Дагератып
Людміла Рублеўская
Лучшая рецензия на книгу
Эксперт
Эксперт Лайвлиба
24 мая 2019 г. 20:46
619
2
"Дэкаданс, готыка, хорар, бязлітасная чалавечая подласць і палкае каханне насуперак усяму". Ужо гэта абяцанне з анатацыі выклікае вялікія падазрэнні, бо пісаць падобнае ў ХХІ стагоддзі можна толькі з іроніяй, калі не са з'едлівасцю і натуральным здзекам. У супрацьлеглым выпадку атрымаецца нешта наскрозь састарэлае і нафталінавае, бо ўсе гэтыя клішэ - змрочныя сутарэнні і балоты, схаваныя стылеты, брутальныя мужчыны з моцнымі рукамі і пацалункамі, дзёрзкія прыгажуні, якія нарэшце падаюць у абдоймы, здрады, помсты і што толькі не - мы ўжо неаднаразова бачылі на старонках класічных авантурна-містычных раманаў. У "Дагератыпе" зашмат усяго. І я не магу, на жаль, назваць гэта інакш як дрэнным густам. Дрэнна ўсё - збор згаданых клішэ, прадказальнасць, вялікая колькасць супадзенняў, наіўнасць…
Форма: роман
Оригинальное название: Дагератып
Дата написания: 2014
Первая публикация: 2014
Язык: Белорусский
Жанры: Современная проза
Теги: Любовь, Беларусь, Пафос, Каханне, Мистика, Девушка, Анархисты, Оборотень, Беларуская літаратура, ФотографияВсе теги
Рецензии
Всего 7
Эксперт
Эксперт Лайвлиба
24 мая 2019 г. 20:46
619
2
"Дэкаданс, готыка, хорар, бязлітасная чалавечая подласць і палкае каханне насуперак усяму". Ужо гэта абяцанне з анатацыі выклікае вялікія падазрэнні, бо пісаць падобнае ў ХХІ стагоддзі можна толькі з іроніяй, калі не са з'едлівасцю і натуральным здзекам. У супрацьлеглым выпадку атрымаецца нешта наскрозь састарэлае і нафталінавае, бо ўсе гэтыя клішэ - змрочныя сутарэнні і балоты, схаваныя стылеты, брутальныя мужчыны з моцнымі рукамі і пацалункамі, дзёрзкія прыгажуні, якія нарэшце падаюць у абдоймы, здрады, помсты і што толькі не - мы ўжо неаднаразова бачылі на старонках класічных авантурна-містычных раманаў. У "Дагератыпе" зашмат усяго. І я не магу, на жаль, назваць гэта інакш як дрэнным густам. Дрэнна ўсё - збор згаданых клішэ, прадказальнасць, вялікая колькасць супадзенняў, наіўнасць…
Эксперт
Эксперт Лайвлиба
17 декабря 2018 г. 22:09
749
4 Готыка ў сіропе
Вядома, Шэкспір ці Сыракомля перапісалі б усё па-свойму...
Выява першая. Цёмны салон з двума шэрагамі сядзенняў і рэдкімі пасажырамі-ценямі. У паўзмроку нярэзкія абрысы можна, прыжмурыўшы вочы, дамалёўваць ці ў антыкварны экіпаж 19 стагоддзя, ці ў фэнтэзійны стымпанкавы цэпелін, ці, што адпавядае не толькі здароваму сэнсу, але і рэальнасці, - у воглы прыгарадны аўтобус. Асабліва калі пасярэдзіне запальваецца яркая пляма - экран электроннай кнігі. Што там казаў Эйнштэйн адносна некалькіх сістэмаў каардынатаў: калі аўтобус млява і абыякава трухае ў будзень, а чытач у ім на злом галавы мкне на дрыкгантах у іншыя эпохі, сусветная энтрапія паскараецца ці маруднее?..
Не, каэфіцыент эскапізму на першых старонках не такі ўжо вялікі: "Дагератып" напачатку вельмі сучасны і рэальны. Разглядаем…
