Артур Клінаў — об авторе
- Родился: 1965 г. , Менск
Биография — Артур Клінаў
Артур Клінаў (нарадзіўся ў 1965, Менск) — беларускі канцэптуальны мастак, літаратар, фатограф, галоўны рэдактар часопіса «pARTisan». Жыве і працуе ў Менску.
У 1987 скончыў Беларускую тэхнічную акадэмію (архітэктурны факультэт). Аўтар шматлікіх мастацкіх выставаў у Беларусі й па-за межамі. Галоўны рэдактар часопіса (альманаха сучаснае беларускае культуры) «pARTisan» («Партызан»). З 1998 году старшыня Беларускай асацыяцыі сучасных мастакоў[1].
Аўтар фотаальбома «Горад Сонца» і кнігі «Малая падарожная кніжка па Горадзе Сонца».
КнигиСмотреть 6
Библиография
Интересные факты
У лістпадзе 2007 году ў межах месяца беларускай культуры ў Парыжы ў цэнтры "Maison d’Europe et d’Orient" адкрылася фотавыстава Клінава, а таксама прайшла прэзэнтацыя ўрыўкаў яго раману "Менск. Горад СОНца" ў перакладзе на францускую мову (http://www.svaboda.org/content/article/764196.html).
4 лютага 2008 году адбылася прэзэнтацыя праекта «Калекцыя пАРТызана», які складаецца з сэрыі альбомаў беларускага актуальнага мастацтва. Першым у гэтай сэрыі выйшаў альбом Артура Клінава «Дванаццаць». Ён ўяўляе сабой рэтраспэктыву дванаццаці найбольш важных для мастака праектаў за апошнія 12 гадоў.
У жніўні 2010 году Артур Клінаў пачаў працу над сцэнаром да экранізацыі кнігі Яна Баршчэўскага "Шляхціц…
Премии
РецензииСмотреть 4
4 мая 2012 г. 01:24
109
5
Калі б трэба было вызначыць асноўную рысу ўсёй кнігі, то я б сказала дынамізм. Увесь час адбываюцца нейкія падзеі. Гэтым кніга зацягвае і не адпускае ад сябе. Яшчэ больш яна прыцягвае арыгінальнасьцю і вобразам шалома. Думаю, шмат у каго з нас ёсьць свой шалом. Няхай нябачны, але мы будзем ня рады яго згубіць. І ўпарта адмаўляемся здымаць.
15 января 2014 г. 22:56
135
4
За кнігу браўся з вялікімі сумневамі. Папярэднія раманы Артура Клінава не вельмі добра заходзілі. І "Малую падарожную кнігу па горадзе сонца", і "Шалом" кідаў чытаць задоўга да канца. Настолькі малацікавымі яны мне здаваліся. Гэтым жа разам ледзь мог адарвацца ад кнігі, каб знайсці час на сон, працу і здачу сесіі. "Шклатара" паглынула мяне цалкам. Кнігарня "Логвінаў" падае гэты раман як "кнігу для сваіх". Канечне, у вялікай ступені - гэта гісторыі людзей, з якімі мне даводзіцца сутыкацца ў фэйсбуку і на старонках незалежных выданнняў, але "Шклатара" ўсё ж нашмат глыбейшая, чым проста кніга для "тусоўкі". Раман дзеліцца не дзве часткі, якія часам дзівосным чынам злучаюцца. У першай - падзеі канца 2010 года. Выбары, Плошча, сэкс (невядома чаму напісаны ў кнізе праз літару е), віно (шмат…