Jarosław Marek Rymkiewicz0.0 (Polish) Ciemność poezji nie jest pomysłem poetów, to jest coś, co jest rdzeniem. Gdyby poezję przenicować, wywrócić na jej druga stronę, na ntice, to ukazałaby się - ciemność. Wiele znajdziemy w poezji Rymkiewicza zachwytów nad tytułowym zachodem słońca, nad deszczem albo sosenkami w śniegu, nad cichą codziennością przydomowego ogródka i bogatym życiem, które w tych milanowskich krzakach nieustannie trwa. To tam właśnie Rymkiewicz znajduje i obserwuje bohaterów swojej poezji. Pisze o nich wierszem rymowanym. Może się wydawać, że trochę niemodnym i naiwnym. Rymkiewicz nie może się nadziwić śmieciom, liściom, dziurze w płocie, ale te najprostsze zdziwienia prowadzą go do zachwytów nad porządkiem całego stworzenia. Tak jest w wierszu "Skośny deszczyk w połowie sierpnia" - "Ja widzę w płocie wielką dziurę/O tam w istnienia samym środku", w wierszu "Kosz na śmieci na stacji kolejki WKD w Milanówku pod Warszawą": "Puszki plastik dwa psie gówna i milczenie/Śmieci śmieci - jest w tym jakieś Boże tchnienie".
Najnowszy tom wierszy autora nominowanego do Nagrody "NIKE" książki "Leśmian Encyklopedia". Ciemność poezji nie jest pomysłem poetów, to jest coś, co jest jej rdzeniem. Gdyby poezję przenicować, wywrócić na jej drugą stronę, na nice, to okazałoby się - ciemność. To coś - ta ciemność - znajduje się w najgłębszych warstwach jej istnienia. Jacyś bogowie ją tam kiedyś umieścili. I wchodząc w tę ciemność - wchodzimy też w najgłębsze warstwy naszego tutejszego istnienia.
Julia Hartwig0.0 Julia Hartwig, Błyski. Tym razem nie są to wiersze, lecz oryginalne małe formy poetyckie nazywane przez autorkę "błyskami": sentencje i aforyzmy, fragmenty prozy poetyckiej, zanotowane w lapidarnej formie różnorodne obrazy i refleksje, czyli, jak mówi poetka, "ślady codziennej krzątaniny umysłu, z której poezja chce się wydobyć na strzelistą drogę wiersza lub poematu prozą".
Czesław Miłosz0.0 Orfeusz i Eurydyka poemat Czesława Miłosza, napisany przez poetę już po śmierci żony Carol, w sierpniu tego roku, i jej dedykowany ukazał się właśnie nakładem Wydawnictwa Literackiego. Bibliofilska edycja zawiera też tłumaczenia wiersza na języki: angielski (samego Miłosza wraz z Robertem Hassem), niemiecki, rosyjski i szwedzki. - Ten poemat naszego noblisty to Miłosz w pigułce - niesamowicie zagęszczona, niemal zmaterializowana wizja ciągle odnawiającej się wiecznej historii o miłości i śmierci, o przezwyciężaniu śmierci miłością, o odnowicielskiej, kreacyjnej sile poezji, wreszcie o samym Miłoszu, który w utworze tym – dramatycznie osobistym – formułuje po raz kolejny własny program poetycki: sławienie bytu, hymniczne opiewanie „nieobjętej ziemi”, sprzeciw wobec nicości. Orfeusz i Eurydyka to jeden z najważniejszych tekstów poetyckich powstałych w ostatnich dekadach, to wspaniała nagroda nie tylko dla miłośników poezji, ale dla umiejących dostrzec w opowieści o indywidualnym uczuciu historię uniwersalną, spokrewniającą wszystkich ludzi, którym nieobce jest przesłanie płynące z kultury śródziemnomorskiej.
Wisława Szymborska4.0 Wisława Szymborska jak wiadomo nie rozpieszcza swoich czytelników i wielbicieli. Na nowy tomik kazała im czekać aż dziewięć lat, ukazuje się on w sześć lat po Nagrodzie Nobla i żeby skończyć z arytmetyką liczy dwadzieścia trzy wiersze. Tym większym wszakże jest wydarzeniem: każdy z utworów, który wytrzymał proces wielokrotnej destylacji i surową krytyczną selekcję, jest krystalicznie czystym, precyzyjnym i zwartym minitraktatem: filozoficznym, metafizycznym, egzystencjalnym, mówi o sprawach najważniejszych w sposób skłaniający do odkrywczych medytacji i przemyśleń
Wojciech Tochman0.0 During four years of war in Bosnia, over 100,000 people lost their lives. But it was months, even years, before the mass graves started to yield up their dead and the process of identification, burial, and mourning could begin. Here we travel through the ravaged postwar landscape in the company of a few survivors (mostly women) as they visit the scenes of their loss: a hall where victims' clothing is displayed; an underground cave littered with pale jumbles of bones; a camp for homeless refugees; a city now abandoned to the ghosts of painful memories; a funeral service where a family can finally say goodbye. These encounters are snapshots and memorials, a feat of powerful reportage told from the viewpoint of people who have lost nearly everything. With the sensibility of Philip Gourevitch or Ryszard Kapuscinski, Tochman captures a painful moment in history, as an entire community comes to terms with its raw and recent past.
Andrzej Walicki0.0 Na książkę prof. Andrzeja Walickiego składają się trzy studia dotyczące stosunku rosyjskiej myśli filozoficzno-religijnej XIX w. do katolicyzmu, a także do Polski. Praca ta nie tylko wszechstronnie prezentuje problematykę o zasadniczym znaczeniu dla rosyjskiej historii intelektualnej XIX w., ale także dostarcza myślowych narzędzi pozwalających na lepsze zrozumienie przyczyn współczesnych nieporozumień i konfliktów, jakie pojawiają się przy spotkaniach katolicyzmu z rosyjskim prawosławiem.
Яцек Хуго-Бадер0.0 "Rajską doliną jest były Związek Radziecki wspominany przez bohaterów reportaży Jacka Hugo-Badera jako kraina mlekiem i miodem płynąca. Mleko było wprawdzie chudziutkie, a miód rzucano do sklepów tylko z okazji świąt państwowych. Nostalgia jednak pozostała i wyłazi wszystkimi szparami betonowych bloków na prowincji i eleganckich domów z cegły w miasteczku kosmonautów pod Moskwą. "Rosyjska dusza jest jak spaniel, nawet jak mu jest wesoło, ma mordę rozpaczliwie smutną" - pisze autor. I maluje obrazki z byłego imperium tak plastycznie, że niemal czuje się dym biełomorów, najtańszych papierochów, przez które kolejni dwaj mężowie Sofii Pietrowny z Workuty zmarli na raka, i smród wódki 'Stolicznej' od rosyjskiego generała w Czeczenii".
Дорота Масловская3.0 Польско-русская война - это сюрреалистическая аллегория упертого национального самосознания, ехиднейшая карикатура на всякую ксенофобию. Во всем виноваты русские, поэтому коренная польская раса ведет с ними войну. Мир героев Масловской напоминает наркотические глюки. В этом мире нет никаких ценностей, есть только бесчисленные идеологии и пустота пресыщения.
