3,9

Моя оценка

Гэта гісторыя пра адну менскую кавярню. Расповед пра трох герояў, якія патрапляюць у яе напрыканцы васьмідзесятых і адтуль не выходзяць.
Тры сябры: паэт, змагар, спявачка. Кожны з іх, пражываючы…
Развернуть
Серия: Галерэя Б
Цикл: Хвілінка. Падажжа праз эпохі, книга №1
Издательство: Логвінаў

Лучшая рецензия на книгу

Torvald5

Эксперт

Эксперт Лайвлиба

29 октября 2017 г. 19:14

321

5

Ігар Бабкоў яшчэ на пачатку XXI стагоддзя пакінуў ціхую гавань сваёй медыятыўнай паэзіі і выйшаў у адкрытае мора белетрыстыкі. Дэбютам на гэтым шляху стаў ягоны першы раман «Адам Клакоцкі і ягоныя цені», які выйшаў кнігай у 2001 годзе, а неўзабаве быў перакладзены і на польскую мову. Затым была кніга эсэістыкі «Каралеўства Беларусь. Вытлумачэньне руінаў». Затым чытач меў магчымасць пазнаёміцца з другім раманам Бабкова – «Хвілінка. Тры гісторыі».

Гэтая гісторыя пра адну менскую кавярню, якая ў 80-х гадах была любімым месцам спатканняў для адраджэнскай моладзі. Раман апавядае пра лёсы трох герояў - заўсягдаяў «Хвілінкі», якія ў студэнцкія часы пазнаёміліся, пасябравалі і разам рушылі ў дарослае жыццё.

Калі першы раман Бабкова ўяўляў сабой стракаты набор тэкстаў, якія самі па сабе…

Развернуть

ISBN: 978-985-562-097-7

Год издания: 2013

Язык: Белорусский

84х108х16, мяккая вокладка, 231 с.

Возрастные ограничения: 16+

Кураторы

Рецензии

Всего 3
Torvald5

Эксперт

Эксперт Лайвлиба

29 октября 2017 г. 19:14

321

5

Ігар Бабкоў яшчэ на пачатку XXI стагоддзя пакінуў ціхую гавань сваёй медыятыўнай паэзіі і выйшаў у адкрытае мора белетрыстыкі. Дэбютам на гэтым шляху стаў ягоны першы раман «Адам Клакоцкі і ягоныя цені», які выйшаў кнігай у 2001 годзе, а неўзабаве быў перакладзены і на польскую мову. Затым была кніга эсэістыкі «Каралеўства Беларусь. Вытлумачэньне руінаў». Затым чытач меў магчымасць пазнаёміцца з другім раманам Бабкова – «Хвілінка. Тры гісторыі».

Гэтая гісторыя пра адну менскую кавярню, якая ў 80-х гадах была любімым месцам спатканняў для адраджэнскай моладзі. Раман апавядае пра лёсы трох герояў - заўсягдаяў «Хвілінкі», якія ў студэнцкія часы пазнаёміліся, пасябравалі і разам рушылі ў дарослае жыццё.

Калі першы раман Бабкова ўяўляў сабой стракаты набор тэкстаў, якія самі па сабе…

Развернуть

23 июня 2017 г. 09:26

182

5

Я не майстра выпісываць прыгожыя рэцэнзіі. Але гэту кнігу варта не толькі каментаваць. Яе варта чытаць. Менавіта чытаць: доўга, павольна, не спяшаючыся і абдумваючы грунтоўна напісанае. Ці магу я параіць гэту кнігу? Безумоўна, толькі гэта не варыянт хуткага чытання. Тут патрэбен час і жаданне - разабрацца ў сябе і сваей краіне, у людзях, сузіраць і разважаць, і абавязкова - смакаваць. "Хвілінка" - зусім "не-прадукт", - гэта песня, сапраўднае мастацтва. Яна дорыць шчасце, сапраўды:

у сваіх пошуках шчасця мы звычайна глядзім наперад і думаем, што яно прыйдзе адтуль, а яно проста ціха ляжыць у мінулым, у тым нябачным куфэрку, які заўсёды з намі, - і чакае, калі мы будзем да яго гатовыя (с.116)

Дзякуй, шаноўны аўтар!

Подборки

Всего 6

Похожие книги

Вы можете посоветовать похожие книги по сюжету, жанру, стилю или настроению. Предложенные вами книги другие пользователи увидят здесь, в блоке «Похожие книги». Посоветовать книгу

Популярные книги

Всего 703

Новинки книг

Всего 241