Мікіта Найдзёнаў — об авторе

Предложить изменения

Ведала, на што ішла, купляючы гэту кнігу, але вырашыла паспрабаваць. Як і чакала, кніга не спадабалася зусім. Я вырасла на паэзіі Сыса і Барадуліна, Караткевіча і Гілевіча, Бураўкіна і Багушэвіча. Але пры ўсім гэтым я люблю сучасную паэзію: Рыжкоў, Хадановіч, Кудасава... У нас процьма таленавітых паэтаў. А вось з творчасцю Найдзёнава не склалася. Гэты танюткі зборнік быў прачытаны літаральна за 20 хвілін. Магу назваць гэта адным словам — прымітыў. Такія просценькія вершы, якімі можна здзівіць хіба што якую-небудзь вельмі рамантычную дзяўчыну, калі прысвяціць ёй адзін з такіх вершаў. Ці варта ўдакладняць, што амаль усе вершы ў зборніку пра тыя ці іншыя віды рамантычных стасункаў? Прысутнічае тут і эротыка. Большасць вершаў не адрозніваюцца шырынёй думкі, яны хутчэй лаканічныя, тры словы…

Агулам, кніга, безумоўна, вартая чытання хаця б для разумення тых працэсаў, што адбываюцца ў сучаснай беларускай літаратуры. Але мастацкую яе вартасць я асабіста не магу ацаніць дужа высока. Вершы ўсё ж такі хутчэй аматарскія, чым прафесійныя. Адчуваецца маладосць аўтара і такі крышку "эгаізм": імкненне сканцэнтравацца на сабе і сваіх пачуццяў, не думаючы пра чытача. Тым не менш, у кнізе хапае годных момантаў, праз якія бачны патэнцыял аўтара.