Марыя Мартысевіч — об авторе

Предложить изменения

Чытала раней урыўкі, то ведала, што мне спадабаецца. Набыла папяровую кнігу. Не шкадую, хоць тыя "рэкламныя" строфы былі найбольш яркімі.

Як уласціва сучаснай паэзіі, тутака няма лінейнага сюжэту, пераважае доўгі радок, надзіва ёсць рыфма, часам выкшталцоная, даволі іроніі, гульні словаў, яркіх вобразаў, троху эротыкі ды правакацыі.

Нейкая пані-спадарычня піша сястры (сяброўцы) лісты з далёкага краю, спрабуючы яго патлумачыць - міфічную Сарматыю, дзе можна паразумецца з тутэйшымі, калі троху балакаеш на лаціне. Інтэрпрэтацый, як мае быць у сучаснай літаратуры, безліч. Калі я прымружваю вочы "рамантычна", то бачу ў апавядальніцы згубленую ў часе падарожніцу, сучасную жанчыну ў вялікакняскім кантэксце. Калі я ўглядаюся "рэалістычна", заўважаю гараджанку на мужавай вясковай радзіме.

У…

Прывітанне, я Наста і ў мяне няма дзяцей. Ёсць малодшы брат, розніца з якім 15,5 гадоў, але “радасці мацярынства” мяне пакуль не закранулі. Таму думала, што кніга не зачэпіць. Але бываюць аўтары, якія і пра супрамат здольныя напісаць так, што ты будзеш чытаць і захапляцца. Якая розніца пра ШТО, калі тут такое ЯК. Аказалася, што даволі цікава залезці ў галаву дзіцяці, народжанаму ўяўленнем паэткі. ⠀ Марыя Мартысевіч у новым паэтычным зборніку паказала свет вачыма дзіцяці. Гэта дзіцячыя вершы для дарослых, а ўзроставае абмежаванне на вокладцы 18+. Значыць, гэта не тая паэзія, якой вы будзеце закалыхваць сваіх “гадавасікаў” перад сном. Бо наўрад ці вам захочацца, каб потым у садку яны хорам скандавалі: “Цыцка — гэта вельмі здорава!”. Хаця… Чаму не? :) З больш дарослымі дзецьмі можна чытаць…