“Аштық жайлаған дала” сталиндік режимнің ең бір сұмдық қылмыстарының бірі- 1930-33 жылдары орын алған Қазақ Ашаршылығын зерттейді. Бұл апатта 1,5 миллион адам, яғги Қазақстан халқының бір ширегі опат болып, аумағы құрляқтық Еуропаға тең Мемлекеттік және Коммунистік Партия құжаттарына қоса қазақ және орыс тіліндегі ауызша деректер мен естеліктерге сүйене отырып, Сара Кемирон осы қылмысты әшкерелеп, оның Қазақ қоғамында қалдырған қасіретті зардаптардын ашып көрсетеді.
Шектен тыс қатыгездік әдістерін пайдаланған режим Ашаршылық көмегімен Кеңестік экономика жүйесінің маңызды бір бөлігін құрайтын-шакарасы нақты, аумағы тұрақты Кеңестік Қазақстанды құрып, қазақтың жаңа ұлттық болмысын сомдады. Бірақ режимнің бұл модернизациялау жобасы бірыңғай жүзеге аспады. Сайып келгенде, Сара Камерон анықтағандай, Қазақстан да қазақтардың өздері де дәл Мәскеу көздегендей Кеңес қоғамына біте қайнасып кетпеді. Ашаршылық зұлматының бітпес жарасы Республикасының 1991 жылы тәуелсіз ұлт құру үрдісіне әсерін тигізді.
Камерон Қазақ Ашаршылығын зерттей отырып , әсіресе Кеңес үкіметін орнатуға қазақтың жаңа ұлттық болмысын қалыптастыру және қоршаған орта факторларының орнына айрықша мән бере отырып, Сталин кезеңінде озбырлық, модернизация және ұлт құру жайлы қалыптасып қалған бірнеше көзқарасты жоққа шығарды. Нәтижесінде ,,Аштық Жайлаған Дала,, кеңес режимі мен оның аса залалды саясатын жаңа және өзге қырынан сипаттайды.
