Новинки Алеся Мартиновича

Гальшка Острожская еще при жизни стала легендой, и со временем, как водится, эта легенда обрастала новыми подробностями рассказчиков. Однако один факт неоспорим: красавица имела трех мужей, причем за двумя была замужем… одновременно.
В судьбе Гальшки принимал участие сводный брат ее матери, король польский Сигизмунд Август. Сам до безумия любивший Барбару Радзивилл, он знал истинную цену настоящему чувству.
Линии судеб могущественных родов Острожских и Радзивиллов соседствуют в романе «Ожерелье княжны Гальшки», но по авторскому замыслу не пересекаются, добавляя интриги в сюжетную канву.
Захватывающее повествование со множеством непредсказуемых ситуаций и грядущих событий ― это история любви, которая выживает даже в совершенно невероятных обстоятельствах.

Творы А. Марціновіча знаёмяць чытача з выдатнымі гістарычнымі асобамі беларускай зямлі. У займальнай папулярнай форме яны выкладаюць старажытную гісторыю Беларусі, вучаць любіць свой край. Кніга будзе цікавай для ўсіх, хто жадае ведаць гісторыю Беларусі.

Гістарычныя апавяданні і эсэ другой кнігі таксама прысвечаны выдатным людзям, якія нарадзіліся ў Беларусі ці якія родам з іншых мясцін, але нямала зрабілі для нашай зямлі. Сярод іх герой вайны 1812 года Якаў Кульнеў, першы расійскі пракурор Павел Ягужынскі, дзекабрыст Іван Гарбачэўскі, апошняя гомельская княгіня Ірына Паскевіч, кампазітар Міхаіл Казімір Агінскі, філосаф Адам Сузін, даследчык Паміра і Поўначы Ота Шміт, мастак Альфрэд Ромер і інш. Дзякуючы высокаму майстэрству аўтара, чытач увачавідкі перанясецца ў той час, пра які ўзгадваецца.
Адрасуецца ўсім, хто цікавіцца нацыянальнай гісторыяй.

Адам Кіркор (1818—1886) — выдатны беларускі этнограф, археолаг, публіцыст, выдавец, гісторык літаратуры, па сутнасці, першы беларускі краязнаўца. Здзейсненае ім - неацэнны духоўны набытак, якім карыстаюцца новыя і новыя пакаленні. Асабліва важнае значэнне маюць ягоныя працы "Літоўскае Палессе" і "Беларускае Палессе". Расказаўшы пра гісторыю нашага краю, матэрыяльную і духоўную культуру беларускага народа, ён стаў першаадкрывальнікам Беларусі для ўсяго адукаванага грамадства.

Уладзімір Дубоўка (1900-1976) — адзін з самых таленавітых беларускіх паэтаў ХХ стагоддзя. Сябра літаратурных аб’яднанняў "Маладняк" і "Узвышша". За кароткі час выдаў пяць зборнікаў вершаў. Шмат зрабіў для ўзбагачэння беларускай мовы. Аднак, рэпрэсіраваны ў 1930 г., да 1957 творчай працай не займаўся. Нягледзячы на гэта, ніколі не здрадзіў беларускасці. Пасля рэабілітацыі здолеў стварыць шэраг цудоўных вершаў і аповесцяў.

Што агульнае паміж авантурнай Гальшкай Астрожскай і героем Айчыннай вайны 1812 года Якавам Кульневым, аўтарам першай украінскай канстытуцыі Піліпам Орлікам і першым расійскім пракурорам Паўлам Ягужынскім, апошняй гомельскай княгіняй Ірынай Паскевіч і маці Івана Грознага Аленай Глінскай? А тое, што ўсе яны маюць дачыненне да гісторыі Беларусі. Пра іх, а таксама пра іншых выдатных людзей, якія нарадзіліся ў Беларусі ці родам з іншых мясцін, але нямала зрабілі для нашай зямлі, і расказваецца ў новай кнізе Алеся Марціновіча.

"Увидеть и познать свой край можно либо своими глазами, либо с помощью книг". Так писал русский учёный-естествоиспытатель, поборник просвещения Михаил Васильевич Ломоносов. Но если природой не дано увидеть родной город его можно услышать. услышать со звуковых страниц краеведческих книг. Мы представляем вам книги, озвученные и переведённые в цифровой формат в рамках реализации тифлокраеведческого проекта "Гродно: услышать невидимое..." В аудиокнигу вошли литературные произведения об одном из самых древних и красивых городов Беларуси Гродно, среди которых книги Виктора Саяпина "О парке Жилибера и зоопарке Кохановского", "Гродно: театр,…

Элиза, дочь известного представителя рода Радзивиллов Антония Генрика, написавшего музыку к "Фаусту" Гете, и будущий император объединенной Германии Вильгельм I познакомились еще детьми и по­настоящему полюбили друг друга. К сожалению, они так и не смогли навсегда быть вместе: Элиза умерла в 31 год, Вильгельм же дожил до глубокой старости. Были у него жена и дети, но не было любви. Умирая, всемогущий германский император завещал положить ему в гроб миниатюрный портрет Элизы – тот, который все время стоял на письменном столе в его берлинском дворце на Унтер­-ден­-Линден.

Ігнат Буйніцкі (1861-1917) — заснавальнік, рэжысёр і акцёр першага беларускага тэатра. У 1910-1913 гг. гэты тэатр («Першая беларуская трупа Ігната Буйніцкага») шырока гастраляваў па Беларусі. У рэпертуар уваходзілі беларускія народныя песні і танцы, дэкламацыі твораў беларускіх літаратараў, пьесы беларускіх, польскіх і расійскіх драматургаў. У вясну 1917 г. Буйніцкі быў адным з ініцыятараў стварэння «Першага беларускага таварыства драмы і камедыі».

