta muốn đánh một trận, vì chính m.ình.”

หลังร่วงลงสู่แม่น้ำลืมเลือนชางจี้ ก็ดำดิ่งสู่ความทรงจำในอดีตที่เขาได้พบ จิ้งหลิน เมื่อครั้งยังเป็นเด็กหนุ่มและ มังกรคราม ผู้ปกครองปีศาจทางเหนือพร้อมกันนั้น เขายังได้เรียนรู้ถึงความสัมพันธ์ระหว่างมังกรครามกับจิ้งหลินรวมถึงความลับเกี่ยวกับทะเลโลหิต อันนำไปสู่เหตุการณ์สำคัญที่ทำให้จิ้งหลินสังหารจิ่วเทียนจวินผู้เป็นบิดา!

จิ้งหลิน กับ ชางจี้ เดินทางมาถึงเมืองหลวง
ตามการชักนำของกระดิ่งทองแดง
พวกเขาได้พบคู่รักมนุษย์กับปีศาจ
ซึ่งลอบผูกวาสนาฝืนชะตาฟ้าดิน

ไม่น่าเชื่อว่า การได้พบกับคู่รักสองคู่นี้
จะทำให้พวกเขาเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับคดีค้ามนุษย์
และได้ประสบกับ ทุกข์ อีกครั้ง

‘แก่’ ‘เจ็บ’ และ ‘ปล่อยวางไม่ลง’

สามทุกข์พันกันยุ่งเหยิงเช่นเดียวกับความสัมพันธ์
อันนำไปสู่ความลับดำมืดเกี่ยวกับคดี
ที่อาจพัวพันถึงคนใหญ่คนโตในแดนจิ่วเทียน
และผู้เกี่ยวข้องกับอดีตของพวกเขาทั้งสอง!

"เกราะแขนอันนั้นไม่เลวนี่" เซียวฟางซวี่เหยียบราวกั้นไม้และนั่งลงเห็นเซียวฉือเหย่หันกลับมา จึงเบี่ยงตัวมองสีหน้าของเขา "ทำจากที่ใด ไม่ใช่แบบของฉี่ตง" "ต้องไม่เลวอยู่แล้ว" เซียวฉือเหย่ทำท่าเหมือนกำลังพูดความลับ "นั่นเป็นยันต์คุ้มภัยของข้า" เซียวฟางซวี่ตอบรับว่า "อืม" อย่างไม่ใส่ใจนัก จากนั้นถามต่อ "เป็นคนที่ใด คงมิได้ถูกเจ้าพาไปอยู่ค่ายเปียนปั๋วด้วยกระมัง ที่นั่นมีแต่ผู้ชายหยาบกระด้าง นางอายุเท่าไรแล้ว" เซียวฉือเหย่ย้อนถาม "นาง?" เซียวฟางซวี่ฟังไม่เข้าใจ เซียวฉือเหย่ถอยไปหลายก้าว เซียวฟางซวี่หรี่ตา "เจ้าคงมิได้พาบุตรสาวสกุลฮวากลับมาด้วยหรอกนะ"

เซียวฉือเหย่ถอยหลังต่อไป พอเห็นบิดาทำหน้างุนงง จู่ ๆ เขาก็หัวเราะออกมา มือปลดดาบหลางลี่และโยนไปด้านข้าง "เซียวฉือเหย่!" เซียวฟางซวี่ตระหนักถึงความผิดปกติ "เจ้าบอกข้ามาตามตรง" เซียวฉือเหย่พลันพูดเสียงดัง "เป็นผู้ชาย!" "หา?" เซียวฟางซวี่สงสัยว่าตัวเองฟังผิด ถึงกับเอียงหูฟังอีกครั้ง "ข้าหาผู้ชายกลับมาให้ท่าน!" แสงแดดสาดส่องใบหน้าเซียวฉือเหย่ ขับไล่ความหม่นหมองเมื่อวานออกไป เจ้าหนุ่มผู้นี้นิสัยเสียยิ่งนัก ตะโกนอย่างท้าทาย "บุรุษที่งดงามที่สุดในต้าโจวก็คือภรรยาข้า!" พูดจบก็ไม่รอให้เซียวฟางซวี่ตอบ หันหลังโกยอ้าวทันที

