Автор
Adrian de Wiart

Adrian Carton de Wiart

  • 3 книги
  • 6 читателей
3.9
5оценок
Рейтинг автора складывается из оценок его книг. На графике показано соотношение положительных, нейтральных и негативных оценок.
3.9
5оценок
5 1
4 3
3 1
2 0
1 0
без
оценки
1

Лучшие книги Адриана Картона ди Виарта

  • Happy Odyssey Adrian Carton de Wiart
    ISBN: 1844155390
    Год издания: 2007
    Издательство: Pen & Sword Books

    Adrian Carton de Wiart s autobiography is one of the most remarkable of military memoirs. He was intended for the law, but abandoned his studies at Balliol College, Oxford, in 1899 to serve as a trooper in the South African War. Carton de Wiart s extraordinary military career embraced service with the Somaliland Camel Corps (1914-15), liaison officer with Polish forces (1939), membership of the British Military Mission to Yugoslavia (1941), a period as a prisoner of war (1941-43), and three years as Churchill s representative to Chiang Kai-shek (1943-46). (Churchill was a great admirer.) During the Great War, besides commanding the 8th…

    Развернуть
  • WAKFU Heroes — Black Crow Adrian de Wiart
    ISBN: 9782359100198
    Год издания: 2010
    Издательство: Ankama
  • Moja odyseja. Awanturnik, który pokochał Polskę Adrian Carton de Wiart
    ISBN: 9788311142589
    Год издания: 2016
    Издательство: Bellona
    Язык: Польский
    Najodważniejszy człowiek XX wieku i jego bezgraniczna miłość do Polski. Ranny kilkadziesiąt razy weteran wszystkich możliwych wojen. Stracił oko, rękę, złamał kręgosłup, a palce dłoni sam odciął sobie z bólu. Nigdy nie zdał wojskowych egzaminów, dwukrotnie rozbił pilotowany samolot i uciekł z włoskiej niewoli. W Chinach był doradcą CzangKaj-Szeka, z fińskim marszałkiem Mannerheimemsekundował w pojedynku, a za przyjaciela uznawali go Winston Churchill, Charles de Gaulle i Józef Piłsudski. Zafascynowany pięcioma polskimi wojnami naraz przybył nad Wisłę w 1920 roku. W Londynie słusznie uznano, że najlepiej zrozumie polską mentalność. Miał wrócić po trzech tygodniach, został na kolejnych dwadzieścia lat. Do jego samotni na poleskich mokradłach można było dotrzeć jedynie łódką. Tam, wśród dzikich zwierząt i chłopów obcinających paznokcie siekierą, zastał go wrzesień 1939 roku...
    Świetnie napisane, pełne kolonialnego etosu i angielskiego sarkazmu wspomnienia to barwna panorama przełomów epok pierwszej połowy XX wieku oraz krajów wszystkich kontynentów. Z nich wszystkich za najbardziej fascynujący uznał jednak II Rzeczpospolitą, która przyjęła go jak syna. Po kilkudziesięciu latach jego kapitalna autobiografia trafia w końcu do rąk również polskiego czytelnika.