Цитаты из книг — Йоанна Батор

Po wojnie moda na białe kobiety zapanowała na dobre. Wizerunek długonogiej blondynki z dużym biustem popularny jest w pornografii, często występuje w reklamach, manga, a nawet książkach dla dzieci.

Japończycy mają do nas, białych kobiet (aczkolwiek nigdy przedtem nie myślałam o sobie jako o "białej kobiecie"), dwuznaczny stosunek. Niewątpliwie jasna piękność z Zachodu jest objektem pragnienia. Japończyków fascynują kobiety mojej rasy.

Świat gejsz, kiedyś unikalna subkultura kobiet kształconych na mistrzynie tradycyjnych sztuk i na doskonałe masażystki męskiego ego, dziś jest ginącą tradycją, japońską cepelią.

Co miesiąc około miliona Japonek kupuje pornograficzną manga, podczas gdy czyni to około dziewięć milionów mężczyzn (i to raczej oni ponoć "podbierają" komiksy tego typu z kobiecych półek niż odwrotnie). Badania rynku pokazują, że w większości są to kobiety pracujące zawodowo, ale około jednej trzeciej stanowią gospodynie…

W Japonii żyje więcej mężczyzn niż kobiet i to oni mają naprawdę poważny problem; część decyduje się na żony importowane z Azji Południowo-Wschodniej lub, rzadziej, z biednych krajów byłego Związku Radzieckiego.

Naomi, która — jak większość japońskich singli — mieszka z rodzicami, utrudnia jednak znalezienie odpowiedniego partnera. Naomi pracuje w administracji domu opieki dla staruszków, a cały wolny czas poświęca Takarazuka i jej szanse na spotkanie właściwego partnera bliskie są zeru.

Samotną matkę uważa się raczej za samolubną i nieodpowiedzialną egoistkę niż osobę, która miała dość odwagi, by sama zmierzyć się z trudem wychowywania dziecka, i której w związku z tym społeczeństwo powinno pomóc.

W Japonii najpierw wychodzi się z mąż, a potem ma dzieci. Innej kolejności — póki co — nie przewiduje się i na każde sto japońskich mam tylko jedna jest samotna.

W opinii zwolenników tradycji niezamężna kobieta zawiodła społeczne oczekiwania, nie spełniając swojej "naturalnej" roli żony i matki, a wieczny kawaler może mieć duże kłopoty z awansem w pracy.

Połowa niezamężnych japońskich kobiet między trzydziestym piątym a czterdziestym rokiem życia deklaruje dziś zdecydowaną niechęć do zmianu stanu cywilnego, ale w tej drugiej połowie na pewno jest wiele poważnie zdeterminowanych, by jednak męża znaleźć.

Zaproszenie "gaijina" do wspólnej kąpieli z japońskimi przyjaciółmi to wielki dla niego honor i niepowtarzalna okazja, by zobaczyć kawałek nagiej prawdy o Japonii.

Jedyny zapach, jaki można poczuć w najbardziej nawet zatłoczonym metrze, to leciutka woń mydła i może czasem naftaliny.

Pierwszy ważny egzamin to ten do szkoły średniej po dziewięciu latach obowiązkowej podstawówki, ale wielu sądzi, że nawet wybór odpowiedniego przedszkola (do którego też jest egzamin) ma wpływ na los dziecka. Tylko po dobrej szkole średniej można dostać się na dobry uniwersytet, a tylko po dobrym uniwersytecie dostać…

W Japonii życiowy sukces bardziej niż na przykład w krajach Zachodu zależy od ukończenia właściwych szkół we właściwym czasie. Wersja kariery "od pucybuta do milionera" nie wydaje się możliwa w Krainie Kwitnącej Wiśni.

W sytuacji pozbawionej rywalizacji i skazanej na chwilowość — bo przecież było oczywiste, że jestem obca i wkrótce stamtąd wyjadę — kobiety, które tam spotkałam, potraktowały mnie z niebywałym ciepłem i życzliwością.

Japonki, emancypując się ze swoich dawnych ról, stawiają przed partnerami wymagania, na które ci nie są przygotowani. W ostatnich latach pojawiło się dużo artykułów na temat... niechęci panów do uprawiania seksu.

Moja znajoma Yukiko, socjolożka, pisząca pracę doktorską o ewolucji męskiej seksualności na podstawie badań klientów klubów z hostessami, mówi, że nowoczesne kobiety coraz częściej wzbudzają w japońskich mężczyznach niechęć i strach przed stałym związkiem.

Dlaczego Japończycy tak lubią karaoke? Od początku nurtowało mnie to pytanie. Jedna z prawdopodobnych odpowiedzi wiąże się z upodobaniem Japończyków do amatorszczyzny, w której liczy się nie tyle talent, ile włożony w występ wysiłek i staranie — doryoku.

W hotelach miłości motywy zachodnie używane są, by przydać miejscu romantyczności i duszoszczypatielnej nostalgii, którą cenią sobie Japończycy, choć oczywiście nie mówią o niej po rosyjsku.