เสิ่นเจ๋อชวนพูด "ข้าเช็ดคราบเลือดไม่ออกแล้ว" เซียวฉือเหย่ตอบ "พวกเราจะเข้าสู่แดนอสูรด้วยกัน แนบชิดอยู่ด้วยกัน ไม่ต้องทำตัวให้สะอาดอีกแล้ว" ริมฝีปากบางของเสิ่นเจ๋อชวนเม้มเล็กน้อย "ข้า..." เซียวฉือเหย่บีบริมฝีปากที่เม้มเข้าด้วยกันแน่นของเขา ให้เปิดออก "เจ้าจะพูดอะไรกับข้า" ผ่านไปครู่ใหญ่ก็ได้ยินเสิ่นเจ๋อชวนพูดเสียงเจือสะอื้น "ข้าเจ็บเหลือเกิน"

เซียวฉือเหย่ลูบผมเสิ่นเจ๋อชวน ใช้นิ้วโป้งเช็ดน้ำตาให้เขา "เจ็บตรงไหน บอกข้า" เสิ่นเจ๋อชวนร้องไห้โฮ แม้แต่หัวไหล่ยังสั่นเทา เขาร้องประหนึ่งจะขาดใจ เหมือนความเจ็บปวดรวดร้าวตลอดหลายปีมานี้ถูกปลดปล่อยออกมาในค่ำคืนนี้ทั้งหมด แต่เขาโง่เหลือเกิน เขาไม่รู้ว่าตัวเองเจ็บตรงไหน ทั้งที่อดทนกับความเจ็บปวดแบบนี้ไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว เซียวฉือเหย่พลิกตัวกอดเสิ่นเจ๋อชวนไว้ โอบอีกฝ่ายเข้าสู่อ้อมกอดทั้งตัว ทำให้เสิ่นเจ๋อชวนได้พบสถานที่ที่สามารถถอดเปลือกนอกอันเสแสร้งของตัวเองออกไปได้ เขาขยี้ผมเสิ่นเจ๋อชวนเอ่ยซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่า "เจ้าจะไม่เจ็บอีกแล้วข้ารับรอง หลันโจวจะไม่เจ็บปวดอีกต่อไป"

บิดาของเสิ่นเจ๋อชวน นายเอก ขายชาติสมคบคิดศัตรูเป็นผลให้หลายเมืองจมอยู่ใต้กองเพลิง ผู้คนมากมายบ้านแตกสาแหรกขาดเกลียดชังแซ่เสิ่นเข้ากระดูกและต้องการจะสังหารให้สิ้นสกุลรวมถึงลูกอนุที่ถูกลืมเลือนอย่างเขา เสิ่นเจ๋อชวนถูกควบคุมตัวไปยังเมืองหลวงทั้งสองถูกเค้นหาความจริง ผู้คุมการสอบปากคำถกข้อสันนิษฐานขึ้นมาหลายครั้ง ทันที่ทัพของเสิ่นเว่ยพ่ายแพ้ให้แก่ตงเป่ยดินแดนทางตะวันออกเฉียงเหนือ เมืองตุนโจวก็ถูกข้าศึกเข้ายึด ทหารผู้น้อยกว่าสามหมื่นนายถูกฝังทั้งเป็นที่หลุมยุบฉาสือ เขาเข้าไปพันพัวการสืบเรื่องราวที่แท้จริง ช่วงเวลาที่ดำมืดที่สุดในชีวิตเขา คนผู้นั้นก็ปรากฏกายขึ้นมาต่อหน้าเขา

"เซียนเซิงคืนชีวิตนี้ให้ข้าแล้ว อาเหย่"
เสิ่นเจ๋อชวนหลอมละลายในกลิ่นอายอันคุ้นเคยนี้
ใช้แก้มถูไถแผ่นหลังของเซียวฉือเหย่
เหมือนสัตว์ตัวน้อยที่ตามกลิ่นมา "อาเหย่..."
เซียวฉือเหย่ยกมือขึ้นกดเสิ่นเจ๋อชวนไว้
หันศีรษะมาครึ่งหนึ่ง จะมองตาเขา
เสิ่นเจ๋อชวนลืมตา ในนั้นกลับไม่มีแววล้อเล่น
เขาขยับปลายนิ้วเข้าไปใกล้แก้มของเซียวฉือเหย่ เอ่ยว่า
"ข้าเป็นของเจ้า ไม่ว่าเป็นหรือตาย เจ้าก็เป็นของข้าเช่นกัน"
ในที่สุดเขาก็เผยส่วนที่คมกริบและโหดเหี้ยมออกมา พูดต่อว่า
"หากใครพรากเจ้าไปจากข้างกายข้า ข้าจะฆ่ามันเสีย"
ต่อให้เป็นพญายมก็ไม่ได้
"ข้าอยากอยู่กับเจ้าไปจนอายุร้อยปี"
เสิ่นเจ๋อชวนจุมพิตจอนผมเซียวฉือเหย่เบาๆ
"ในสถานที่ที่ไม่มีคนเอื้อมถึง"

