Вручение сентябрь 2021 г.

На конкурс было представлено 100 книг.

Состав жюри: Ежи Яржебский - председатель жюри, Ева Грачик, Анна Калужа, Зофия Круль, Збигнев Крушинский, Юзеф Олейничак, Юстина Соболевская. Секретарь отделения - Томаш Тычиньский.

Страна: Польша Место проведения: город Радом Дата проведения: сентябрь 2021 г.

Премия имени Витольда Гомбровича

Лауреат
Александра Липчак 0.0
Przez osiem wieków na południu Hiszpanii istnieje założony przez Arabów wielokulturowy byt polityczny współtworzony przez muzułmanów, Żydów i chrześcijan. Średniowieczne Kordoba, Sewilla i Toledo to tętniące życiem metropolie, do których z całego świata ściągają kupcy, naukowcy i artyści. Tu wykonuje się pierwszy zabieg tracheotomii i rozwija astronomię, tu tworzy się wspaniałe biblioteki, tłumaczy greckich filozofów, pisze wielojęzyczną poezję, a polityką zagraniczną na muzułmańskim dworze kieruje żydowski dyplomata.

W książce rozpiętej między historią a współczesnością i między esejem a reportażem autorka dekonstruuje popularne symbole Hiszpanii (flamenco, mozaiki, palmy), odsłaniając ich muzułmańsko-arabskie korzenie. Pokazuje, jak dzisiaj Andaluzja obchodzi się ze swym dziedzictwem.

Koegzystencja, spotkanie tak zwanego Zachodu z tak zwanym islamem, płynność granic, ale też fundamentalizmy, wypędzenia, egzorcyzmowanie innych... Al-Andalus to palimpsest, który przydaje się w myśleniu o dzisiejszym świecie.
Мацей Бобула 0.0
Czytam o „najcieplejszym lutym” jeszcze cieplejszego drugiego lutego 2020 roku i wiem, że za oknem domu w Szalejowie zakwita czosnek niedźwiedzi, a za moim na razie ranniki. I podoba mi się, że tak wiele książek albo ich fragmentów odbija się w tej prozie, i najlepsze w tym jest to, że są to również moje ulubione książki. Obok tego bohater ma jakieś przygody, ociera się o ludzi i zwierzęta, powiedzmy – o sąsiednie istoty, które na długo pozostają w nim, w jego sercu. Bo wyobraźcie sobie, że ma serce i nie waha się go używać, w tym wszechogarniającym strachu mówić o miłości, czekać na nią, afirmować. I podoba mi się, że jestem u siebie, ale nie tylko w literaturze, lecz na konkretnej ziemi, po której chodzę i która oddzwania mi od dołu, szepcze, jak to ujęła Olga Tokarczuk. Ale nie tylko jej szepcze. Maćkowi Bobuli szepcze, że hej! A to, co wyszeptane, jest natychmiast literacko obrabiane. Pewne, że z czułością. U nas, na ziemi kłodzkiej, nie da się inaczej. I na koniec powiem, że nie jestem członkiem Koła Miłośników Szalejowa, lecz po lekturze tej prozy właściwie zaczynam nim być.

Karol Maliszewski
Доминика Городецка 0.0
Stary dom przy cmentarzu pełen tajemniczych zakamarków, ekscentryczni krewni, dziwne rytuały – i przede wszystkim ojciec, którego alkoholizm wyznacza rytm życia.
Dominika Horodecka z perspektywy dorastającego dziecka snuje mozaikową opowieść o wielopokoleniowej rodzinie. Momentami zabawne, niemal pamiętnikowe historie tworzą obraz z dzieciństwa z przełomu lat 80. i 90., skomplikowanych relacji rodzinnych i dojrzewania w atmosferze dusznej religijności. Pod powierzchnią tych wydarzeń kryje się jednak opowieść o życiu w cieniu uzależnienia ojca, kształtującego życie bohaterki i jej relacje z innymi ludźmi.
To wciągająca, pełna emocji i wrażliwości historia, a zarazem nowy, poruszający głos w polskiej prozie.
Мацей Топольски 0.0
Niż Macieja Topolskiego to zbiór próz poetyckich zawierających elementy eseju i reportażu, a poświęconych pracy kelnerskiej. Książka została podzielona na pięć części, w których autor porusza kolejne aspekty pracy w gastronomii. Od rekrutacji przez kontakt z klientem po problematyczne relacje z kucharzami czy właścicielami restauracji.

Celem książki jest ukazanie za pomocą stylu łączącego odległe rejestry polszczyzny, operującego licznymi odniesieniami (między innymi do Zaklętych rewirów Henryka Worcella czy Kelnera Iwana Szmielowa), melodyjnego, a zarazem korzystającego z fachowych pojęć cielesnych wymiarów pracy kelnerskiej.

Z jednej strony Topolski opisuje zasady, jakie obowiązują w restauracji i które dotyczą po równi pracowników i klientów, z drugiej zmęczenie i głód, z jakimi mierzą się na co dzień kelnerzy.

Niż to wielopoziomowy i krytyczny obraz pracy fizycznej, pracy wyczerpującej, skupionej na jedzeniu, opartej na głębokich nierównościach społecznych.