Рыгор Шырма (1892-1978) — беларускі фалькларыст, харавы дырыжор, музычны і грамадскі дзеяч. Народны артыст Беларусі (1949). Сабраў больш за 2 тысячы беларускіх народных песень. Стваральнік і кіраўнік шэрагу харавых калектываў, у тым ліку дзяржаўнай акадэмічнай харавой капэлы, якую ўзначальваў на працягу 30 год.

Паэтка, пісьменніца, публіцыста, акцёрка Элаіза Пашкевіч “Цётка” (1876 — 1916) — з той кагорты адраджэнцаў, да якой належаць М. Багдановіч, Я. Купала, Я. Колас, М. Гарэцкі… Яе вершы зрабіліся хрэстаматыйнымі. Яна столькі зрабіла дзеля нацыянальнага абуджэння народа, што стала сапраўднай “роднай цёткай” усіх беларусаў.

Уладзіслаў Сыракомля (1823 - 1862) - выдатны беларускі паэт, перакладчык, крытык, фалькларыст і краязнаўца. Яго творчасць, цесна звязаная з народнымі вераваннямі, звычаямі і вуснай народнай паэзіяй, прыкметна паўплывала на фарміраванне беларускай літаратуры новага часу. Творчая спадчына У. Сыракомлі не ўмяшчаецца ў дзесяць тамоў, хоць у літаратуры ён працаваў толькі 18 гадоў.

Гэтая першая мастацкая біяграфія класіка нацыянальнай літаратуры Максіма Гарэцкага, адрасаваная юным чытачам. М. Гарэцкі адносіцца да самых выдатных прадстаўнікоў беларускага прыгожага пісьменства. Ён годна працягвае спіс волатаў нацыянальнага духу, у першых шэрагах якога стаяць Максім Багдановіч, Якуб Колас, Янка Купала. Ваданне кнігі прымеркавана да 120-годдзя з дня нараджэння М. Гарэцкага.

За крыху нечаканай назвай новай кнігі лаўрэата Дзяржаўнай прэміі Рэспублікі Беларусь Алеся Марціновіча — глыбокі сэнс. Героі мастацка­гістарычных апавяданняў, эсэ — свайго роду маякі, святло якіх даходзіць праз смугу часу. Як жывых успрымаеш князёў Расціслава Мсціслававіча і Даўмонта­Цімафея, беларуса па нацыянальнасці народнага артыста СССР В. Качалава і Ф. Сапегу, які па некаторых версіях з’яўляецца прататыпам аднаго з герояў рамана Э. Сю «Парыжскія тайны»; Міхаіла Янкоўскага, які першым пачаў вырошчваць жэньшэнь, і «мнагагрэшнага мніха» М. Сматрыцкага ды іншых, кім нельга не ганарыцца…

Гэтая кніга лаўрэата Дзяржаўнай прэміі Рэспублікі Беларусь Алеся Марціновіча - першая мастацкая біяграфія класіка нацыянальнай літаратуры Максіма Багдановіча, адрасаваная юным чытачам. З ёю будзе цікава пазнаёміцца таксама старшакласнікам, студэнтам, бацькам, настаўнікам - усім, хто абавязкова ўпэўніцца, што адна з самых яркіх зорак на паэтычным небасхіле Беларусі - зорка М. Багдановіча. Выданне прымеркавана да 120-годдзя класіка нацыянальнай літаратуры, якое будзе адзначацца ў снежні 2011.

Желаете познакомиться с эротическими валунами? Для вас загадка "пояс беременности"? Хотите узнать, как Вакула Хрущева водил и почему "позеленел" Горбачев? Вы не прочь отдохнуть под музыку Вивальди с медведицей? В таком случае книга "Серенада под сенью столетий" для вас. А прежде всего она, конечно, о Беловежской пуще. Лауреат Государственной премии Республики Беларусь и многих престижных литературных премий А. Мартинович рассказывает о самом заповедном, а в чем-то и первобытном уголке не только Беларуси, но и всей Европы, увлеченно, захватывающе. И, конечно же, с любовью, ибо не любить Беловежскую пущу просто нельзя.

Яркае жыццё пражыла не толькі гордая дачка полацкага князя Рагвалода, але і яе дзеці і ўнукі. Пра іх, а таксама пра іншыя галінкі Рагнедзінага дрэва і расказваецца ў новай кнізе лаўрэата Дзяржаўнай прэміі Рэспублікі Беларусь і шэрага прэстыжных літаратурных прэмій Алеся Марціновіча. Чытача чакае захапляльнае падарожжа ў беларускую даўніну, што ажыццяўляецца з прыцягненнем малавядомых, а то і зусім невядомых фактаў. У кнізе ёсць месца прыгодам і інтрызе, здрадзе і каханню, а за ўсім гэтым — жыццё тых, каго мы, беларусы, павінны заўсёды памятаць.

Самаадданае служэнне Бацькаўшчыне і не заўсёднае разуменне сучаснікамі, прага ўлады і каварства інтрыг, слёзы радасці і нясцерпныя пакуты, страснае каханне і нязбытнасць мараў — такі змест новай кнігі лаўрэата Дзяржаўнай прэміі Рэспублікі Беларусь Алеся Марціновіча «Пяшчота апалага лісця». Адметнасць яе ў тым, што ўсё гэта адбываецца на фоне лёсавызначальных падзей у жыцці грамадства, а героі — канкрэтныя гістарычныя асобы. Гэта адзінаццатая кніга А. Марціновіча з яго шматтомнай гісторыі Беларусі ў асобах. Ранейшыя тамы сталі бібліяграфічнай рэдкасцю. Ніводзін аўтар не расказвае так захапляльна і праўдзіва пра нашу даўніну, і ніводнаму…