Владимир Дубовка — о поэте

Предложить изменения

Уладзімер Мікалаевіч Дубоўка (15 ліпеня 1900, в. Агароднікі, Вілейскі павет, Віленская губэрня (цяпер Пастаўскі раён, Віцебская вобласьць) — 20 сакавіка 1976, Масква) — беларускі паэт, празаік, мовазнавец, перакладнік, літаратурны крытык.

Нарадзіўся ў сям’і рабочага. У 1905—1912 вучыўся ў Манькавіцкай пачатковай школе. У 1912 паступіў у Мядзельскую вучэльню. У кастрычніку 1914 паступіў у Нова-Вілейскую настаўніцкую сэмінарыю, якая ў сувязі з вайной была пераведзеная ў Невель. У лютым 1918 завяршыў сэмінарскую вучобу і пераехаў у Маскву, куды яшчэ ў 1915 перабралася яго сям’я. Па заканчэньні ў 1918 годзе Нова-Вілейскай настаўніцкай сэмінарыі У. Дубоўка быў прыняты студэнтам…

Зборнікі вершаў
«Строма» (Вільня, 1923)
«Там, дзе кіпарысы» (1925)
«Трысьцё» (1925)
«Сгеdо» (1926)
«Наля» (Масква, 1927)
«Палеская рапсодыя» (1961)
«Вершы» (1970)

Паэмы
«Кругі» (1927)
«I пурпуровых ветразей узьвівы» (1929)
«Штурмуйце будучыні аванпосты!» (1929)

Казкі
«Цудоўная знаходка» (1960)
«Кветкі — сонцавы дзеткі» (1963)
«Казкі» (1968)
«Залатыя зярняты» (1975)
«Як сінячок да сонца лётаў» (1961)
«Дзівосныя прыгоды» (1963)
«Мілавіца» (1964)

Анталёгіі
«Выбраныя творы» ў 2 тамах (1959, 1965).

Аповесьці для дзяцей
«Жоўтая акацыя» (1967)
«Ганна Алелька» (1969)
«Як Алік у тайзе заблудзіўся» (1974)

Апавяданьні-ўспаміны
«Пялёсткі» (1973)

Пераклады
Ўільям Шэксьпір («Санэты», 1964)
Джордж Байран…

Рукапісы не гараць. Уладзімір Дубоўка на партале TUT.BY