Тадеуш Слободзянек4.4 Пьеса драматурга, режиссера и театрального критика Тадеуша Слободзянека (1955) “Одноклассники. История в XIV уроках” - средствами драматургии излагает реальное событие: в июле 1941 года в оккупированной немцами Польше жители городка Едвабне согнали в овин и заживо сожгли сотни своих односельчан-евреев. Пафос пьесы проще всего передать словами крупнейшего исследователя зла ХХ столетия – Ханны Арендт: Уже много лет мне встречаются немцы, которые признаются, что им стыдно быть немцами. И всякий раз я испытываю соблазн ответить им, что мне стыдно быть человеком.
Jacek Dehnel0.0 W wierszach z Ekranu kontrolnego tradycja literacka z całym bagażem toposów i efektów formalnych zderza się z niebanalnymi i odważnymi obrazami, nie unikającymi odniesień filozoficznych i obyczajowych, udowadniając, że "klasycyzm może być płodny, gdy wyprowadza się go z muzeów na ulice i wtrąca we własne życie".
Пётр Зоммер0.0 To poezja, która czerpie ze wspomnień, z przeszłości, zamienia ją w czas teraźniejszy: "zdania, wyrazy, co mają/ wciąż wyrażać trwanie". Ta poezja w bardzo piękny sposób staje się nicią, która łączy bohatera z bliskimi, rodziną, przyjaciółmi. Również ze zmarłymi, a wśród nich - z ulubionym psem. W wierszu "Skwery, parki, ulice" pojawia się też matka, jej postać, wyjęta z przeszłości, miga bohaterowi gdzieś na Manhattanie. Prowadzi z nią wyimaginowany dialog: "Kiedyś pamiętałem twoje wyrazy twarzy/ Dziś jestem bardziej zajęty". W czasie tego spotkania wypowiada to, czego często nie udaje się nam powiedzieć rodzicom, zanim odejdą. W poezji Sommera wszystko jest dobrze wyważone: prostota wyrazu okazuje się skomplikowaną konstrukcją, zamiast prywatnych meandrów mamy opowieść o bliskości, o tym, co najważniejsze. Te wiersze, skupione na drobnych obrazach, czynnościach, rozmowach, unikają jakiegokolwiek fałszywego tonu. Są za to precyzyjne, co do sekundy i co do słowa.
Justyna Sobolewska
Войцех Ягельский0.0 Nocni wędrowcy to reporterskie studium jednego z najbardziej niespokojnych państw na Ziemi – Ugandy. Wojciech Jagielski rozpoczyna swoją opowieść w Gulu, gdzie poznaje dzieci-weteranów wojny w kraju Aczolich na prawym brzegu Nilu. Autor przytacza ich wstrząsające opowieści w służbie Armii Bożego Oporu, do której zostały wcielone siłą. Prawie wszystkie z nich zmuszone były zabijać. Niektóre nawet własnych rodziców i rodzeństwo. Jagielski prowadzi nas przez najtrudniejszy okres w dziejach Ugandy – czasy rządów dwóch krwawych dyktatorów – Miliona Obotego i Idi Amina – którzy razem odpowiadają za śmierć niemal miliona ludzi. Odmalowuje również postać, niezwykle kontrowersyjnego, obecnego prezydenta Ugandy – Museveniego – który z uwielbianego wyzwoliciela powoli staje się typowym afrykańskim satrapą. Nocni wędrowcy są nie tylko o polityce i wojnie. To również zbiorowy portret Ugandyjczyków, którzy zmęczeni niemal trzydziestoma latami wojen, od dwóch dziesięcioleci sukcesywnie odbudowują swój kraj.
Януш Рудницкий0.0 Obywatel Niemiec Adam Kowalski, mimowolny przemytnik ślimaków winniczków z Czech, zostaje pomylony z obywatelem Niemiec Adamem Kowalewskim, przemytnikiem papierosów z Polski, i aresztowany. Emerytowany nauczyciel, w dwudziestą rocznicę śmierci swojej żony, wyrusza w podróż na Taorminę z prozą Iwaszkiewicza pod pachą. Zakochuje się w młodej artystce cyrkowej i przyjmuję posadę klauna, traci głowę, pieniądze i bilet powrotny do Polski. Mieszkańcy Zgorzelca pielgrzymują do Görlitz, aby nie całkiem honorowo oddać Niemcom polską krew…
Bohaterowie Rudnickiego nigdzie nie są u siebie i nigdy nie są do końca sobą. Polacy, Czesi i Cyganie z niemieckimi paszportami. Umarli wracający pomiędzy żywych, żywi kochający umarłych. Człowiek przemienia się tu w zwierzę. Artysta zmaga się z własną seksualnością i fałszuje własną przeszłość. Pod piórem Rudnickiego ich historie nabierają niezwykłej siły wyrazu.
Магдалена Гроховска5.0 Книга Магдалены Гроховской — это огромный диапазон тем, охватывающих семьдесят лет активной работы Ежи Гедройца (1906–2000), выдающегося деятеля польской эмиграции XX века. Ежи Гедройц — политик, публицист, основатель и редактор журнала «Культура», член редколлегии журнала «Континент», почетный доктор нескольких университетов, почетный гражданин Литвы. В книге представлена и портретная галерея писателей, с которыми он сотрудничал: Витольд Гомбрович, Чеслав Милош, Густав Герлинг-Грудзиньский, Юзеф Чапский и другие. Автора отличает большая проницательность и глубокое понимание людей круга «Культуры», в первую очередь самого Ежи Гедройца во всем богатстве и разнообразии его личности и жизненных отношений.
