Автор

Лариса Гениюш

Ларыса Антонаўна Генiюш

19 книг
3 подписчика
49 читателей

4.7

96оценок

5		80
4		10
3		4
2		2
1		0
без оценки		12

Лариса Гениюш — о писателе

Родилась: 22 августа 1910 г. , имение Жлобовцы, Гродненская губерния, Российская империя (ныне Волковысский район Гродненской облас
Умерла: 7 апреля 1983 г. , посёлок Зельва, Гродненская область, БССР, СССР

Я представляю интересы Ларисы Гениюш

Биография — Лариса Гениюш

Лариса Антоновна Гениюш (Гениуш) — белорусская поэтесса, писательница и общественный деятель.

Родилась 22 августа (9 августа по старому стилю) 1910 года в имении Жлобовцы Волпинской волости Гродненского уезда (ныне территория города Волковыск, Волковысский район Гродненской области, улица Победы, дом 40) в многодетной семье зажиточного крестьянина-землевладельца, православного. Училась в польской школе, в 1928 году закончила Волковысскую польскую гимназию. В это время знакомится с мировой литературой — польской, скандинавской, английской классикой. Начинает писать стихи.

3 февраля 1935 года выходит замуж за студента-медика Ивана (Янку) Гениюша, который учился в Карловом университете в Праге.…

КнигиСмотреть 19

Библиография

Зборнікі паэзіі:
«Ад родных ніў» (1942)
«Невадам зь Нёмана» (1967)
«На чабары настоена» (1982)
«Dzieviać vieršaŭ» (1987)
«Белы сон» (1990)
«Вершы: рукапісны зборнік з 1945—47 г.г.» (1992)
«Выбраныя вершы» (1997)
«Гасціна» (2000)
«Выбраныя творы» (вершы, паэмы, проза, лісты, 2000)

Паэтычныя кніжкі для дзяцей:
«Казкі для Міхаські» (1972)
«Добрай раніцы, Алесь» (1976)
«Ластаўка» (2000)

Іншыя творы:
«Споведзь» (успаміны, 1993)
«Маці і сын» (пад адной вокладкай зборнікі Ларысы Геніюш «Сэрца» і Юркі Геніюша «Да свету», 1992)
«Каб вы ведалі: з эпісталярнай спадчыны» (2005)
«Збор твораў у 2 тамах. Том 1. Паэзія» (2010)
«Збор твораў у 2 тамах. Том 2. Проза» (2010)
«Лісты з Зэльвы» (2012)

Ссылки

Творы на «Беларускай Палічцы»
Вершы Ларысы Геніюш на сайце «Родныя вобразы»
Птицы без гнёзд - фільм па матывах аўтабіяграфічнай кнігі "Споведзь"

РецензииСмотреть 7

olkhovique написала рецензию

Пожаловаться

Споведзь

Ларыса Геніюш

4,8

9 августа 2018 г. 14:31

763

4.5 Не працягвай рукі тым, якім яе не падала б простая ўкраінская жанчына

Нямя ў мяне звязаных думак аб гэтай кнізе, не ўмяшчаецца лёс Ларысы Геніюш ані ў якія выказванні, ані ў малы мой розум і ўяўленне. Але нічога не сказаць не магу. Гэтую кнігу проста трэба чытаць, каб заставацца чалавекам, беларусам, памятаць, хто ты, з кім і адкуль.

Прывяду некалькі радкоў, якія ўразілі мяне не жахам, бо з яго складаецца большая частка кнігі, а сілай і надзеяй.

“Наагул нейк верылася толькі людзям, якія не адракліся ад Бога. Толькі такія й былі стойкія і спагадлівыя заўсёды”. “Хрысціяне сябе нейк узаемна пазнавалі. … У гэты жудасны час мы думалі сабе – ніводнага кроку ад вучэння Хрыста й ніводнага слова іначай!”

“Я прыпадала душой да ўкраінскае стыхіі простых дзяўчат і жанчын, якіх адарвалі жыўцом ад зямлі і іх сем’яў. Яны былі шчырыя, стойкія, чыстыя, як вада карпацкіх…

Развернуть

Krysty-Krysty написала рецензию

Эксперт

Эксперт Лайвлиба

Пожаловаться

Споведзь

Ларыса Геніюш

4,8

30 марта 2013 г. 10:05

204

4.5

Прага 1930 - 1940-х гг. - вельмі перспектыўны кірунак даследавання для сучасных беларусаведаў. Колькі асобаў перасякалася там, колькі завязвалася гістарычных вузельчыкаў (якія, што праўда, часцей не развязваліся, а неўзабаве рассякаліся жорсткай пані-таварышкай гісторыяй). У "Споведзі" Ларысы Геніюш багата нітачак, за якія могуць пацягнуць даследчыкі. Але найбольш яскравыя старонкі, вядома, лагерныя. Многія людзі радыя забыцца, выкрасліць такія ўспаміны. Толькі моцныя асобы памятаюць. І самыя моцныя - дзеляцца ўспамінамі. Нагадаю, што старонкі "Споведзі" былі перададзеныя М. Чарняўскаму ў 1982 г. Значыць, пісаліся ў 1970-я!.. Нялёгка пісаць аўтабіяграфічныя творы, каб асоба аўтара не пераважвала падзеі. А можа, гэта і не хіба... Часам узнікала думка: ці не перабольшвае спадарыня Ларыса…

Развернуть