П'яўка

Ну, Станкевіч, як заўжды, сабе не здрадзіў. Мне здаецца нават, што свет, намаляваны ў "П'яўцы", - гэта найгоршы варыянт развіцця падзей у "Любіць ноч - права пацукоў". У любым выпадку атмасфера і настрой гэтых раманаў надта падобныя. Праўда, у "П'яўцы" няма ніякай надзеі на светлую будучыню. І самі героі гэта ўсведамляюць. Нават у дзеяннях самых апантаных ідэяй барацьбы не відаць намеру звергнуць "людзей-ценяў", змяніць існуючы ўклад жыцця. Усё, чаго яны жадаюць, - гэта паказаць, што супраціўленне існуе, забіўшы каго-небудзь з чыноўнікаў, або ўджаліць доказам. Сама ідэя існавання Сімуляцыі падалася мне цікавай, ды Станкевіч зрабіў акцэнт на падзейны бок, і тут крыху больш тэорыі не зашкодзіла б. Чаго не скажаш пра дыялогі герояў, якія часам нагадвалі сумныя лекцыі. Абцяжараныя…