“編號01AE86，姓名時山延，身高4725px，體重82kg。2160年通過黑豹測試進入特裝部隊，2162年被驅逐出隊，收押於光桐禁監所。特裝任務評審稱其自我控制能力較差，缺乏共情能力，並且具有強烈的控制傾向，在任務中屢次破壞規則，危險指數特定S級。”

“編號7-001，姓名晏君尋，身高4375px，體重62kg。2163年通過黑豹測試進入特裝部隊，2164年被驅逐出隊。特裝任務評審稱其總體能力較差，無法適應險地任務，不具備破壞力。”

“按照‘蟎蟲’約定，你們兩個人將在停泊區協作辦理連環凶案。”

時山延刪掉系統裡晏君尋的資訊，重新輸入：

“警告提示，編號7-001，超——凶噢。”

"รหัส 01AE86 นามว่า สือซานเหยียน ส่วนสูง 189 ซม. น้ำหนัก 82 กก. ปี2160 ผ่านการทดสอบแบล็กแพนเทอร์และได้เข้าร่วมกองกำลังพิเศษ ปี2162ถูกไล่ออกจากทีม ถูกคุมขังอยู่ที่เรือนจำกวงถง จากภารกิจพิเศษได้รับการประเมินว่า ควบคุมตัวเองได้ไม่ดี ขาดความเห็นอกเห็นใจผู้อื่นและมีแนวโน้มการครอบงำที่รุนแรง เคยฝ่าฝืนกฎในภารกิจบ่อยครั้ง มีดัชนีความเป็นภัยอยู่ในระดับ S""รหัส 7-001 นามว่า เยี่ยนจวินสวิน ส่วนสูง175 ซม.น้ำหนัก 62 กก. ปี2163 ผ่านการทดสอบแบล็กแพนเทอร์และได้เข้าร่วมกองกำลังพิเศษ ปี2164ถูกไล่ออกจากทีม จากภารกิจพิเศษได้รับการประเมินว่า ความสามารถทั่วไปค่อนข้างต่ำ ไม่สามารถปรับตัวเข้ากับสถานการณ์อันตราย ไม่มีประสิทธฺภาพการทำลายล้าง"

เยี่ยนจวินสวินหลงทางอยู่ท่ามกลางทะเลแห่งข้อมูล สิ่งเดียวที่นำทางเขากลับมาคือ "จูบ"ของสิงโตหนุ่มจอมโอหังสำนักตรวจสอบและแบล็กแพนเตอร์กลับกลายเป็นคนไล่ล่าพวกเขา เสียงฝนตกที่ไม่เคยจางหาย ตัวตลกที่กุมความลับบางอย่าง ความทรงจำและความคุ้นเคยที่แปลกหน้าโลกของเยี่ยนจวินสวินเวลานี้ เป็นของจริงหรือของปลอม?

หลังจากที่เยี่ยนจวินสวินร่วมไขคดีกับสือซานเหยียน ตัวตลกที่ดูเหมือนจะกุมความลับบางอย่างก็ปรากฏตัวขึ้น ท่ามกลางการไล่ล่าที่มีเวลาจำกัด เยี่ยนจวินสวินเหมือนจะพบกับเงื่อนงำบางอย่าง แบล็กแพนเทอร์ ฟูเฉิงฮุยและสือซานเหยียนรวมถึงปฏิบัติการม่านฉงที่ดูเหมือนว่าจะไม่เป็นไปตามที่เยี่ยนจวินสวินเคยเข้าใจ คดีฆาตกรรมต่อเนื่องคดีใหม่ก็เปิดฉากขึ้น