Отзывы о книге Гасцініца "Бельгія"

З даўніх часоў мяне цікавіла, чаму многія аўтары, калі пачынаюць пісаць кнігі пра сапраўдныя дакументальныя падзеі, пра знакамітых і не вельмі знакамітых, але рэальных людзей, ператвараюць свае творы ў мастацкія. Чаму ў іх не атрымліваецца застацца ў плыні літаратуры нон-фікшн? І, здаецца, твор Ганны Севярынец (Anna Severinets) “Гасцініца “Бельгія”” калі не адказаў на маё пытанне, дык зрабіў нейкі намёк.

Сапраўды, кніга распавядае аб тым, што называюць “беларускай Атлантыдай”, аб тым культурным і мастацкім пласце нацыянальнага жыцця, які цаклам згінуў, або трапіў у нябыт. Але як падкова даруе шанцаванне нават таму, хто ў яе не верыць, дык і мінулае ўздзейнічае на сучаснасць незалежна ад таго, асэнсоўваем мы гэта ці не.

Пачуцці, якія ў мяне выклікае не толькі гэта кніга, але і іншыя творы…

З’яўленне гэтай кнігі для мяне было прагназаваным. Бо перад «Гасцініцай «Бельгія» выйшла кніга Ганны Севярынец «Ён і пра яго» пра Уладзіміра Дубоўку, а таксама том выбраных твораў Алеся Дудара, які ўклала Ганна. Балазе, менавіта яна адшукала прыватны архіў Алеся Дудара, які, як высветлілася, цярпліва чакаў свайго даследчыка ў Мінску ў нашчадкаў паэта. Такім чынам пісьменніца была настолькі набрынялая, працуючы ў архівах і бібліятэках, гэтым бурлівым і трагічным часам – 20-30-ыя гады мінулага стагоддзя – што не магла не падзяліцца гэтым у мастацкой форме ў асобнай кнізе.

У новым рамане Ганны Севярынец апавядаецца пра літаратурнае жыццё Беларусі 20-х - першай паловы 30-х гадоў мінулага стагоддзя. Сярод галоўных герояў – паэты Алесь Дудар і Уладзімір Дубоўка. У рамане практычна няма…

Сразу скажу, что книга оказалась совсем не тем, что я ожидала. Я представляла себе, что это очередная книга, восславляющая жизнь и творчество белорусских поэтов и писателей.

Ан нет! Они-то как раз здесь больше показаны, как реальные люди. Пьют от горя или от счастья, делят женщин, борются за родной белорусский язык, пишут стихи (черкают их, перечёркивают), влюбляются и изменяют, ошибаются в своем выборе, восхищаются талантом одних и попирают творчество других, пешком гуляют по Минску 1920-х годов.

Но не было у меня огромного восторга от этой правды. Хотя книга биографична, как я люблю; хотя книга историческая, как я тоже люблю. Сыграло роль, как мне кажется, огромное количество персонажей, которые были выведены на первый план. Внимание распылилось.

Нужно было гуглить почти про каждого,…

Няма ніводнай прычыны, каб не прачытаць гэты твор, асабліва калі вы лічыце сябе беларусам альбо беларускай. Тыя падзеі, што адбываліся ў колах нашай моладзі ў дваццатых гадах - найважнейшая частка гісторыі і культуры беларускай нацыі. Акрамя таго, думаю, вам будзе вельмі цікава нарэшце разабрацца ў Чаротах, Глебках і ў іншых быццам бы вядомых, але далёкіх асабіста для вас імёнах. Гістарычным фактам можна давяраць - дадатковы плюс. Вас чакае шпацыр па старому, даваеннаму Менску ў кампаніі маладых паэтаў, пісьменнікаў, рэдактараў і актывістаў. Ваша сэрца будзе кахаць і марыць разам з імі, ганарыцца талентамі і самааданасцю звычайнага беларуса, але таксама і разрывацца на кавалачкі праз іх боль, праз разуменне таго, што мы страцілі. Але самае жахлівае нават не тое, што ўжо згублена, а тое,…